Slytherin girl

Save the Muggles

'Wat ben ik blij dat ik vannacht geen dienst heb!' mompelde meneer Wemel slaperig. 'Stel je voor dat je tegen die Ieren moet zeggen dat ze moeten stoppen met feestvieren. 

Was het maar zo simpel, denk ik bij mezelf. Konden we maar de hele nacht doorslapen. Stonden al deze gebeurtenissen ons maar niet te wachten. 
Hermelien, Ginny en ik zeggen de jongens gedag en lopen naar onze tent. Hij is iets kleiner dan die van de jongens, met wat minder voorzieningen, maar prima bedden. En dat is iets waar ik zeker naar verlang. Want ook al duurt onze nachtrust kort, even slapen heb ik wel nodig. 

'Slaap lekker meiden' mompel ik zachtjes, terwijl ik mezelf in de deken verwikkel. Ver weg klinken nog de stemmen van Hermelien en Ginny en een kraan die nog even aan gaat, maar al snel hoor ik helemaal niks meer.

'Wakker worden! Kom op, opstaan!'  

Kreunend doe ik mijn ogen open en kijk half slapend naar het gestalte dat onze tent is binnen gekomen. Hij steekt een lichtje aan en langzaam aan wordt hij steeds scherper. Het is meneer Wemel en hij loopt gehaast de tent door. 

'Meiden opstaan, trek een jas aan en ga naar buiten!' roept hij gejaagd. Dan besef ik me plotseling wat er aan de hand is. In een seconde zit ik rechtop, en stoot daarbij mijn hoofd tegen het tentdoek. Ik was vergeten dat ik op het bovenste bed sliep. 
Met een soepele sprong land ik op de grond en ren naar mijn jas. Op de achtergrond klinkt gegil en het geluid van rennende voetstappen. Met een soepel zwaai van mijn toverstok is mijn pyjama veranderd in een spijkerbroek en t-shirt. Ik pak mijn jas en gooi die van Ginny en Hermelien, die ondertussen ook hun bed uit zijn gekomen, naar hun toe. Snel rennen we naar buiten en voegen ons bij de rest. 

'We gaan het Ministerie helpen,' roept meneer Wemel naar ons, terwijl hij bij Percy, Bill en Charlie gaat staan. 'Maak dat jullie het bos in komen en blijf bij elkaar! Zodra we dit opgelost hebben, kom ik jullie halen!' 

Daarna rennen de vier Wemels weg en wij lopen snel de andere kant op. Met zijn zevenen lopen we in een rij en af en toe werp ik een blik naar achter. Ik wil niet weglopen van deze situatie, ik wil helpen! Harry ziet het en knijpt kort in mijn hand. 

'Ga, Kate' zegt hij zachtjes. Naast ons lopen overal angstige mensen, met huilende kinderen en gillende stemmen. Ron en Hermelien hebben ons niet gehoord. Zij zouden het niet toestaan, maar Harry is anders. Ik knik dankbaar naar hem en schiet ongezien opzij tussen de bomen. Iets dieper loop ik nog het bos in, maar dan zie ik verderop een bekend gestalte staan. Een gestalte, die zo te zien praat tegen mensen. 

Draco. 

Zachtjes sluip ik dichterbij en blijf op een meter of twee achter een boom staan en luister mee. Draco lijkt zich te vermaken en ik weet dat ik daar snel een eind aan ga maken. 
'Kunnen jullie trouwens niet beter snel doorlopen? Jullie willen toch niet dat ze haar in de smiezen krijgen?' 

Achter me klinkt een enorme knal en geschrokken kijk ik om. Tussen het groene licht door, zie ik de groep gemaskerde mannen in de verte lopen. 

'Als je denkt dat ze geen Modderbloedjes kunnen herkennen, moet je vooral hier blijven.'

