Slytherin girl

Against Ravenclaw

Na de training van gisteren ben ik vol goede moed opgestaan vandaag. De wedstrijd tegen Ravenklauw! Het is onbeschrijfelijk hoeveel zin ik heb in die wedstrijd. Op dit moment heb ik mijn sportkleding al aan en pak mijn Vuurflits van onder mijn bed vandaan. 
'Ik zie je bij het ontbijt' zegt Hermelien en nog voordat ik kan antwoorden is ze verdwenen van de slaapzaal. Peinzend kijk ik haar na. Ze heeft een enorm slaaptekort en neemt veel te veel hooi op haar vork. 
'Het gaat niet goed met haar' zegt Belinda plots. Ik schud zacht mijn hoofd. 'Ze werkt teveel, maar probeer haar dat maar eens uit te leggen.' 

Samen met Harry loop ik zij aan zij de Grote Zaal binnen, gevolgd door een groot deel van Griffoendor. Lachend kijk ik naar Harry, als de hele zaal uitbarst in opgewonden gemompel. 'Kin omhoog en borst vooruit' zegt Ron en met zijn drieën lopen we naar de tafel, waar Hermelien al zit. 
'Zag je zijn gezicht?' zegt Ron, zodra we zitten. Hij kijkt nog even om naar Draco. Ik grijns. Draco had mij en Harry met open mond aangekeken. Ik had hem niet verteld dat ik een Vuurflits heb, zodat de schok des te groter zou zijn. 
'Leg de bezems hier maar neer, jongens' zeg Plank trots. Hij heeft het midden van de tafel helemaal vrij gemaakt.  Meerdere mensen uit andere afdelingen komen de bezems bekijken. Het ongeloof is enorm, aangezien de bezems honderden galjoenen per stuk waard zijn. 
Opeens word ik op mijn schouder aangetikt. Ik draai me om, om Elise en Tom te zien staan. Tom heeft een enigszins teleurgestelde blik op zijn gezicht, maar dat van Elise straalt één en al opwinding uit. 

'Oh, ze zijn echt' zegt Tom. Ik trek vragend een wenkbrauw op. Elise geeft haar broer een por. 'Hij denkt nu dat Zwadderich niet meer zal winnen, nu wij twee Vuurflitsen hebben' legt ze uit. 'Willen jullie hem even vasthouden?'  vraag ik. Ze knikken beide, Tom nu ook met enthousiasme. Ik leg mijn vuurflits in hun handen en bewonderend kijken ze elkaar. Tom streelt er zachtjes overheen. 
'Hij is prachtig Kate' zegt hij. 

'Denk je dat je die bezem aankunt, Potter?'
Ik draai me om. Draco, Korzel en Kwast staan bij Harry en de rest. 
'Ja ik dacht van wel' zegt Harry achteloos. Ik schuif dichterbij en ga naast Harry zitten. 'Goedemorgen Draco' zeg ik. Hij kijkt me aan, maar besluit mijn opmerking te negeren en richt zich weer tot Harry. 
'Hij heeft aardig wat snufjes hè. Jammer dat er geen parachute aan zit, voor het geval je weer in de buurt van een dementor komt.' 
'Jammer dat jij geen extra arm aan je bezem kunt monteren, Malfidus' antwoordt Harry. 'Dan kan die de snaai voor je vangen.' 
Het spijt me Draco, maar de opmerking is toch geweldig. Grijnzend kijk ik toe hoe de hele tafel van Griffoendor in lachen uitbarst. Draco lijkt toch even uit het veld te zijn geslagen. Hij werpt een korte blik op mij en beent daarna nijdig weg. 

'We gaan.' 
Met zijn allen volgen we Olivier naar de kleedkamers. Halverwege vliegt er opeens een klein vliegtuigje langs me en blijft rondjes vliegen. Snel gris ik het uit de lucht en vouw het open. 

'Succes' 

Een glimlach vormt zich rond mijn lippen. Ik stop het papiertje in de zak van mijn gewaad. Nu gaan de knoppen om en gaan we Zwerkbal spelen.

