Slytherin girl

The Wolf

De start van de paasvakantie betekent voor de meesten heel hard werken. De berg huis- en leerwerk is enorm en ik zie, tot mijn grote genoegen, iedereen continu aan het werk. Iedereen, behalve ik. 
Ik heb dezelfde berg huiswerk, daar niet van, maar ik hoef leerstof maar één keer door te lezen om het te onthouden. Een gave waar menig mens jaloers op is. Zo komt het dus dat ik naast Harry, Ron en Hermelien zit en rustig kijk hoe zij hun huiswerk doen. 
'Kate, leg me nou eens uit hoe het komt dat ik jou nog geen één keer huiswerk heb zien doen, op zaterdagmiddag na' zegt Ron. Ik grijns. 
'Ik ben ultraslim' antwoord ik. Hij kijkt me geïrriteerd aan, en trek zijn mond al open om wat te zeggen als een furieuze Rommella aan komt rennen. 
'Er wordt niet gepraat in de bibliotheek' sist ze. Ik haal mijn neus op zodra ze weg is. 
'Ik ga wel voordat ik overlast veroorzaak' fluister ik. 'Tot zo.' 

In de leerlingenkamer ruim ik eerst mijn deel van de slaapzaal wat op, aangezien het een bende was. Ook maak ik snel nog wat huiswerk van Hermelien. Grijnzend leg ik haar geschiedenis van toverkunst huiswerk weer terug bij de boeken. Het is maar goed dat ik heb geoefend op haar handschrift. 
Als er niks meer te doen is op de slaapzaal, loop ik de leerlingenkamer weer in. Hij is bijna leeg, op een aantal studerende kinderen na en nog twee jongens. Twee jongens met oranje hoofden. zitten op de bank, met hun hoofden bij elkaar. Ik loop ernaar toe en plof naast ze neer. 
'Ha boys, wat is deze geheimzinnigheid?' vraag ik. Fred en George kijken geschrokken om, maar hun gezicht ontspant als ze mij zien. George glimlacht even en ik merk dat in mijn buik er weer iets begint te kriebelen. Ik heb het al een aantal weken en het gaat maar niet weg. Integendeel, het wordt steeds erger. 

'We plannen een nieuwe prank' legt Fred uit. Ze weten dat ik ook van pranken houd, dus ze leggen de prank uit. 
'We zijn van plan hem uit te voeren als iedereen in de Grote Zaal is vanavond. We hebben afgelopen keer in Zweinsveld eens goed rondgekeken in het nieuwe assortiment van Zonko's en daar hebben we dit dingetje gekocht.' 
George haalt een klein rechthoekig balkje uit zijn zak en geeft het aan me. Onze vinger raken elkaar kort een een tinteling gaat door me heen. Ik probeer niet te blozen en bekijk het plankje aandachtig. Aan een lange zijde zit een gleuf, maar meer is er niet te zien. 
'Wat is het?' vraag ik. 
'Een lekkernat-Lat' zegt Fred. Ik kijk hem vragend aan. Hij wijst op de zijkant van het balkje, waar een blauw plekje te zien is. 
'Druk daarop met je toverspreuk en vertel hoeveel water je wilt en hij geeft het. We hebben een aantal van deze dingen en willen ze op de Grote Trappen plaatsen en die veranderen in een grote wildwaterbaan. ' 
Ik kijk ze verwonderd aan. Hoe komen ze hierop? 
'Goed idee?' vraagt George.
'Geweldig idee!' antwoord ik. 'Kan ik helpen?' Ze kijken elkaar even aan en knikken dan. 
'We hebben wel iets-' 
'- waar we al tijden over nadenken.' 
Ik kijk ze grijnzend aan. Dit wordt mijn eerste prank, maar zeker niet mijn laatste. Nu ik extra gaven heb ben ik tot veel meer dingen in staat. 
'We willen al een tijdje na onze pranks iets achterlaten. Een teken bijvoorbeeld, waardoor iedereen kan zien dat het dezelfde personen zijn geweest, maar we weten niet wat voor teken we moeten doen en misschien weet jij wat. Je helpt ons nu ook met een prank en we vermoeden dat je ons vaker zal helpen, maar dan hebben we wel een teken nodig dat met ons te maken heeft, maar ons niet verraadt.' 

Ik denk een tijdje diep na. Een simpel teken. Wat kenmerkt mij? Ja, het Mergel-zijn, maar dat weet niemand. 
'Ik ben een faunaat-' Fred en George kijken me vol ontzag aan,'- en mijn faunatenvorm is een wolvin...' zeg ik bedachtzaam. 'en jullie zijn Wemels, gingers, rood haar...'

