'We zijn hier!' gilt Hermelien direct. 'Boven- met Sirius Zwarts- snel!'
Sirius gaat geschrokken rechtop zitten en kijkt me angstig aan.
'Het is Remus.'
Hij zucht opgelucht en nog geen twee seconden later stormt Remus de kamer binnen.'Expelliarmus' roept hij en alle toverstokken vliegen zijn kant op, ook de mijne. Dan richt hij zich tot Sirius, die nog steeds niet van zijn plaats kan komen. 'Waar is hij, Sirius?'
Sirius' reactiesnelheid is nog niet de beste, maar na een paar seconden wijst hij naar Ron.'Maar... waarom heeft hij zich zo lang schuilgehouden?' Remus kijkt Sirius aan en ook die kijkt niet weg. Opeens worden Remus' ogen groot. 'Of- of is hij het geweest? Heeft hij jouw plek ingenomen?'
Sirius knikt.
Als de situatie niet zo ernstig was geweest waren de blikken van Harry, Ron en Hermelien goud zijn geweest, zeker nu Remus naar Sirius loopt en hem omhelst. Ik denk aan mijn ouders en zus, die ik ook ooit zo kan omhelzen en plotseling krijg ik een brandend verlangen naar het eind van dit alles.
'Dit kan niet waar zijn!' gilt Hermelien en ik word uit mijn gedachten getrokken. Ik grijns even kort en laat mijn vrienden heel even hun woede kwijt kunnen. Ik ga naast Ron zitten op het bed en kijk toe.
Na de ontknoping over het weerwolf zijn van Remus, probeert Ron weer op te staan, maar valt direct terug op het bed. Ik pas zijn schouder en hou hem vast.
'Hoe lang weet je het al?' vraagt Remus aan Hermelien. Ze ziet eruit alsof ze elk moment in huilen uit kan barsten.
'Al tijden' fluistert Hermelien. 'Sinds dat werkstuk voor professor Sneep...'
Ik grimas. Ik weet nog dat ik dat werkstuk bij Sneep zelf wilde inleveren, omdat ik het heel spottend, maar wel correct had gemaakt. Dat stelde hij niet echt op prijs en het heeft me een week strafwerk opgeleverd.
'Als ik echt slim was geweest had ik het direct aan iedereen verteld' zegt Hermelien zacht.
'Maar ze weten het al' zegt Remus. 'De leraren tenminste-' hij kijkt even naar mij. '-en je vriendin hier ook.'
Alle hoofden draaien mijn kant op en ik grijns kort.
'Natuurlijk wist Kate het al' gromt Harry. Opeens besef ik me iets en dat komt als een steen in mijn maag. Harry en waarschijnlijk ook Hermelien zullen me dit niet snel vergeven. Ik ben bang dat ik als dit allemaal voorbij is heel wat uit te leggen heb.'Dat dachten sommige leraren ook' zegt Remus en ik besef me dat ik een stukje gesprek heb gemist. 'Hij moest heel erg zijn best doen sommige leraren te overtuigen dat ik te vertrouwen was-'
'EN DAT HAD HIJ MIS' schreeuwt Harry. 'WANT AL DIE TIJD-'
'STIL' roep ik hard en een klap galmt door het huis. Harry is direct stil, hoewel hij daar niet zelf voor heeft gekozen. Zijn mond zit dicht getoverd. Remus en Sirius kijken me verbaasd, misschien zelfs een beetje angstig, aan.
'Ik roep al weken, misschien maanden, dat Sirius onschuldig is en jullie weten dat ik altijd gelijk heb als ik iets zeg, maar wilden jullie mij geloven? Nee! Geen enkele keer is echt tot jullie doorgedrongen dat ik de waarheid zou kunnen spreken! Misschien wordt het tijd dat jullie nu je mond even houden en naar Remus en Sirius luisteren voordat jullie weer gaan oordelen!'
Mijn adem zit hoog in mijn keel en ik kijk fel naar mijn vrienden. Hermelien en Ron kijken schuldbewust terug en zelfs Harry lijkt iets milder.
