Slytherin girl

We won!

Het is een vuile wedstrijd. Niemand kan dat ontkennen. Zwadderich speelt fysiek, terwijl Griffoendor mentaal heel sterk is. En uiteindelijk zal het mentale deel het langer uithouden. Ook al ben je fysiek helemaal kapot, zolang je mentaal overleeft kun je alles aan.

Zwadderich is duidelijk boos, omdat ze nog steeds gekleurd haar hebben en je dit er ook niet met alleen shampoo uitkrijgt.
Met een scherpe bocht ontwijk ik een Beuker van het team van Zwadderich en vanuit mijn ooghoek zie ik een van de Drijvers hard op me afvliegen. Vlak voordat hij me van mijn bezem af beukt, duik ik omlaag. 

Van beneden zie ik Alicia en Angelique die een nieuw doelpunt scoren voor Griffoendor, Harry die hoog boven rondjes vliegt, met Draco er achteraan. De Drijvers van Zwadderich zitten ondertussen achter onze Jagers aan, waardoor ze de Beuker die George richting Draco slaat niet zien. Hij raakt hem vol in zijn maag en Draco valt van zijn bezem. Ik zie Harry toekijken, in tweestrijd. Moet hij blij zijn dat de Zoeker is uitgeschakeld, of toch maar medelijden hebben omdat een Beuker in je maag pijn doet en Draco op dit moment vanaf meters hoogte naar beneden valt?

Ik bedenk me echter geen seconde en race op de vallende Draco af. Nou heb ik het geluk dat mijn bezem snel is en ik ruim op tijd zal aankomen. Draco zelf gilt ondertussen de hele boel bij elkaar, wat ik aan de ene kant snap, want hij valt tientallen meters naar beneden, maar wat aan de andere kant ook enorm grappig klinkt voor een normaal zo koude jongen.

Met een stevige greep pak ik Draco zijn arm en rem hem af. Geschrokken kijkt hij omhoog. Ik zie de angst nog op zijn gezicht. Met een zwakke glimlach en één soepele beweging hijs ik hem achterop mijn bezem.
'Hou je vast' zeg ik. Hij slaat twijfelend zijn armen rond mijn middel. Aan zijn zwakke greep merk ik dat hij nog niet is bijgekomen van de klap. Kalmpjes vlieg ik naar beneden, waar zijn bezem ondertussen ligt.
'Bedankt, Kate' zegt hij met een rode blos op zijn wangen.
Hij stapt af en loopt een beetje wankelend naar zijn bezem. Vlug loop ik er achteraan en ondersteun hem door een arm om zijn middel te slaan. Als ik een blik naar boven werp, zie ik George net iets te laat wegkijken. 

'Draco Malfidus, erfgenaam van het Nobele Huis van de Malfidussen en volbloed Zwadderaar, moet worden ondersteunt door een Dreuzeltelg omdat hij anders de grond aait' zeg ik grijnzend.
'Fack off' mompelt Draco zacht. Hij stapt op zijn bezem en wil opstijgen, maar zodra hij een meter de lucht in is, valt hij er weer bijna af. Met een zucht vlieg ik naar hem toe en hou hem overeind. Hij wil mijn arm wegslaan, maar dat laat ik me niet gebeuren.
'Je bent je evenwicht kwijt Draco' zeg ik. 'Je kunt niet eens normaal overeind staan, laat staan vliegen!'

Opeens hoor ik boven me een fluitje gaan. Ik kijk omhoog en zie nog net Harry een klein, gouden balletje in zijn hand houden voordat hij verdwijnt tussen een groepje rode flitsen. Een hels kabaal barst los bij het publiek en dan dringt het besef tot mij, en blijkbaar ook Draco, die luid kreunt, door. Een stralende lach verschijnt op mijn gezicht. We hebben gewonnen! We hebben de Zwerkbalbeker!

'Lukt het je om even overeind te blijven?' vraag ik aan Draco. Hij knikt met een gezicht dat op onweer staat.
Ik laat hem los en met een noodvaart vlieg ik richting het rode groepje in de lucht en knal redelijk hard op ze.
'Geweldig Harry!' roep ik, terwijl ik hem een dikke knuffel geef. Het gevoel van intens geluk overspoelt me en niemand kan het van me afnemen.
Ik vlieg even weg van de rest, richting het publiek en met mijn stem versterkt zet ik We are the chamions in. De anderen volgen snel. 
Opeens voel ik iemand tegen me aan botsen en wordt er een arm om mijn middel geslagen. Ik kijk om, in de groene ogen waar ik al weken een zwak voor heb. 
'We hebben gewonnen' zegt George met een zwoele stem. Ik knik blozend. Ik kijk hem aan en zie dat ook hij een blos op zijn wangen heeft. Enkele seconden doen we niks, maar dan drukt George opeens zijn lippen tegen de mijne. In mijn buik ontploft een bom van duizenden vlinders en op de achtergrond hoor ik de leerlingen brullen en juichen. Met rode hoofden laten we elkaar weer los en vliegen naar de rest van het team. Fred trekt een scheve grijns naar me en ik zie ook Harry grijnzen.
Op onze weg omlaag zie ik Draco proberen omhoog te vliegen met zijn bezem, waarbij hij om de zoveel seconden bijna wegzakt. Ik verontschuldig me bij George en de rest en vlieg zijn kant op.
'Was verstandiger geweest als je op de grond was gebleven, nietwaar?' grap ik naar hem. 'Kate, laat me nou maar' protesteert Draco, terwijl hij zijn handen nog een keer om de bezem klemt omdat hij er weer bijna af viel. Ik rol met mijn ogen.
'Dacht het niet, meneertje Ik Heb Geen Evenwicht. Je stapt nu bij mij op de bezem.'
Ik ga naast hem vliegen en met tegenzin stapt Draco bij me achterop. In plaats van direct naar de grond te vliegen, maak ik eerst nog een rondje in de lucht.
'Hee Draco' zeg ik.
'Wat?'
'Raad eens wie de Zwerkbalbeker heeft?'
Hij gromt zacht en lachend vlieg ik naar de grond. Hij stapt af en loopt snel weg.
'Volgende keer beter Draco' roep ik hem achterna.

'Kate!'
Ik draai me, maar zie niemand, op een enorme zilveren beker na. Van achter de beker komt het hoofd van Harry tevoorschijn. Hij geeft de beker aan mij en het valt me nu pas op dat iedereen om ons heen staat.
Ik gebaar naar Harry dat hij achterop mijn bezem moet springen en we vliegen twee meter de lucht in.
'3, 2, 1' zeg ik en tegelijkertijd tillen we de beker op. Een enorm gejuich komt van de grond. 

Deze dag kan niet meer stuk.

----------------------
Daar hebben we weer een hoofdstuk!
Zijn jullie fan van Zwerkbal,of niet?