Fred en George kijken elkaar goedkeurend aan. 
'Dus we doen een rode wolvenkop?' vraagt Fred. Ik knik. De twee broers geven elkaar een high-five. Een aantal leerlingen, die aan het werk waren, kijken geïrriteerd om. 
'Hoe wil je de wolvenkop laten verschijnen?' vraagt George nieuwsgierig aan me. Ik denk even na. Zoals het Donkere Teken, wil ik zeggen, maar dat lijkt me verstandiger van niet.
'Ik weet een spreuk waarmee ik het teken kan laten verschijnen in de lucht' offer ik tenslotte. Ze knikken. 
'Ik kan niet wachten' zegt Fred grijnzend. 
'Ik ook niet' geef ik toe. Opeens bedenk ik me iets. 'Jongens, wacht. Ik heb misschien nog een ideetje.' 
'Vertel' zegt George. 
'Ik- ik wil zelf anoniem blijven. Iedereen weet dat jullie van pranken houden, hoewel jullie goed zijn in niet gepakt worden, maar het lijkt me verstandig, en leuk, als de identiteit van de ware Wolf verborgen blijft. Dat niemand weet dat er nog iemand is die jullie helpt.'
Ze kijken naar elkaar, een gesprek in stilte voerend. Dan knikken ze tegelijk. 
'Doen we.' 

'Professor, professor!' 
Een tweedejaars uit Huffelpuf komt de zaal binnen rennen tijdens de diner. Ik werp Fred en George een hoopvolle blik. Dit kan niet anders dan de Trappen zijn. We zijn vlak nadat we zagen dat iedereen in de zaal was, even naar buiten geslopen en hebben onze prank uitgevoerd. Nu we bijna zijn uitgegeten, en de eersten aanstalten maken om weer naar boven te gaan, wordt het opgemerkt. 

'Het trappenhuis!' roept het meisje. 'Het trappenhuis is veranderd in een wildwaterbaan en er hangt een enorme wolvenkop boven!' 
De Grote Zaal barst los in een opgewonden gemompel. Perkamentus, Anderling en Sneep staan op en lopen achter het meisje aan. In het voorbijgaan krijg ik een knipoog van Perkamentus. Zodra de leraren de deur uit zijn, volgen ook de leerlingen. Iedereen is nieuwsgierig naar de wildwaterbaan. 
'Ik vraag degene die dit heeft gedaan ten huwelijk' zegt Ron, terwijl we opstaan van de tafels. Ik moet moeite doen om mijn wetende grijns te onderdrukken. Ik heb besloten om het zelfs niet tegen mijn beste vrienden te vertellen. 
'Kom mee-'
'- we gaan ons werk even bekijken'
Fred en George staan achter ons. Grijzend lopen we met ze naar het Trappenhuis. 

Daar aangekomen zie ik de leraren verwonderd kijken naar de watershow die voor hun neus bezig is. Foppe vliegt ondertussen vrolijk door de wolvenkop heen en weer. Vilder kijkt woedend naar het water en probeert tevergeefs met emmers het weg te halen.

'Er wil iemand duidelijk aandacht' hoor ik naast me. Draco kijkt met opgetrokken neus naar het waterballet. 
'Origineel hoor. Kom volgende keer met iets beters grappenmaker.'
'Challenge accepted' mompel ik in mezelf. Wacht maar, Draco. In de menigte duiken Fred en George samen met hun vriend Leo Jordaan opeens weer op met planken, die veel op surfplanken lijken, maar dan in het klein. 
'Wie doet mee?' roept George vrolijk. Heel wat gejuich klinkt op uit de menigte. Samen met de tweeling verdubbelen we elke keer een plank en geven hem door. Uiteindelijk heeft bijna de helft een plank in zijn hand. 
'Hee George, Fred' roep ik. Ik sta aan de rand van één van de watervallen, met de plank in mijn hand. Ik heb, eveneens als zij, een grijns vol met kattenkwaad op mijn gezicht. 
'Wie als laatste beneden is, is een puurbloed' zeg ik, en ik laat me op de waterval vallen. Ik riep expres puurbloed, omdat we dat alle drie zijn en ook alle drie de grootste bloedverraders die er zijn. Een kleine extra reden was omdat Draco naast me stond en het dus zeker gehoord moet hebben. Heeft hij wat om over na te denken. 

Soepel surf ik over de golven en waterstromen heen, naar het laagste punt van de trappen. Ik heb veel gesurft vroeger, dus dit is een makkie. Doorweekt wacht ik beneden tot ook Fred en George er zijn. 
'Jullie zijn puurbloed' zeg ik grijnzend. 
'Dat is niet eerlijk-' protesteert Fred.
'-Jij had een voorsprong!' zegt George. 

En zo eindigt een dag vol met studeren.

---------------------------------------------------------------------

En zo heeft Kate nog meer te verbergen :)

Hebben jullie goede ideeën voor pranks van de Wolf? Laat het me weten in de reacties xxxx