Slytherin girl

The final prank

De prank was niet gepland bij het feestmaal: de laatste avond op Zweinstein. We wilden een verrassingsaanval plaatsen namelijk. Zo komt het dat we nu zitten te eten, en ik een aantal leerlingen wat achterdochtig om zich heen zie kijken. 

Ook Harry heeft door dat er iets niet klopt. 

'Ik snap het niet' zegt hij. We kijken hem vragend aan. 

'Wat snap je niet?' vraagt Hermelien. Ron lijkt iets minder er mee bezig te zijn en stopt nog een kippenpoot in zijn mond. Ook ik pak grijnzend een brownie en luister naar Harry. 

'Die Wolf hè' zegt hij nadenkend. 'Die prankt vaak bij een bijzondere gebeurtenis, denk aan 1 april. Waarom heeft hij of zij nog geen prank bij het feestmaal uitgevoerd?' 

Het is een slimme opmerking van Harry en de anderen worden ook stil en denken na. Ginny is de eerste die er een antwoord op heeft. 

'Het is redelijk simpel,' zegt ze. 'Er zijn twee opties. Een: de Wolf doet geen eindprank. Twee: de Wolf doet de eindprank op een ander moment. Persoonlijk ga ik uit van de tweede optie, dus ik denk dat we nog niet van haar af zijn.' 

Het verbaast me hoe slim Ginny hier eigenlijk over nadenkt. Zij kan nog wel eens een gevaar gaan vormen voor me, omdat zij denkt als een pranker. Ze is slim op dit gebied. Slimmer dan Hermelien. 

Dan besef ik ook dat ze de Wolf een 'haar' noemde. 

De volgende ochtend zitten we in de Zweinstein express. De wolf heeft nog steeds geen prank uitgevoerd en om me heen zie ik steeds meer leerlingen nerveus worden. Waarom heeft ze nog niks van zich laten horen?

Kort voordat we de trein binnen gingen heb ik nog even met Draco kunnen praten. Ook hij vroeg zich af waarom de Wolf nog niks van zich had laten horen. Een bepaalde toon in zijn stem maakte me echter meer zorgen. Ik hoorde ambitie. De ambitie om de Wolf te ontmaskeren. En ik weet dat ik moet uitkijken voor hem als hij dat serieus gaat doorzetten.

Ook in onze coupe is de sfeer bedrukt, maar dat komt meer door Remus en Sirius. Ik lig met mijn ogen dicht tegen de zijkant van de coupe aan.

Het perfecte moment voor onze prank.

Voorzichtig laat ik mijn hand mijn zak in glijden en tik twee keer kort op het oortje wat erin zit. Direct krijg ik twee tikjes terug, in de vorm van een trilling. Het is de bevestiging van Fred en George dat we de prank gaan activeren.
Gisteravond zijn we met zijn drieën het kasteel uit geslopen en hebben alles voorbereid. Het enige wat we nog moeten doen, is de spreuk zeggen.
Heel voorzichtig haal ik mijn toverstok uit mijn zak en laat mijn arm nonchalant omlaag hangen, zodat de punt naar de grond gericht is. Gelukkig kan ik de spreuk nonverbaal en hoef dus geen geluid te maken.
Het enige waaraan je zou kunnen merken dat er een spreuk geactiveerd is, is aan een heel zacht plopje wat te horen was.

Gelukkig zoekt niemand er iets achter en de seconden tikken voorbij. Na een tiental begint de spreuk te werken.
Op de gang klinkt opeens een blazend geluid, soms gepaard met gepiep. Quasi-verbaasd doe ik een oog open en kijk naar mijn vrienden. Zij kijken met verwarde blikken naar de deur en ik trek een wenkbrauw op.
'Wat is dat?' Vraagt Hermelien. Met een zachte kreun hijs ik mezelf overeind.
'Je bedoelt dat jullie dat niet waren?' Vraag ik. Mijn vrienden schudden hun hoofd.
'Het komt van de gang' zegt Harry.

Ik sta op en loop naar de deur, zogenaamd om te kijken wat het is. Harry volgt me snel. Vanbinnen klap ik echter uit elkaar van nieuwsgierigheid.
Ik duw de coupedeur open en kijk de gang op. Een blik op de gang zegt me dat het plan gelukt is. Ook Harry steekt zijn hoofd de coupe uit en slaakt een verbaasde kreet
We ben niet de enige die zijn gaan kijken, want over de gehele trein zie ik hoofden verbaasd een coupe uit steken. Ik zoek tussen de hoofden naar twee oranjeharige jongens. Vier coupés verderop zie ik Draco's hoofd naar buiten steken en met grote ogen kijkt hij naar de bende voor hem:

De gehele gang ligt bezaaid met ballonnen in alle mogelijke kleuren en partonen die er zijn.

Sommigen zijn klein, nog geen dertig centimeter in doorsnede, andere zijn ruim een meter. Ze verschillen van goud, paars met witte stippen, tot een regenboog en sommigen hebben zelfs oren of een staart, met het gezicht van dieren erop.
Bovendien blijven er maar ballonnen komen, die de gang langzaam opvullen. Net voordat het onmogelijk wordt om over de stapel heen te kijken, zie ik opeens de hoofden van Fred en George en geef ik ze snel een knipoog.

Uiteindelijk komen ze tot aan het plafond en neemt het gepiep en geblaas langzaam af. Harry en ik doen een stap terug de coupe in en ook Hermelien en Ron zien nu eindelijk goed wat er gebeurd is.

'Zodeknetter!' Roept Ron. Hij kijkt met grote ogen naar de kleurrijke bende.
Harry pakt een ballon uit de stapel en trekt daarna snel de coupe dicht, wat gepaard gaat met enig gepiep. Hij draait de ballon rond in zijn handen en bestudeert hem, terwijl wij aandachtig toekijken. Dan valt zijn oog op iets en ik heb een klein vermoeden. Met verwijdde ogen staart hij naar de ballon.

'Ik had het kunnen weten' mompelt hij dan. Hij draait de ballon naar ons toe en laat het logo erop zien. Het is erin geprint, maar straalt eruit alsof het bespoten is met zwarte glitter.

Een onder Zweinstein bekend logo, misschien door sommigen zelfs gevreesd.

Harry kijkt ons aan.

'De Wolf heeft toegeslagen.'

-----------------------------------------
Hi! Daar zijn we dan weer.

Ik moet mijn excuses aanbieden omdat ik te laat ben met updaten. Een oplettende lezer heeft mij daarop gewezen en ik wil haar daarvoor bedanken :). Bij deze dan het hoofdstuk en ik zal zorgen dat ik volgend weekend wel op tijd ben xx