'Let op je woorden jij!' schreeuwde Ron en hij stapt woedend richting Draco. Hermelien trekt hem gelukkig snel weer terug. Zachtjes bal ik mijn vuisten van woede. Wederom klinkt een knal, die zelfs in de aarde te voelen is. 

Draco grinnikt zachtjes. 'Stelletje angsthazen. Jullie pappie heeft zeker gezegd dat jullie gauw de benen moesten nemen, hè? Wat is hij aan het doen - druk bezig de Dreuzels te redden?' 

'Waar zijn jouw ouders eigenlijk?' zegt Harry en ik zie dat hij de grootste moeite moet doen om Draco niet aan te vallen. 'Lopen die soms rond met maskers op?' 

Draco haalt zijn schouders met een grijns op. Dan kijkt hij met zijn ogen naar de drie Griffoendors. 'Waar is Verbrugge eigenlijk? Jullie lopen toch de hele tijd achter haar aan?' 

Het plotselinge gebruik van mijn achternaam laat een stroom van woede door me heen trekken. Hij leidt een dubbelleven dat ik niet kan handelen. Ook Harry heeft dat door. 

'Ja, dat zou je wel willen weten,' zegt hij zachtjes. 'Met Kate erbij ben je niet zo stoer, hè Malfidus. Want je wilt niet dat je geliefde Kate hoort dat jij zo gemeen bent tegen haar vrienden.' 

De blik van Draco verandert direct en voor het eerst zie ik ook woede bij hem. Harry heeft een gevoelig punt bereikt. 

'Ik gedraag me niet anders met Verbrugge dan zonder, Potter,' sist hij nijdig. Harry trekt een wenkbrauw op. 'Bovendien,' zegt Draco. 'Kate is er nu niet bij, dus wat niet weet wat niet deert.' 

En dat voelt voor mij als het juiste moment om tevoorschijn te stappen uit de duisternis. De rode vlekken van woede in mijn nek worden verborgen door de kraag van mijn jas. Draco ziet me niet, maar Harry, Hermelien en Ron zeker wel. Een grijns verschijnt op het gezicht van Harry als ik een klap geef met mijn hand op de schouders van Draco. 

'Weet je dat zeker, Draco?' vraagt ik, de klank van ironie in mijn stem. Ik voel direct zijn hele lichaam verstarren en zichtbaar geschokt draait hij zich naar mij om. 
'Kate...' mompelt hij. 

Vol vermaak kijkt het gouden trio naar mij en de blonde Zwadderaar. 
'Nou,' zegt Ron opgewekt, 'wij gaan maar weer eens.' En met zijn drieën vervolgen ze het pad het bos in, mij en een onzekere Draco achterlatend.

'Kate, ik..' stamelt Draco.

'Nee, ik weet genoeg' snauw ik. Ik pak zijn hand en trek hem mee door het bos heen, naar de rand. Vlak voor ons is de groep tovenaars te zien, met in de lucht het gezin Rolvink. Ik wijs naar de Dreuzels. 'Jij vindt dit grappig, niet waar. Je vindt dit hun lot!' 

Draco kijkt naar de grond en voor het eerst lijk ik iets van schaamte te zien. Hij schuifelt heen en weer op zijn voeten, mijn woedende blik ontwijkend. Zijn mond gaat even open en dicht, alsof hij iets wil zeggen, maar stilte is mijn antwoord. 

'Je bent verschrikkelijk, Draco' sis ik vol afschuw naar de jongen. Heel even krimpt hij in elkaar. Met deze Draco wil ik geen vrienden zijn. Dit is niet de echte Draco, de Draco die ik ken, en ik ben vastbesloten dat te veranderen. 

Maar op dit moment zijn er maar twee dingen van belang: een Draco die zich moet schamen en een Dreuzelgezin in de lucht. 

------------------------------

Back at it again! Ik heb een sprong gemaakt naar het WK zoals jullie kunnen zien, want dit vind ik leuker om te schrijven. Hoe denken jullie dat dit afloopt?
X