Slytherin girl

Care of Magical Creatures

'Zenuwachtig Hagrid?' vraagt Harry. We hebben vandaag onze eerste les Verzorging van Fabeldieren en we zijn met zijn vieren bij Hagrid aangekomen. Hij knikt. 'Je zal het vast goed doen Hagrid' moedigt Hermelien hem aan. Ha, rt. Ze moesten eens weten hoe deze les gaat aflopen. Achter me zie ik dat iedereen ondertussen is aangekomen en ik doe al mijn handen voor mijn oren. Hagrid schreeuwt nogal hard namelijk. 'OKEY IEDEREEN ISSER. VOLG MIJ!'  

We volgen Hagrid naar het verboden bos. Bij een open plek stoppen we. 'Oké doe je boeken open!' roept Hagrid. 'Ja eh, hoe?' snauwt er iemand van achteren. Ik zucht bij de bekende stem. Hagrid kijkt verbaasd rond. De meesten boeken zijn met touwen ingepakt. 'Heeft niemand zijn boek open gekregen?' vraagt hij. Niemand geeft antwoord. Ik zucht nog een keer. 

'Ik, Hagrid' 

Hij laat opgelucht even zijn adem ontsnappen. Blijkbaar is er dus iemand die niet zo dom is. Ik krijg nogal verbaasde blikken van Harry, Ron, Hermelien en eigenlijk de hele klas. Ik grinnik om hun gezichten. 'Je mot ze aaien jongens' legt Hagrid uit. Ik hoor Malfidus nog geërgerd mompelen. 'Goed jongens ik ga even de dieren halen. Wacht hier.' Met grote passen loopt Hagrid weg. 

Malfidus loopt arrogant naar voren. 'Zo Potter. Nog flauwgevallen?' Ik kijk hem, samen met Harry, Ron en Hermelien, nijdig aan. 'Kan je ook een keer je mond houden fret?' snauwt Ron. Malfidus grijnst en wil wat zeggen, als opeens zijn gezicht betrekt en bang naar iets achter ons kijkt. Ik zucht. Daar gaan we. 'D-de-dementor!!' roept hij angstig en wijst achter ons. Harry draait zich angstig om en ik zucht overdreven. Malfidus barst in lachen uit samen met zijn meelopers. Harry kijkt hem woedend aan. 

'Let op Harry' fluister ik. 'Expecto patronum' 

Een prachtige lichtgevende wolvin spuit uit mijn staf en rent richting Malfidus, die het niet merkt door zijn lachbui. De wolvin sprint onder zijn benen door, maar is te groot en botst tegen Draco aan, waardoor hij zijn evenwicht verliest en valt. En heel toevallig lag daar net een plas water. Luid vloekend staat hij weer op. 

'Bij een dementor roepen we een patronus op Malfidus' zeg ik droogjes. Naast mij zijn de Griffoendors in lachen uitgebarsten. 'Ik krijg jou nog wel modderbloedje' sist hij naar me. Het doet me niks eigenlijk. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan en ik weet dat het lijkt alsof mijn felblauwe ogen recht in je ziel kunnen kijken, dus mensen zich nog wel eens ongemakkelijk gaan voelen. Draco houdt zijn attitude nog redelijk goed vast, vind ikzelf.
'Zorg dan maar dat ik jou niet eerst krijg' zeg ik zacht. Nog voordat hij kan antwoorden, draai ik me weer om. Hagrid komt de hoek om lopen. Met een hippogriff. 

Om me heen hoor ik verbaasde kreten. Mensen kijken met open mond naar de dieren. 'Wow..' stamelt Hermelien naast me. Met een grote glimlach sta ik te kijken. Hagrid legt ondertussen wat dingen uit die ik al weet. Opeens wordt ik naar achter getrokken door Hermelien. 

'Ah Harry' klinkt de stem van Hagrid. 'Kom maar naar voren.' Verbaasd kijkt Harry om zich heen en ziet dat iedereen een stap naar achter heeft gezet. Angstig zoekt hij oogcontact met ons. Ik lach hem bemoedigend toe en knik. Het lijkt hem te kalmeren en twijfelend zet hij een stap naar voren. 

