Slytherin girl

Get well soon

Meteen knijp ik mijn ogen dicht. Er schijnt een lamp recht op mijn gezicht. Voorzichtig probeer ik mijn arm te bewegen. Ik voel de tintelingen er doorheen gaan. Het lukt! 
Nog een keer open ik mijn ogen. Ondanks dat ik verblind wordt door het felle licht, lukt het me om de omgeving op te nemen. 

Voorzichtig duw ik mezelf met mijn armen een stukje omhoog, zodat ik de ziekenzaal weer in kan kijken. In het bed tegenover me zie ik Draco liggen. 
'Draco?'
Geen reactie. Ik ga wat rechter op zitten. Volgens mij slaapt hij. Ik ben niet doodstil geweest net, dus mijn bewegingen zou hij dan gehoord moeten hebben. 

'Ah juffrouw Verbrugge. U bent wakker!' 

Mevrouw Plijster komt weer met een enorm stuk chocolade aanlopen. Ik trek één wenkbrauw op.
'Ik heb geen last gehad van de dementors.'
'Je weet maar nooit. Voor de zekerheid geven we u toch wat. Bovendien bent u drie dagen in coma gebleven.' 
Ik knik. Dat weet ik. Ik heb namelijk alles kunnen horen. Hoewel ik wat chocolade niet erg vind, vind ik het ook wel overdreven. Terwijl ik op een stuk kauw, loopt mevrouw Plijster naar Draco. 
'Hij slaapt. Die jongen heeft ook een zware hersenschudding opgelopen.' 
Weer knik ik. Ja, ik zag het. 

'Hoe laat is het?' vraag ik. Ze kijkt op haar horloge. 'Half acht zondagavond.' Met een diepe zucht laat ik me achterover op bed vallen. Mevrouw Plijster geeft me vlug nog een stukje chocolade. 'Je hebt niet veel gemist hoor' zegt ze. Ik denk dat het geruststellend bedoelt moet zijn, maar het maakt me niet eens uit. Ze loopt weer haar kantoortje in.
Dan zie ik opeens de spullen die op mijn nachtkastje staan. Ik ga direct weer rechtop zitten en bekijk ze nieuwsgierig. Het zijn veel 'beterschap'-kaarten, maar ook enkele andere spullen. Ik zie van Harry, Ron en Hermelien een mand met snoep en chocolade staan. Opeens zie ik een klein pakketje liggen. 

Het is een doosje met mestbommen. Grijnzend bekijk ik ze. Het zijn een stuk of vijf ronde balletjes.
'Die kunnen maar van twee mensen afkomstig zijn' mompel ik bij mezelf. Op het papier, waarin het doosje verpakt zat, vind ik een klein briefje. 

Lieve Kate,
Het spijt ons enorm van de beuker! Het was onze schuld dat hij je raakte. Bij deze een klein cadeautje van ons. Doe er wat nuttigs mee!
P.S: ga eens mee op een nachtelijk tripje ;)

Je favoriete tweeling. 

Natuurlijk is het van Fred en George. Zorgvuldig pak ik de mestbommen weer in. Niet alleen om ze te beschermen, maar ik heb zo'n idee dat mevrouw Plijster niet heel blij zal zijn als ze merkt dat ik een doosje mestbommen op de ziekenzaal heb. 

'Kate?' 

Geschrokken kijk ik om. In het bed tegenover mij zit Draco rechtop met een verbaasde blik. 
'Hoi Draco' zeg ik met een glimlach. 
'J- je bent wakker!' 
'Goed gezien.' Ik moet lachen om zijn verbaasde blik. 'Hoe lang al?' vraagt hij nieuwsgierig. Dat is een best goede vraag. Ben ik al wakker sinds ik weer besef had of sinds ik echt mijn ogen open had? Ik besluit het bij het laatste deel te laten. 
'Sinds net. Jij sliep nog.' 
Ik moet me verbeelden, maar ik dacht hem toch echt opgelucht adem te zien halen.  Ik trek kort een wenkbrauw op. 
'Ik-uh ben gewoon opgelucht dat je wakker bent' stottert hij.
Dan heb je die kus niet gevoeld. 

Grijnzend kijk ik hem aan. 'Natuurlijk jongen.' 
Ik merk dat Draco wil protesteren, maar echt de kans krijgt hij niet. De deur van de ziekenzaal vliegt open en Harry, Hermelien en Ron komen de zaal binnenlopen. Hermelien ziet als eerste dat ik wakker ben. Met een harde schreeuw komt ze op me af rennen en geeft me een dikke knuffel. 'Ik dacht dat je nooit meer wakker zou worden' fluistert ze. 'Onkruid vergaat niet' zeg ik grijnzend. 