'ZE ZIJN GESTART, en dé sensaties van deze wedstrijd zijn de twee Vuurflitsen in het team van Griffoendor!' roept Leo Jordaan. Grijnzend vlieg ik schuin achter Alicia langs en ze gooit de Slurk naar me. Met een snelle beweging ontwijk ik een Michiel Kriek, de jager van Ravenklauw, en race op het doel af. 
Harry komt met een noodvaart langs me racen en ik weet dat hij snel de snaai zal zien. Met een schijnbeweging gooi ik de bal naar Angelique, die hem met een noodvaart door één van de ringen gooit. 

De wedstrijd verloopt sportief en geweldig voor Griffoendor. Het is 100 tegen 30 als Harry opnieuw een duikvlucht maakt. Een schijn. Hij trekt zijn bezem op en maakt meteen snelheid richting de doelpalen van Ravenklauw. Dan zie ik het kleine gouden balletje ook. Ondertussen gooi ik de slurk nog naar Alicia en vlieg zelf ook die kant op. 
Vanuit de hoek van het veld komen drie enorme dementors aanlopen. Aanlopen, niet aanvliegen, want natuurlijk is het Draco. 
'EXPECTO PATRONUM' roepen Harry en ik tegelijk en terwijl Harry direct doorvliegt, blijf ik kijken. Een hert en een wolvin rennen op de 'dementors' af, die vlug achteruit lopen en daardoor struikelen. Ik hoor een harde kreet van Draco, gevolgd door gegil van het publiek van Griffoendor. Harry heeft de snaai! 
Terwijl de rest van het team op Harry af vliegt, maak ik een rondje langs het publiek. 
'We will, we will rock you!' zet ik in en de rest volgt snel. 

Samen met Ron staan we naast Harry, terwijl hij alle felicitaties in ontvangst neemt. 
'Dat was een indrukwekkende Patronus, van jullie beide' zegt Remus, die achter ons is komen staan. 
'Ik had helemaal geen last van de Dementors!' zegt Harry vrolijk. 'Ik voelde helemaal niks!' Ik grijns richting Remus. 
'Dat is waarschijnlijk omdat het - eh - geen echte dementors waren' zegt Remus met een glimlach. 'Kom maar kijken.'
Met zijn drieën lopen we achter Remus aan, naar de rand van het veld. Daar liggen, verstrikt in de mantels, Draco, Korzel, Kwast en Hork. Vloekend probeert Draco zich los te maken uit de mantel.
'Je hebt meneer Malfidus behoorlijk laten schrikken.' 
Zodra Draco me gezien heeft, stopt hij met zijn pogingen om los te komen en kijkt me gegeneerd aan. Grijnzend richt ik mijn toverstok op de mantels waar Draco in verstrikt zit. 
'Diffindo' zeg ik en snij de mantel aan stukken. Professor Anderling is duidelijk niet blij met de Zwadderaars. 
'Wat een laffe truc! Voor jullie allen 50 punten aftrek en strafwerk!' 
'Mag ik even, professor?' vraag ik beleefd. Ze kijkt me even bedachtzaam aan, maar knikt dan. Ik doe een stap richting Draco, die ondertussen is opgestaan en sla hem met vlakke hand op zijn gezicht. Hij houdt zijn hand direct op zijn wang, waar een rode plek ik ontstaan. 
'Juffrouw Verbrugge!' zegt Anderling verontwaardigd. 'Ik snap dat u boos bent, maar dit lichamelijk contact is niet toegestaan. Ik vrees dat ik u ook strafwerk moet geven.' 
Ik grijns. 
'Zolang het strafwerk met Draco is, vind ik het best' zeg ik, en Draco wordt rood. 

Dan verschijnt George uit de menigte. 
'Kom op Kate, Harry, het is feest!' roept hij. Harry en Ron lopen voorop terug naar het kasteel. George blijft iets langer staan en kijkt me recht aan. Het valt me nu pas op hoe mooi zijn ogen eigenlijk zijn. Ik glimlach naar hem en hij slaat een arm om me heen. Samen lopen we achter de menigte aan, op weg naar het feest. 

------
Hmm spijt me zeer voor het lange tijd niet posten. Ik had een toetsweek x