Bye Sirius

2.2K 90 40
                                    

Aangekomen op de toren blijk ik niet de enige te zijn. Dat had ik ook niet verwacht. Zo snel als ik kan loop ik naar mijn vrienden toe. 

'Jongens, jullie redden het nooit meer om op tijd bij de ziekenzaal te zijn' roep ik. De drie kijken om. 

'Hoe laat is-' Hermelien kijkt naar een van de torens en haar ogen verwijden zich geschrokken. 'OH!' 

'Kate! Mag ik nog iets zeggen?' roept Sirius. Ik knik en loop dichterbij, terwijl Harry en Hermelien juist afstand nemen en samen zachtjes discussiëren over hoe ze dit gaan oplossen. 

'Wat is er Sirius?' vraag ik. Het lijkt me niet het juiste moment voor een praatje, nu hij met Scheurbek moet vluchten. 

'Kate, je zei dat je wel wist wie je moeder is, maar niet wie je vader is, toch?' vraagt hij voorzichtig. Ik knik, mijn oren direct gespitst. 

'Maar je wist wel zijn voornaam-' gaat Sirius verder. 

'Ja, Olivier' zeg ik zacht. 

Met een trotse glimlach kijkt Sirius me aan. 
'Dan wil ik je graag vertellen, dat je vader Olivier Zwarts is, oftewel mijn achterneef.' 

Mijn mond valt open. Ik weet wie mijn vader is! Ik weet wie mijn familie is! Ik ben familie van Sirius. Dan schiet me ook iets anders te binnen.

'Ben ik dan ook familie van Draco Malfidus?' vraag ik voorzichtig. 

'Dat ligt eraan' zegt Sirius. 'Alle puurbloedfamilies zijn ergens familie van elkaar, maar jij bent net zoveel familie van Draco als de Malfidussen en de Potters van elkaar zijn.' 

Opgelucht haal ik adem. 

'KATE' klinkt opeens van een paar meter verderop. Ik kijk om en Hermelien wijst naar de klok, die precies begint met slaan. 12 uur. 

'Sirius je moet nu echt gaan. Ik neem snel weer contract met je op.' 

'Zal ik doen' antwoordt hij. Hij draait Scheurbek goed, klaar om weg te vliegen. 'Je ouders wachten op platform 9 3/4 op je als je naar huis gaat. Ik heb ze via Knikkebeen een brief gestuurd.

Ik hap even naar adem, verrast door deze informatie. Dan voel ik een ruk aan mijn arm. Het is Harry, 

'Kate, kom!' 

'Ga, Sirius!' roep ik nog, terwijl Harry me mee trekt. Sirius zwaait nog even. 

'We zien elkaar snel weer!' 

Dan stijgt hij op en vliegt weg. 

Ik ren een stuk met Harry mee, tot we bij Hermelien komen. 

'Pak mijn hand!' zeg ik gehaast. Harry pakt de ene en Hermelien de ander. Dan verdwijnsel ik ons weer naar de ziekenzaal. De laatste klokslag is juist afgelopen. 

Perkamentus staat al in de deuropening als we verschijnselen voor zijn voeten. Licht hijgend laat ik de handen van Hermelien en Harry los. Mensen laten mee verdwijnselen is een stuk zwaarder dan in je eentje verdwijnselen. 

'Zijn we op tijd?' vraagt Hermelien angstig. Perkamentus knikt. 

'Ga maar snel naar binnen. Zo te zien is het gelukt.' 

We lopen de ziekenzaal in en met een knipoog sluit hij de deuren achter ons. Snel kruipen we onze bedden in. Hermelien en Harry laten zich opgelucht achterover vallen. Dan komt mevrouw Plijster binnenlopen. 

'Hoorde ik Perkamentus vertrekken? Dan kan ik eindelijk voor mijn patiënten zorgen!' Ze drukt meteen een brok chocolade in onze handen. Grijnzend begin ik er van te eten. Mijn oren houd ik echter gespitst, wetende dat we zo een uitval van Sneep krijgen.

