Slytherin girl

Red and gold

Om half acht 's ochtends besluit ik Draco weer wakker te maken. We moeten toch echt ergens ontbijten en ik wil mijn eigen prank niet missen. 

'Draco, wakker worden' fluister ik, terwijl ik zachtjes tegen zijn arm duw. Hij kreunt even en draait zich om. 
'Draco, we moeten ontbijten' zeg ik, nu harder. 
'Mam, ga weg' mompelt Draco. Ik zucht. Ik ga het nog één keer proberen en anders gaan we over op de hardere middelen. 

'Draco.'
'Mam, ik wil slapen.' 
Grijnzend maak ik met mijn handen een waterbubbel boven zijn gezicht. Dan moet het maar zo. Met een knip in mijn vingers ontploft hij en krijgt Draco een lading water in zijn gezicht. Geschrokken schiet hij overeind. 
'Wat is er gebeurd?' vraagt hij verward. 
'Laten we het erop houden dat je in slaap was gevallen en ik je wakker moest maken' zeg ik. 'Kom, we moeten gaan ontbijten. De wedstrijd is bijna.' 
Draco verbleekt een beetje. Samen staan we op en lopen de bibliotheek uit. Op de gangen begint de eerste drukte al te komen. 
'Ik moet nog even naar de leerlingenkamer' zeg ik tegen Draco. Zijn gezicht heeft ondertussen bijna de kleur van sneeuw en hij bijt zenuwachtig op zijn lip.
'Eet goed, anders overleef je de wedstrijd niet.' En dan word ook jij geprankt, denk ik erbij. We scheiden van elkaar en ik loop naar de leerlingenkamer. Zodra ik door het portret klim, klinkt er een hoop gejuich. 
'We zijn compleet! Naar de Grote Zaal!' roept Olivier. Heel de leerlingenkamer was al verlaten, op het Zwerkbalteam na. Twee aan twee lopen we richting de Grote Zaal. Olivier loopt voorop, met Harry en mij er direct achter, onze bezems in onze hand. 
Zodra we de deuren open duwen barst een enorm kabaal los. We krijgen een staande ovatie van heel Griffoendor en ook Ravenklauw en Huffelpuf klappen voor ons. Ik werp een blik op de tafel van Zwadderich, waar gejoel vandaan komt, en zie dat Draco bleek voor zich uit staart. Er is nog niks bijzonders te zien, wat mij vertelt dat niemand nog iets gegeten heeft. 

'Eet smakelijk' zegt Perkamentus, als ook wij aan de tafel zitten. Ik buig naar het zwerkbalteam en Ron en Hermelien toe. 
Ik werp weer een blik op de tafel en zie dat iedereen nu wel wat heeft gegeten. Nog enkele seconden dus. 
'Ik ben even een minuutje weg' zeg ik tegen de rest. Ik sta op van de tafel, duik achter een hoek en maak me onzichtbaar. Ik ga aan de rand van de Grote Zaal staan, vlak bij de deuren en wacht. Elk moment kan het gebeuren. 

Na wat wel een uur leek te duren, hoor ik plotseling kreten bij de Zwadderich tafel vandaan. Langzaam kleurt iedereens haar rood met goud. Verbaasd en geschokt kijken ze naar elkaar, en pakken wat van hun eigen haar om te kijken of het ook bij hen zo is. 
De andere tafels zijn in lachen uitgebarsten en kijken toe hoe doe Zwadderaars woedend om zich heen kijken. 
'Wie heeft dit gedaan?!' roept Marcus Hork woedend. En dat was het moment waarop ik wachtte. Met mijn handen schiet ik een enorme straal van vuur de Grote Zaal in, die hoog in de lucht een wolvenkop vormt. Ondertussen wijs ik met mijn toverstok op mijn keel en mompel; 'sonorus' 
'Ik moest met iets beters van je komen, Malfidus' galmt er door de zaal. Mijn stem heb ik magisch vervormt, anders herkennen mensen hem. Alle hoofden draaien zich richting Draco, die verbaasd rond zich kijkt, naar waar de stem vandaan komt. 
'Wat vind je hier dan van? Kleurrijk, is het niet? Ik wens jullie veel succes met de wedstrijd.' 

Vlug maak ik mijn stem weer normaal, loop naar de Griffoendortafel en ga weer tussen Harry en Hermelien zitten. Ze voelen de aanraking niet. Op een moment dat niemand kijkt, maak ik mezelf weer zichtbaar. 
'Geweldig!' roept Ron enthousiast. Hij kijkt vol leedvermaak naar Draco, die ondertussen veel boze blikken van de Zwadderaars krijgt. 
'Lekker gedaan Wolverine' fluistert een stem in mijn oor. Ik draai me om richting een grijnzende Fred en George.
'Bedankt. Volgende keer helpen jullie weer mee, maar ik kreeg even een ingeving' fluister ik terug in het oor van George. 
'Dat is je geraden' mompelt hij. 
'Team, we gaan!' roept Olivier. Zuchtend sta ik op en pak nog snel een croissantje mee. 

'Op uw bezems!' roept madame Hooch. 'Drie... twee... één...' 
Zodra het fluitje klinkt, scheer ik omhoog. De slurk is voor mij, dat hebben we afgesproken. Met de snelste bezem ter wereld is dat ook niet moeilijk om te bereiken. Meters voordat de jager van Zwadderich er is, heb ik de slurk al om mijn arm en race naar het goal. Angelique vliegt al rond bij de palen van het doel, en leidt de wachter af. Ik ben veel te snel voor de drijvers van Zwadderich en heb open lijn richting het doel. 
'Kate beuker op rechts' klinkt de stem van Jordaan over het veld. Ik heb geen tijd om überhaupt te kijken waar de beuker is, en maak een duik. Ik voel de beuker langs de staart van mijn bezem scheren. 
Met zo veel mogelijk kracht gooi ik de slurk op de, voor mij, meest rechter ring. De wachter keek net om naar Angelique en zag de slurk dus niet. 
'VERBRUGGE SCOORT! 10-0 VOOR GRIFFOENDOR!' schreeuwt Jordaan.  Ik sla met mijn vuist in de lucht en word van alle kanten toegejuicht. Opeens voel ik een enorm klap op mijn rechterzij en moet me stevig beetgrijpen aan mijn bezem om niet te vallen. 
'Sorry!' zegt Hork. 'Sorry, ik zag haar niet!' 
Dan klinkt er nog een klap en heeft Hork een bloedneus. Ik grijns naar Fred en die steekt een duim naar me op. Vanachter hem zie ik Draco naar beneden kijken, met een uitdrukking die ik niet kan plaatsen. 
Zwadderich en wij krijgen beide een strafworp. In plaats van Angelique neem ik hem. Geconcentreerd kijk ik naar de wachter van Zwadderich. 
Ze gooit waarschijnlijk naar mijn linker ring. 
Even ben ik verbaasd door de stem, maar bedenk dan dat ik dat was, die de gedachten van de wachter las. Zodra het fluitje van Hooch gaat, gooi ik de Slurk in zijn rechter ring. Juichend vlieg ik terug naar de rest, te boos op Zwadderich om me druk te maken over vals spelen. 

We gaan winnen, ik heb vertrouwen
-----------------------
Ik zit nu lekker op een camping, maar ook dan moet er geüpdate woorden. Bij deze een volgend hoofdstuk. Veel plezier xx