Slytherin girl

An Animagus

'EINDELIJK'

Daar sta ik dan. Op vier poten, met een vacht, een lange staart, een oranje-bruine kleur, een spitse snuit en grote oren. 

Ik ben een wolf. 

'Wow Kate je bent zo mooi als wolf' zegt Jenny enthousiast. Het is niet dat ik mezelf echt kan zien, maar ik wil het in ieder geval graag geloven. Na weken oefenen is het me eindelijk gelukt. Eindelijk ben ik een faunaat. Snel verander ik terug naar mijn mensenvorm. 'Nu kan ik eindelijk ongestoord verdwijnen' mompel ik grijnzend. Een wolf valt niet op in de bossen rond Zweinstein en ik kan eens goed de uithoeken van het kasteel verkennen.

'Wat ga je doen nu je een faunaat bent Kate?' vraagt Jenny plots. Ik denk goed na. Wat zal het eerste zijn dat ik wil doen? Het bos in misschien. Of mensen irriteren. Ik denk terug aan de dag dat we naar Zweinsveld gingen en Harry onder de onzichtbaarheidsmantel was. We stonden bij het Krijsende Krot toen. Opeens weet ik het. 

'Ik ga naar Sirius' zeg ik. Jenny kijkt me geschrokken aan. 'Weet je dat zeker? Je weet niet tot waar hij toe in staat is.' Ze heeft ergens gelijk, maar mijn besluit staat vast. Ik wil naar Sirius toe. Hij kan het nooit lang overleven in het krot. 

Er begint iets in mijn zak te piepen. Ik haal mijn rooster-horloge eruit en zie dat ik over 10 minuten bij toverdranken moet zijn, en bij Sneep kan je beter niet te laat komen. 'Sorry Jen, ik moet gaan. Anders staat me strafwerk te wachten en het is niet dat ik daar nu zin in heb.' Jenny kijkt teleurgesteld, maar knikt toch. 'Veel plezier en tot morgen Kate' Ik zwaai nog even en ren dan de wc's uit. 

Een paar minuten voor tijd kom ik bij het lokaal aan. Harry en Ron staan er al. Hermelien is nergens te bekennen, maar die heeft ook dreuzelkunde tegelijk met toverdranken. 'Heb jij Hermelien gezien Kate?' vraagt Harry. 'Ik ben hier hoor' komt opeens achter Harry en Ron vandaan. Daar staat Hermelien geïrriteerd te kijken. 'Waar kom jij opeens vandaan' roept Ron uit. Ik grijns als Hermelien beledigd kijkt. Vanuit mijn ooghoek zie ik Sneep de deur open doen. 

'Kom we moeten naar binnen' zeg ik. Met zijn vieren lopen we het lokaal in. 

'Vandaag gaan we Amortentia brouwen' bromt Sneep. 'Het recept staat op het bord. Succes.' Hermelien en ik kijken elkaar geïrriteerd aan, maar beginnen toch maar de ingrediënten te halen. Niet veel later zitten de eersten al in de ketel. 

'Deze drank is compleet mislukt Potter' sist Sneep. Harry trekt een beteuterd gezicht terwijl Sneep over de ketel heen buigt en snuift. Zijn gezicht staat kort pijnlijk, maar hij vermant zich snel. Ik tik Hermelien aan en we lopen er heen. De kleur van de drank is precies zoals hij hoort te zijn bij Harry en ook de damp klopt. En aan Sneep te zien rook hij ook wat hij altijd ruikt. 

'Als ik me even mag excuseren professor, volgens mij is deze drank gewoon goed gebrouwen.' Sneep kijkt me geïrriteerd aan. Het is niet dat hij me zo erg haat als Harry, maar meer dat hij me gewoon niet echt mag of zo. Hij kaffert me in ieder geval niet continu uit. 'En hoezo dan wel juffrouw Verbrugge als ik vragen mag?' zegt hij. Ik kijk hem uitdagend aan. 

'De parelmoerachtige glans die hij hoort te hebben volgens het boek klopt precies. Ook stijgt de damp in spiralen op. Dit is precies zoals het hoort. En bovenal, u rook wat u altijd ruikt bij amortentia professor' 

'En dat is?' Hij kijkt me echt dodend aan. Het verbaasd me even dat hij er naar vraagt, aangezien ik zijn liefde voor Lily weet. Waarschijnlijk weet hij het zelf niet eens. 'U ruikt haar professor. Dat weet u zelf heel goed' zeg ik. Sneep kijkt me een moment verbouwereerd aan. In zijn ogen flitst iets van paniek en pijn. 'Goed, Potter je hebt geluk' mompelt hij daarna. Vervolgens loopt hij snel weg. 

'Sodeknetter, wat was dat? Sneep die Harry's toverdrank goed keurt? Kate hoe heb je hem betoverd?' Ron kijkt Sneep verbaasd na, die weer naar de voorkant van het lokaal loopt. Ik haal grijnzend mijn schouders op. Net als Harry iets wil zeggen, komt Draco aanlopen. 

'Is je drank weer afgekeurd Harry?' vraagt hij gemeen. Harry schudt zijn hoofd. Verbaasd trekt Draco een wenkbrauw op. 'Dat verbaast me. Ik zal hem nog wel even voor je testen.' Hij loopt naar de ketel toe en ruikt eraan. 'Nou vertel fret, wat rook je' zegt Ron. 

'Mint, Chocolade en... Nog iets' Dat laatste mompelde hij. Ik kijk hem recht aan. Hij weet wat hij rook, maar wil het niet vertellen. Hij kijkt mijn kant op en onze ogen boren zich in elkaar. 

Ik rook haar.  

Die stem.. Geschrokken doe ik een stap achteruit. Het was Draco's stem, maar hij zei niks. Zijn mond bewoog niet en toch sprak hij. 'Kate, alles goed?' vraagt Hermelien bezorgd. Ik kijk Draco nog steeds recht aan. Er flitst iets van pijn door zijn ogen. Ze weet het, maar ze is bang voor me. 

Weer die stem. Draco's gezicht is vertrokken door mentale pijn. Zachtjes schudt ik mijn hoofd. 'Dit kan niet, dit mag niet' mompel ik. Waarschijnlijk denkt hij dat ik zijn liefde bedoel en hij kijkt meteen kil. 'Oh ja het kan zeker wel modderbloedje' sist hij en hij loopt weg. Korzel en Kwast volgen meteen. 

Verward en geschokt laat ik me op de grond vallen. Opeens weet ik het. Ik weet wat die stem was en waarom hij niks zei. 

Ik kan gedachten lezen. 

'Harry kijk me aan en denk aan iets' zeg ik. 'Kate waarom wil-' 

'Doe het' zeg ik dwingender. Hij komt voor me zitten en kijkt me recht aan. Ik weet niet waarom dit moet maar goed. Eh. Pizza. 'Je dacht aan pizza en dat je geen idee had waarom dit moest' mompel ik. Hij kijkt me verbaasd aan. 'Hoe weet je dat?' Voordat ik antwoord kan geven zegt Hermelien het al: 'Ze kan gedachten lezen. Daarom keek ze zo geschrokken naar Draco. Ze las zijn gedachten.' 

Ik knik ter bevestiging. Het wordt steeds vreemder. 

----------------------

AN: SORRY. Ik ben pittig laat met uploaden, maar ik heb nu een schoolexamen week en ik heb gewoon geen tijd! Het volgende hoofdstuk komt sneller, i promise