'Hier' zeg ik en ik levitate de toverstokken vanuit Remus zak weer naar ze toe. '- zijn jullie nu bereid om te luisteren?' Ze knikken allemaal even kort.
'Hoe wist u dat we hier waren als u hem niet heeft geholpen?' vraagt Harry, nog steeds woedend.
'Door de kaart-' zegt Remus. 'De sluipwegwijzer. Ik zat er op mijn kamer naar te kijken-'
'Weet u dan hoe u hem moet gebruiken?' vraagt Harry achterdochtig. Ik grijns. Dit heb ik altijd een leuke ontknoping gevonden. Ja, natuurlijk weet Remus hoe hij die moet gebruiken.
Het gesprek vordert en ik luister half mee. Mijn gedachten dwalen af naar mijn ouders, mijn zus, George, Draco, Ginny en al het andere.
Remus vertelt ondertussen over de mantel, over Peter die Rons rat is, mijn vrienden lachen hem ervoor uit, Sirius valt Ron en Peter aan en met enige toverkunst werp ik hem van Ron af. En dan begint Remus het gehele verhaal te beginnen. Over hun schooltijd en de Mauraders, dat ze faunaten werden, en uiteindelijk komt ook Sneep aan de beurt.'Dus daarom heeft Sneep zo'n hekel aan u?' vraagt Harry, die gekalmeerd is. 'Omdat hij dacht dat u ook op de hoogte van die grap was?'
'Dat klopt' klinkt de stem van de man die al minstens een kwartier onder de mantel staat. Kil kijk ik naar Sneep, terwijl hij zijn triomf praatje houdt.
'Stomme idioot' zegt Remus zacht. 'Is een grief uit je schooltijd echt belangrijk genoeg om een onschuldig iemand naar Azkaban te sturen?'
Met een klap schieten allemaal touwen uit Sneeps toverstok, die Remus vastbinden en hij valt kronkelend op de grond. Ik kijk hem aan.
Het komt goed. Vertrouw me.
Hij stopt direct met kronkelen en geeft me een haast onmerkbaar knikje.
Ondertussen staan Sirius en Sneep recht tegenover elkaar, Sirius ongewapend, maar met een blik van duizend doden. Iedereen in de kamer is verstijfd en ik zie Harry even een blik op ons werpen. Hermelien doet ondertussen een paar passen richting Sneep.
'Professor Sneep- het - het kan toch geen kwaad om eerst te luisteren naar wat ze te zeggen hebben?'
Ik kijk naar mijn schoot en vraag me af of Sneep ook zo'n hekel had aan mijn moeder. Zo reageerde hij niet toen hij haar zag een tijdje terug, maar volgens mij was ze wel bevriend met Remus, James en Sirius. En mijn vader... wie was mijn vader?
'Je - je moet naar me luisteren' krast Sirius, terwijl hij op Peter wijst. 'Die rat - kijk dan naar die rat-'
Sneep luistert nergens meer naar, besef ik me opeens. Hij is gek geworden van triomf.
'Meekomen allemaal,' zegt Sneep. Door een knip in zijn vingers heeft hij de touwen vast waarmee Remus is vastgebonden. Remus spartelt echter nog steeds niet tegen, maar kijkt me nu wel heel benauwd aan.
'Ik sleep die weerwolf wel mee. Wie weet hebben de Dementors- Verbrugge ga opzij.'
------------
Wie denken jullie dat Kate haar vader is? Of van wie hij familie is? (TIP: het is wel een zelf verzonnen personage)
Ik heb een toetsweek, dus ik weet niet of ik zoveel tijd ga hebben de komende twee weken om te schrijven, maar ik ga mijn best doen!
JE LEEST
Slytherin girl
FanfictionKatelynn Verbrugge is een dreuzel en enorme Potterhead. Ze is dertien als ze opeens in een wereld terechtkomt, die alleen in boeken leek te bestaan. Wat moet ze doen als ze de toekomst blijkt te weten van iedereen om haar heen? Zwijgt ze, of veran...