'Beter dat beest valt hem aan' mompelt Malfidus. Geïrriteerd draaien Hermelien en ik ons om. 'Nog een opmerking en ik vervloek je' sis ik. Hij houdt meteen zijn mond door mijn plotselinge uitval. Triomfantelijk draai ik me weer om. 

Harry buigt voorzichtig voor de hippogriff. Die blijft echter staan. 'Niet bewegen Harry' roept Hagrid licht gepanikeerd. Hoewel ik weet dat hij uiteindelijk zal buigen bezorgd het me enige onrust. 'Buig' fluister ik. 

De hippogriff kijkt me een paar seconden aan.

En buigt dan. 

Ik ben met stomheid geslagen en kan alleen maar staren. Ik voel de ogen van Hermelien op me gericht staan. Ze is net zo verbaasd als ik. 'K-kate wat zei je?' stottert ze. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Verstond je me niet?' Ze schudt haar hoofd. Ik frons mijn wenkbrauwen. Waarom verstaat dat beest me wel, maar Hermelien niet? En hoe kan het? 

Ik heb niet eens gemerkt dat Harry op de rug van dat beest was opgestegen en nu weer landt. Opgelucht loopt hij weer naar ons toe. 'Goed gedaan' fluister ik nog even snel. Hij glimlacht. Vanuit mijn ooghoek zie ik Malfidus naar de hippogriff toe lopen. Hij leert het ook nooit. 

'Zo gevaarlijk ben je niet hè stom rotbeest' zegt hij en hij steekt zijn hand uit naar de kop van de hippogriff. Die steigert plots en trapt Malfidus tegen zijn arm. Die valt op de grond en begint te roepen. Hagrid staat als versteend te kijken. Snel ren ik er naar toe. Zo was het in de boeken niet gegaan! Straks vermoord dat beest hem nog. Voordat hij hem nog een keer kans schoppen, spring ik ervoor. 

'Stop doe hem niks!' 

Tot mijn verbazing buigt de hippogriff voor me. Hagrid is eindelijk ontwaakt en maakt hem snel vast aan een boomstam. Ik kniel ondertussen bij Malfidus neer. 'Ik ga dood! Ik ga dood! Dat beest heeft me vermoord!' roept hij dramatisch. Ik zucht. 'Ik wist niet dat doden zo goed konden acteren.' Van verschillende kanten klinkt gegrinnik.  

Zachtjes pak ik de arm waar de sneeën op zitten en bekijk hem vlug. Malfidus jammert zachtjes door. Uit mijn binnenzak haal ik een verkleinde doek en maak hem weer groot. Met behulp van wat water dep ik de wonden schoon. 'Hagrid hij moet naar de ziekenzaal' zeg ik. Hij knikt en pakt Malfidus op. 'De les is afgelopen klas!' roept hij over zijn schouder en loopt met Malfidus in zijn armen richting het kasteel. De meeste leerlingen volgen, maar wij blijven met zijn vieren nog even staan. 

'Weet je hoe angstaanjagend het is als dat beest niet voor je buigt?' mompelt Harry. Ik grijns. Jep, dat weet ik. 'Dankzij Kate boog hij uiteindelijk wel' reageert Hermelien. Verbaasd kijken Harry en Ron me aan. Ik grijns schaapachtig. 'Ik fluisterde 'buig' en de hippogriff verstond me wel, maar Hermelien niet. Ik sprak voor haar een andere taal' leg ik uit. 

'Eng' Ron is altijd zo subtiel en ik rol met mijn ogen. 'Ik weet hoe je je voelt' zegt Harry, 'Ik had het ook toen met de Geheime Kamer.' Begrijpend en dankbaar kijk ik hem aan.

'Laten we naar binnen gaan. De volgende les is bijna.' Hermelien wacht niet eens op antwoord en begint al te lopen. Snel volgen we haar.