Slytherin girl

Banana split

'Hermelien je hebt 3 vakken om negen uur! Dat kan helemaal niet!' roept Ron uit. We staan met zijn allen onze roosters te bekijken. 'Ik heb het met professor Anderling geregeld' is het enige wat Hermelien zegt. De jongens kijken haar niet begrijpend aan en ik grijns. Zij weten nog niks over de tijdverdrijver. 'Welke vakken hebben jullie jongens?' vraag ik om de aandacht af te leiden. Hermelien kijkt me dankbaar aan. 

'Verzorging van Fabeldieren en Waarzeggerij' zegt Ron. Harry knikt instemmend. 'Same' Ik kijk even op mijn blaadje. Zelf heb ik ook nog oude runen erbij genomen. Dat leek me wel interessant. 'Moet je kijken hoe vaak we les hebben met Zwadderich' kreunt Ron. Mijn wenkbrauw gaat omhoog. Niet meer dan twee keer per dag. Dat valt best mee als het aan mij ligt. 

'We beginnen morgen met Fabeldieren! Dat zal Hagrid leuk vinden' zegt Hermelien enthousiast. Ha, dat wordt zeker een leuke les. 'Bereid je maar vast voor jongens' mompel ik. 'Wat zei je Kate?' Ron kijkt me vragend aan. Ik sta net op het punt om een smoes te verzinnen als we een kraken geluid horen. 

'Wil Kate Verbrugge zich even melden bij Professor Perkamentus alsjeblieft? Kate Verbrugge, melden bij Perkamentus!!' schalt er door de ruimte. Ik zucht luid. Kunnen ze niet gewoon een uiltje sturen ofzo? 

'Zeg Kate wat heb jij uitgespookt?' Fred en George komen lachend aanlopen. 'Nog niks' zeg ik grijnzend. Dat niks duurt niet voor lang. Ik hou wel van een lolletje. 'Maar ik moet gaan jongens. Ik zie jullie nog wel!' Op weg naar de toren van Perkamentus.

Voor de feniks blijf ik staan. Ik weet helemaal het wachtwoord niet. 'Bananensplit' hoor ik opeens achter me. Ik draai me om en zie Snape staan. 'Dag professor, bedankt' zeg ik vriendelijk. Ik hoop een dat hij me een beetje mag, want ik hoef niet zo behandelt te worden als Harry bij toverdranken. Hij knikt nors naar me en loopt meteen weer weg. Een beetje verbaasd blijf ik achter. Die man kan echt kil zijn. Voor me begint de feniks weer op zijn plek te schuiven en ik sprint er nog net langs.

'Ah Kate. Leuk dat je bent gekomen!' Professor Perkamentus kijkt me vriendelijk aan. Ik grijns. 'Heel veel keus had ik volgens mij niet.' Er verschijnt een klein lachje op zijn gezicht. 'Nou goed, ga zitten. We hebben veel te bespreken.' Hij wijst op een stoel en dankbaar neem ik plaats.

'Allereerst gefeliciteerd met je indeling bij Griffoendor-' 

'Dank u wel professor!' 

'-maar we moeten het even hebben over een paar belangrijke zaken. Je hebt vast wel door gehad dat je uit de toekomst komt toch?' vraagt Perkamentus. Ik knik. 'Mooi. Ik wil niet je geheugen wissen, maar ik wil even zeggen dat je er goed op moet letten oké? Vertel het niet aan iedereen en kijk of je kleine dingen kan veranderen. Er zijn mensen die onnodig gaan sterven namelijk..' Weer knik ik. Ik was dat zelf ook van plan, want Sirius hoeft niet te sterven en Fred bijvoorbeeld ook niet. 

'Professor, ik heb één iemand in vertrouwen genomen en verteld dat ik uit de toekomst kom. Is dat erg?' 

Hij schudt zijn hoofd en opgelucht laat ik een diepe zucht. 'Ik wil je alleen vragen of je juffrouw Griffel niet alles nog wilt vertellen' zegt hij. Ik kijk hem verbaasd aan. Hoe weet hij nou weer dat ik het aan Hermelien heb verteld? Nou ja, het is niet voor niks Perkamentus dit, maar toch. 'Dat zal ik niet doen professor' zeg ik uiteindelijk. Hij knikt. 

'Dat is mooi. Nu even over je schoolwerk. Je bent ingestroomd in het derde leerjaar, dus je mist twee jaren aan stof. Ik heb zo'n idee dat je de spreuken wel beheerst, maar je zal ook nog buiten je gewone lessen om van professor Anderling wat privélessen krijgen hiervoor. Zo ben je nog voor de helft van het schooljaar weer bij.' 

Dat is mooi. Zo hoef ik niet met die kleintjes te werken en leer ik gewoon de belangrijkste dingen. En kan ik me bezig houden met mijn ouders.. Ik zit op dit moment ook aardig in een tweestrijd met of ik Perkamentus wel of niet moet vertellen over de hoed. Ik denk dat hij het al wel weet, maar misschien wil hij niet dat ik het weet en dan kom ik het nooit te weten. Oké niet vertellen dus. 

'Is er verder nog iets wat je wilt meedelen Kate?' vraagt Perkamentus plots. Ik schud met een zo neutraal mogelijk gezicht mijn hoofd. 'Nee professor.' 

'Dan mag je gaan. Ik hoop dat je het leuk gaat hebben hier Kate.'

'Dat weet ik wel zeker professor' zeg ik grijnzend. Ik sta op en loop naar de deur. Vlak voordat ik de trap weer af ga roept Perkamentus me nog even. Vragend draai ik me om. 'Ja professor?' 

'Let een beetje op Draco wil je' 

Ik kan er niks aan doen dat ik begin te lachen. Typisch Perkamentus dit. 'Dat zal ik doen professor. Beloofd.' Hij knikt dankbaar. Nog na-lachend loop ik de trap af naar de eetzaal. 

Laat het jaar maar beginnen.