Slytherin girl

The hogwartsexpress

Een grijns verschijnt op Rons gezicht.
'Geniaal. Zo simpel maar toch zo geniaal.'

Harry draait het logo weer naar zich toe en kijkt er nadenkend naar.
'Ze moet al voordat wij vertrokken waren dit hebben voorbereid? Hoe? Is ze eerder naar binnen gegaan?'

'Door de regels te overtreden' zegt Hermelien, die zich weer in haar boek verdiept. Ze vindt het niet meer interessant genoeg en ik weet dat ze de Wolf eigenlijk maar een probleemzoeker vindt.

'Want dat hebben wij dit jaar niet gedaan' Zeg ik lachend. Hermelien bloost een beetje. Uiteindelijk hebben we nergens straf voor gekregen, tot ergens van Sneep.

'Ik vind het vooral knap dat niemand haar gezien heeft' zegt Ron bewonderend. Hij is het tegenovergestelde van Hermelien. Hij vindt de Wolf geweldig en ze is zijn voorbeeld.

Maar een professional verhult nooit zijn, of haar, geheimen. En ook nu komen ze niet te weten hoe de Wolf dit gedaan heeft.

Ooit. Ooit zullen jullie het te weten komen.

Hermelien wil op Ron reageren, maar krijgt de kans er niet voor. Een ballon blaast zichzelf op in het midden van de kamer. Hij krijgt een spanwijdte van ongeveer een meter en ik kan Ron, die tegenover me zit, niet meer zien.

De ballon zelf is zwart maar hij is bedekt met een tekst in alle kleuren van de regenboog. Het is continue dezelfde zin die herhaald wordt:

'Klaar voor deel twee?' 

Nu de aandacht op de ballon gevestigd is, neem ik even de tijd om mijn vrienden te bekijken. Het is leuk om te zien hoe ze elk een andere reactie hebben op de pranks die ik uitvoer. Hermelien kijkt heel argwanend naar de ballon. Haar hersenen draaien overuren om te bedenken wat wordt bedoeld met 'deel 2'. 

Ik schuif een stukje op zij, zodat ik Ron weer kan zien. Hij kijkt verward naar de grote ballon voor hem. Hij heeft een grijns op zijn gezicht, maar ik zie toch een een geamuseerde angst in zijn ogen. Een angst waar je toch zin in hebt. 

'Wat bedoelt ze?' vraagt Harry. 

Hij is nieuwsgierig. De fonkeling in zijn ogen is onmisbaar, maar ik moet ook toegeven dat hij redelijk achterdochtig is. Dat is vooral te zien aan de manier waarop hij de ballon benaderde. 

Het antwoord op zijn vraag krijgt hij niet van ons, maar van de ballon. 

Of beter gezegd: de ballonnen. 

Want ook in de coupé beginnen nu ballonnen op te blazen. 

'Oh nee' zegt Ron geschrokken en hij heeft helemaal gelijk, denk ik bij mezelf.
Het opblazen van de ballonnen gaat door tot de hele coupé gevuld is en je kan niemand meer zien. Het zijn dezelfde ballonnen als op de gang, met elk het teken van de Wolf erop geprint. Aan de geïrriteerde kreten uit de andere coupés horen we dat het niet alleen onze coupe is. Ik grijns even als ik denk aan hoe Fred en George er nu bij zullen zitten.

Met mijn toverstok prik ik in een van de ballonnen, om iets meer ademruimte te creëren, wetende dat dit niet gewone ballonnen zijn. De ballon knalt, maar niet met een knal. Hij barst uiteen met een hoop gelach. Hermelien maakt naast me een verbaasd geluid. Ik prik een ander stuk. Hij geeft het geluid van een voetbalfluitje.

Hermelien, Ron en Harry beginnen ook ballonnen te poppen en al snel is de hele ruimte gevuld met geluiden van dieren, voertuigen, voorwerpen en nog vele anderen. Het heeft een kwartier geduurd voordat de hele coupé leeg was. Alleen in de hoeken ligt nog een enkele ballon. 

We kijken elkaar kort aan, maar barsten dan in lachen uit. Het was wederom een geslaagde prank.