'Oh jij vuile-' Hermelien lacht. Ook van Harry krijg ik een knuffel en zelfs van Ron, hoewel hij er een beetje ongemakkelijk bij kijkt. 'Mag je al van de ziekenzaal af?' vraagt Harry nieuwsgierig. Ik haal mijn schouders op. 'Dat heeft mevrouw Plijster nog niet gezegd. Ik denk morgen of zo.' 

'Kate, ik heb de bibliotheek nog eens nagekeken' zegt Hermelien, haar stemt gedempt. Ron kijkt even argwanend over zijn schouders naar Draco, die rechtop zit en ons aandachtig aan kijkt. 'Ik heb op een lijstje gezet wat opviel' zegt ze. Ze haalt uit haar tas een briefje tevoorschijn. 
'Nummer 1: een toverstok die maar in één soort familie voorkomt. Bovendien was de familie uitgestorven. 
Nummer 2: De sorteerhoed zei 'je bent alles behalve een modderbloedje'.
Nummer drie: Je kan met dieren praten en de toekomst zien: bijzondere krachten.'

'Dit klopt toch allemaal?' 
Ik knik. Ze zoekt verder in haar tas en pakt er nog een stuk perkament uit. Het is duidelijk een klad, want het staat vol met strepen en kleine krabbels. 
'Ik vond een boek over volbloed families' mompelt ze. 'Er zijn er een aantal uitgestorven, sommigen dankzij Jeweetwel. Hij heeft in de eerste oorlog de Protsers uitgemoord. Dan heb je nog Griffoendor, Zwadderich, de Prospers en de Mergels. Dit zijn de families die ik voor ogen heb. We moeten niet vergeten dat je toverstok ook gewoon door puur geluk bij jou is beland en je helemaal niet bij één van deze families hoort.' 

'Kate Griffoendor' zegt Ron. 'Klinkt vet.' Ik grinnik zacht. 'Ben je iets te weten gekomen over die 'gaven' zoals jij ze noemt' vraagt Harry aan Hermelien. Zij legt snel haar vinger op haar lippen. Een teken dat we zachter moeten zijn. 
'Nee, ik heb bij geen van de families bijzondere gaven ontdekt. Er zijn weinig boeken in de bibliotheek daarover. Ik heb een vermoeden dat Perkamentus ze weg heeft laten halen. Bovendien ken ik de familie Mergel en Protser ook niet goed.' 
'Ik wel' zeg ik direct. Ik buig verder naar de rest toe. 'De Protser zijn inderdaad vermoord door Voldemort- Ron het is maar een naam! Hun dochter was bevriend met je ouders, Harry. De Mergels zijn afstammelingen van Zalazar Zwadderich, maar zij zijn ook al een tiental jaar uitgestorven. Over de Prospers en Griffoendor weet ik weinig, maar dat is al eeuwen geleden volgens mij.' 

'Dus we moeten eigenlijk verder zoeken naar de Mergels en Protsers' zegt Hermelien.
'Waarom zou Kate afstammen van de Mergels' zegt Ron verontwaardigd. 'Ze zit nota bene in Griffoendor' vervolgt hij een stuk zachter door Hermeliens boze blik. 
'De sorteerhoed had een kleine voorkeur voor Zwadderich toen hij mij indeelde' leg ik uit. Ik besef me plots dan Ron er niet bij was toen ik dat vertelde. 'Maar ik wilde zelf liever in Griffoendor, dus mocht dat van hem. Kortom, het zou best kunnen.' 

'Zijn jullie hier nou alweer! Kom op, mijn patiënten moeten rust hebben!' 

Mevrouw Plijster komt woedend haar kantoortje uitlopen. Harry, Hermelien en Ron staan direct op en kijken me verontschuldigend aan. Ik haal mijn schouders op. Het lijkt me niet verstandig om tegen haar in te gaan.
'U mag ook gaan meneer Malfidus. Doe nog wel rustig aan' zegt ze als mijn vrienden de ziekenzaal uit zijn. Met duidelijke tegenzin staat Draco op. 'Wanneer mag Kate weg?' vraagt hij nieuwsgierig. 
'Waarschijnlijk morgen. Hup, opschieten' zegt Plijster kortaf. Hij kijkt even naar mij en ik meen een kleine glimlach te zien. 

'Beterschap Kate' zegt hij, en hij loopt de ziekenzaal uit. 
------
Boys ik heb enorm veel toetsen deze week dus het kan zijn dat ik later publiceer ofz x