Slytherin girl

You're a witch

Het is een regenachtige dag als een meisje op de bank zit met haar neus in een boek. Ze is een jaar of dertien, met blond golvend haar. Haar ogen zijn blauw en fel en op dit moment gericht op de letters in het boek. Een boek, met de titel 'De gevangene van Azkaban'. Het is haar favoriete boek, samen met de rest van de serie. Een serie over Harry Potter, een jongen die ontdekt dat hij een tovenaar is. Een fantasiewereld, waarin magie bestaat. Een wereld waar iedereen eigenlijk wel in wil leven. Ook dit meisje. Haar naam?

Katelynn Verbrugge. 

En dat meisje, dat ben ik.

Soms zou ik mezelf wel eens willen vergelijken met Harry Potter. Dan heb ik ook het idee dat er iets raars met mij aan de hand is. Dat ik anders ben. Tijden geleden wilde ik een keer heel graag blauw haar. Ik was denk ik een jaar of tien. Ik zat voor de spiegel en beeldde me in dat mijn haar blauw was. En plotseling was het blauw! Alsof iemand een pot verf eroverheen had gegooid. Ik schrok er zo van dat ik huilend naar mijn moeder ben gerend, maar toen ik daar aan kwam was mijn haar weer gewoon blond. Ik weet nog steeds niet of ik me het nou heb ingebeeld of niet.

Ook heb ik een gebeurtenis meegemaakt die gruwelijk veel leek op de vrijlating van de slang in boek 1. We waren in een dierentuin, toen we bij het reptielenhuis stonden. Ik keek gebiologeerd naar de slang. Het bleef, op de wolf na, toch één van mijn favoriete dieren. Plotseling kroop hij op ooghoogte en keek me aan. Ik hoorde een stem. Ik weet het nog steeds zeker, maar toen ik het aan mijn ouders vertelde, lachten ze alleen maar. 

In de keuken hoor ik mijn moeder bezig. Laatst hadden we ruzie. Ze vond dat ik te makkelijk over alles deed en belangrijke dingen, zoals huiswerk, vergat. Ze had een punt. Ik ging met hakken over de sloot over, maar toch. Het was een knallende ruzie... 

'Katelynn Verbrugge luister naar me!'
'NEE, rot op met je huiswerk! Rot op met school! Ik ben over daar gaat het om!'  Het woedende gevoel in me ruist door mijn hele lichaam. Ik moet me bedwingen. Ik moet niet met dingen gaan gooien. 
'Jij ondankbaar kind!' roept mijn moeder. Ze zwaait wild met haar armen, waardoor ze bijna de ananas naast haar op tafel raakt. 
Mijn bloed kookt letterlijk over nu. Dat was een stap te ver voor mij. De woede blaast zich op en moet eruit. Ik weet dat ik een enorme straf zal krijgen als ik het doe, maar het boeit me niet.
'IK HAAT JE' schreeuw ik. 
Mijn moeder wil meteen reageren, maar een knal laat ons schrikken. Geschrokken kijk ik om. De ananas op tafel is ontploft. Verbaasd kijken we elkaar aan. 
'Kunnen ananassen ontploffen?' vraagt mijn moeder. Ik schud mijn hoofd. De zweetdruppels van de ruzie lopen nog over mijn voorhoofd. Ik krijg een grijns op mijn gezicht. Misschien is hij een beetje krankzinnig, maar het voelt goed. 
'Ik zei toch dat ik een heks was. Nou, ik ga lekker wiskunde verbranden. Doei doei,' zeg ik, terwijl ik de trap op dans. 
'Katelynn, terugkomen. Je-' 
Mijn moeders stem sterft langzaam weg. De kracht van de ruzie is verdwenen en ik weet zeker dat ze nadenkt over de ananas. Boven laat ik me op de bank vallen en pak mijn boek weer. 

En dan nog die dromen. Ik heb sinds twee jaar nu heel vaak dezelfde droom. Een heftige droom, misschien wel een nachtmerrie, waardoor ik 's nachts vaak wakker schiet. Het enige probleem is, dat ik zodra ik wakker ben me de droom niet meer kan herinneren. Geen enkel detail. Alsof het de bedoeling is dat ik hem direct weer zou vergeten. Ooit kom ik er nog achter. Ooit. 

'Katelynn vergeet je huiswerk niet!' roept mijn moeder vanuit de keuken. Ik kreun zacht. Wiskunde... Ik ben er al slecht in, maar het huiswerk? Gadverdamme. Doordat ik nauwelijks over was, heeft mijn moeder besloten dat ik in de vakantie extra huiswerk moet maken. 

De deurbel gaat en mijn moeder loopt erheen. Ik let er niet op en verdiep me weer in mijn huiswerk. Op de achtergrond hoor ik mijn moeder een verbaasde kreet slaan en ik dacht even de naam Perkamentus te horen. Vast onzin. Stel de formule van de volgende grafiek op. Ik zucht nog dieper.