Na vier brokstukken klinkt opeens een enorme brul van de  andere kant van het kasteel. Geschrokken kijkt mevrouw Plijster die kant op en ik grijns naar Harry en Hermelien. Ze lijken te begrijpen wat er aan de hand is. Ik schud mijn kussen nog even goed op en ga er goed voor zitten. Laat de voorstelling beginnen. 

Droebel, Sneep en Perkamentus stormen na enkele minuten de ziekenzaal binnen. Stilletjes bestudeer ik de drie personen. Perkamentus maakt een kalme, amuserende indruk. Hij kijkt rustig naar de twee andere. 

Droebel kan je omschrijven als boos. Als een kind, wiens verjaardagstaart niet is zoals ie wilt. Innerlijke boosheid wel, want hij toont het niet. 

En dan Sneep. Sneep is... niet te missen. Zijn zwarte vettige haar zit compleet in de war, net zoals zijn kleding. Hij schreeuwt tegen Harry met een gezicht dat eruit ziet als een verwrongen bulldog. Hij is echt woest. 

'Zo is het genoeg Severus' zegt Perkamentus. 'Denk eens na over wat je zegt. Deze deur is op slot geweest sinds ik de zaal tien minuten geleden verlaten heb. Madame Plijster, zijn deze leerlingen uit hun bed geweest?' 

'Nee, natuurlijk niet' zegt madame Plijster verontwaardigd. 'Na uw vertrek ben ik constant bij ze geweest.' 

En zo gebeurt het dat Sneep enkele seconden later woedend de ziekenzaal uit stormt, terwijl Droebel en Perkamentus hem nakijken. 

'Volgens mij is die kerel niet goed bij z'n hoofd' zegt Droebel. 'Ik zou maar voor hem oppassen als ik jou was, Perkamentus.' Volgens mij is Harry het helemaal met die opmerking eens, maar Perkamentus schudt zacht zijn hoofd. 

'O, hij is niet gek of zo,' zegt hij. 'Hij is alleen vreselijk teleurgesteld.'

En Droebel jammert over dat hij dat ook is en wat de ochtendprofeet wel niet moet denken van hem. Geamuseerd kijken Hermelien, Harry en ik elkaar aan en luisteren gezellig mee met het gesprek. De dementors gaan weg, want ja, die zijn gevaarlijk en Droebel wil het schoolterrein misschien door draken laten bewaken. 

'Dat zal Hagrid leuk vinden' zegt Perkamentus, terwijl hij naar ons glimlacht. Daarna lopen de twee de gangen van Zweinstein weer in, de ziekenzaal achterlatend. 

Iemand die dat zeker niet erg vindt, is madame Plijster. Duidelijk geïrriteerd loopt ze naar de deuren van de ziekenzaal en doet ze op slot. Vervolgens gooit ze nog een stuk chocolade naar ons, maar trekt zich dan terug in haar kantoortje. 

Dan klinkt verderop in de ziekenzaal wat gekreun. Alle drie onze hoofden draaien erheen en we zien Ron voorzichtig overeind komen. Hij kijkt verdwaasd om zich heen. 
'Wat - wat is er gebeurd?' kreunt hij. 'Harry? Wat doen we hier? Waar is Sirius? En Lupos? Wat is er aan de hand?' 

Ik laat me naar achter in het kussen vallen en Harry, die naast me ligt, doet hetzelfde.

'Vertel jij maar' zeggen we tegelijk tegen Hermelien. 

Quasi-geïrriteerd kijkt ze naar ons maar begint dan te vertellen. 

---------------------------------------

En daar zijn we weer. Een beetje te laat maar moet kunnen. 

We weten dus nu wie Kate's vader is. Hadden jullie deze uitkomst verwacht?

Slytherin girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu