Slytherin girl

We go

Ik loop met snelle passen richting Narcissa Malfidus. Ze kijkt niet onze kant op en het duurt dan ook even voordat ik haar aandacht heb. Zabini blijft schuin achter me lopen. Pas als ik enkele stappen bij haar vandaan ben, ziet ze me.

Eerst verschijnt een glimlach op haar gezicht, maar die verandert heel snel als ze ziet dat ik iemand over mijn schouder heb. De pret begint pas, als ze diegene ook herkent. 

'D-Draco?' stottert ze geschokt. Ze snelt naar ons toe. 'Wat is er gebeurd? Wie heeft dit gedaan? Oh, arme jongen!' 

Ik loop naar een muur toe en leg Draco er voorzichtig tegenaan. Ze knielt direct neer bij de blonde jongen. Even kijkt ze vol afschuw naar zijn gezicht, maar sluit hem dan in haar armen. 

'Katelynn, wat is er gebeurd?' vraagt ze streng. Ik kijk even vluchtig naar Zabini, die er met een irritante grijns bij staat. Onbewust moet ik ook even grijnzen, maar richt me dan tot Narcissa.

'Draco, kwam onze coupé binnen. U hebt vast gehoord over de gebeurtenissen van de afgelopen weken,' zeg ik, met de nadruk op gebeurtenissen, dus Narcissa weet exact wat ik bedoel. Ze fronst haar wenkbrauwen. Ik vervolg mijn verhaal. 

'Goed, hij kwam dus onze coupé binnen, samen met Korzel en Kwast. Hij begon... gemene dingen te zeggen over dat de Heer nu is teruggekeerd en wie als eerste eraan gaan, om het zo te zeggen. En.. toen begon hij over Carlo, dat hij de 'eer' was. En dat schoot in het verkeerde keelgat.' 

Ik kijk even naar Draco, nog steeds bewusteloos. Zabini en Narcissa zeggen beide niets, wachtend op meer. Narcissa's blik staat nadenkend. Moet ze nu boos zijn op Draco, of op degenen die hem dit aangedaan hebben?

'En- eh- toen werden er een stuk of zes verschillende vloeken op het drietal afgevuurd. Dat heeft zo uitgepakt,' beëindig ik mijn verhaal, terwijl ik naar het gezicht van Draco wijs. Narcissa kijkt hem bezorgd aan. 

'Is dit blijvend?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. 

'Ik kan het weghalen. Alleen de blauwe kleur zal een beetje achterblijven.' 

Ik zie uit mijn ooghoek Zabini me verbaasd aankijken, maar Narcissa lijkt het te accepteren. Ze weet wie ik ben en wat ik kan, dus ze zou me moeten vertrouwen. Uiteindelijk knikt ze. 
'Oké, Kate, ga je gang. Zorg dat hij geen littekens houdt.'

Ik kniel neer bij Draco en richt mijn toverstok op zijn gezicht. Omdat het veel spreuken door elkaar zijn, is het moeilijk voor me om alles goed en snel te verwijderen. Ik begin met een makkelijke.

'Finite incantantem,' fluister ik. Langzaam verdwijnen de meeste builen, tentakels, kleurige plekken en opgezwollen delen. Alleen de krachtige gebonden spreuken blijven achter. Gelukkig was dat bij Draco alleen de kleur van zijn huid. Die moet ik met een eigen spreuk weghalen. 

Ik concentreer me op zijn gezicht en de spreuken en heel voorzichtig verdwijnt ook de blauw-paarse kleur. Er blijven rond zijn ogen alleen plekken over, die op lichte blauwe plekken lijken. Ik vond het te riskant om daar een zelf verzonnen spreuk op te gebruiken. 

'surgo' zeg ik vervolgens. Het is een oude Latijnse spreuk om iemand wakker te maken. Ik doe een stap naar achter en ga naast Zabini staan. Narcissa blijft bij Draco neergeknield. 
Opeens schiet Draco overeind en hapt even naar adem. Zijn ogen staan verwilderd, maar wel alert. 