Na een snelle evaluatie over de prank, loop ik naar de coupédeur en trek hem weer open. Ook op de gang zijn iets minder ballonnen, waardoor je er net tussendoor de andere coupés kan zien. Overal klinken geïrriteerde, of juist geamuseerde stemmen en vooral een hoop rare geluiden. 

En jammer voor mij moet ik ook naar het toilet. 

'Ik ga even de jungle overleven, jongens' zeg ik grijnzend en verdwijn dan in de ballonnen, nog zwaaiend naar mijn vrienden. 

Langzaam duw ik mezelf een weg door de gang. Af en toe struikel ik en val dan op een berg ballonnen, of schiet er eentje kapot naast me en krijg ik een mini hartaanval. 
Ik kom langs de coupés van Ginny en Marcel, en ik zie Olivier Plank zitten, volgens mij, die verwoed probeert de ballonnen kapot te maken. 

Dan kom ik langs de coupé van een bekend groepje. Een van de stemmen herken ik direct en kan ik op de gang luid en duidelijk horen. 

'Nee, Patty, ik maak de ballonnen niet voor je kapot! Gebruik je tovers- aahh!' gevolgd door het geluid van kwakende eenden. Ook hoor ik een aantal onbekende stemmen, maar ik ga er vanuit dat dat Benno Zabini en Theo Noot zijn. Ze lijken allemaal niet zo blij met de ballonnen. 

'Wie dit gedaan heeft.. ik maak diegene af!' 

'Noot, hou je kop, dit was die Wolf weer.' 

'De almachtige, geweldige, oh zo slimme Wolf.'

'Wacht maar' klinkt Draco's stem. 'Ik zweer dat ik ooit de identiteit van die Wolf ga onthullen! Koste wat het kost. Ik krijg je nog wel Wolf, je maakt mij niet klein!' 

Uitdaging aangenomen.

Ik pop nog een ballon voor hun coupédeur, die dit keer wel een knal geeft, alleen met heel veel confetti erbij. Uit de coupé zelf hoor ik een aantal kreten van schrik komen. Lachend duw ik de coupé deur open. 

'Er komt iemand binnen' zegt een van de jongens. 

'Wie ben jij?' roept een ander. 

Ik hou mijn platte hand gericht op de coupé met al zijn ballonnen. Iedereen zit op de banken, dus dit is veilig om te doen. 
Met een laserstraal-achtig effect schiet ik in één keer een stuk of 50 ballonnen kapot in het midden van de coupé. Direct is er weer overzicht, omdat de rest van de ballonnen zakt. Je zou nu nog ongeveer tot je middel in de ballonnen staan. Maar het belangrijkste is dat je weer iedereen kan zien. 

'Wat-' begint Benno Zabini, maar hij stopt als hij mij ziet. Zijn blik gaat heel snel van verbaasd naar achterdochtig. Hetzelfde geldt voor een aantal anderen. Alleen Draco lijkt... blij?

'Wat doe jij hier?' vraagt Kwast bot. Ik grijns vrolijk. 

'Jullie klonken alsof jullie wel wat hulp konden gebruiken.' Blijkbaar beseffen de Zwadderaars dat ik degene was die de ballon voor de ingang popte, waar ze zo van schrokken. 

'We hadden het zelf ook wel gekund' zegt Draco schamper. Ik kan niet plaatsen of het een sarcastische opmerking was, of gewoon een botte. 

Ik haal mijn schouders op. 
'In ieder geval kunnen jullie nu weer fatsoenlijk ademen. Als jullie mij nu excuseren, ik ga weer verder op weg naar het toilet.' 

Ik draai me om en werk me weer een weg naar de gang. Ondertussen duw ik de ballonnen voor me de coupé uit, ook de gang op. Als ik de deur achter me wil sluiten, hoor ik opeens mijn naam.

'Verbrugge.' Ik draai me om. Het was Zabini die het zei. Hij kijkt me aan met een oprechte blik. 'Bedankt.' 

Ik glimlach even en knik zijn richting op. Dan trek ik de deur achter me dicht en vervolg eindelijk mijn weg richting het toilet.

-------------------

We zijn wat later op de dag met het hoofdstuk, maar ik kom net terug van een hockeyweekend :)

Wat vinden jullie van de prank?