'Waar ben ik?' vraagt hij direct. Hij kijkt in het rond, naar zijn moeder, mij en Zabini. 

'Op het station,' zegt zijn moeder zacht. 'Ben je oké?' 

Draco kijkt even naar zijn handen en lichaam en daarna naar mij. Hij is achterdochtig, ik zie het. 
'J-ja, ik denk het wel,' stamelt hij. Narcissa zucht zichtbaar opgelucht.

'Ik weet nou niet of ik je moet bedanken of niet, Kate' zegt ze tegen me, maar ik zie de glimlach op haar gezicht. Ik maak een diepe buiging met een grijns op mijn gezicht. 

'Bedanken kan altijd later nog, ik ga er maar weer eens vandoor. Ik zie jullie deze vakantie nog wel!' 

Ik geef Draco, die ondertussen is opgestaan, een snelle knuffel en blijf voor Zabini staan. Even is het een ongemakkelijke stilte waarin we beide niet weten wat we moeten doen. Dan heb ik schijt aan alle regels en ideeën, en trek hem ook in een knuffel.

'Fijne vakantie, Benno,' zeg ik zachtjes. 

'Fijne vakantie, Kate.' 

We grijnzen nog even kort naar elkaar en ik zwaai nog even naar Narcissa en Draco, maar dan loop ik naar mijn vrienden toe. Ze hebben zich verzameld bij mevrouw Wemel en de anderen. Ook Noah en mijn ouders zie ik ertussen staan. Ik begroet iedereen met warme, soms botbrekende, knuffels.

We nemen afscheid van Harry, die met de Duffelingen meegaat. Fred en George bedanken hem nog even kort voor de zak met goud en Harry grijnst ze toe. Hij zegt iedereen gedag en komt als laatste bij mij. 

'Ik kom je bij de Duffelingen halen, oké,' zeg ik hem, terwijl ik hem in een knuffel trek. Harry kijkt me dankbaar aan. 
'Schrijf me, Kate, alsjeblieft,' zegt hij zacht. Het is bijna een smeekbede, zo zielig klonk het. Ik laat mijn hand heel even langs zijn wang gaan. 
'Als het moet, elke dag. Dat beloof ik,' spreek ik hem toe. Hij knikt glimlachend en loopt dan naar Dikke Duffeling. Persoonlijk vind ik het een toepasselijke bijnaam. 

'Kate!' 

Ik draai me om naar het plotselinge geluid. Het komt van Elise. Ze komt mijn kant op lopen, gevolgd door haar broer Tom. Elise heeft afgelopen jaar een enorme groeispurt gehad en is nu bijna even groot als ik. Tom is later en heeft duidelijk moeite met de lengte van zijn zus. Ik geef beide van de tweeling een knuffel. 

'Stuur veel foto's van jullie vakantie!' zeg ik lachend. Ze beloven me dat ik elke dag minimaal vijf foto's ga krijgen en dan lopen ook zij naar hun ouders. Langzaam aan gaat iedereen naar huis. Uiteindelijk blijven alleen mijn gezin en ik over.

'Zullen wij dan ook maar gaan?' vraagt mijn vader aan mij. Ik kijk nog even om naar de Zweinstein expres. Wat was het een bijzonder jaar, en ze worden alleen nog maar meer bijzonder. Ik weet niet of ik er zin in moet hebben, maar ik kijk er toch naar uit. Misschien is het raar, misschien niet. We zullen in ieder geval niet stilzitten de komende jaren. 

'We gaan' zeg ik. 

En dan verlaten ook wij het station, op weg naar huis, op weg naar avontuur. 

Op weg naar het vijfde jaar. 

------------------------------------------

DAT WAS HET!! SLYTHERIN GIRL IS AFGELOPEN!!

HEEL ERG BEDANKT VOOR HET LEZEN!

Love, Vienna

•

UPDATE: LEES 'KATELYNN MERGEL' VOOR HET VERVOLG!!