MA DAD || JIN [END]

<46>

   Түүнийг хүзүүгээ хагас эргүүлээд өөдөөс хармагц би уруулыг нь үнсэх зуураа гараа доош явуулан цамцыг нь сөхөж цээжийг нь иллээ.

  Жин хоёр гараас минь атгаад уруулаас минийхээс салган нүд рүү итгэж ядсан гэмээр хачирхалтай харцаар ширтэнэ..

        - Би таныг хүсээд байна, намайг өөрийн болгооч.

  Нүдээ анин ийн аяархнаар шивнэхэд тэр нөхцөл байдлыг нэг л ойлгож өгөхгүй буй бололтой сулхан дуу гаргана..

       - Чи угаасаа минийх шүүдээ.

      - Зүрх сэтгэл.. бас биеэ бүхэлд нь таньд өгмөөр байна.

      - Чи үнэхээр-

      - Үүнээс илүү итгэлтэй байж үзсэнгүй.. Та мэддэггүй гэжүү? Ямар халуухан гэдгээ.. Би ч бас байж яддаг.. Би аль хэдийнээ том болсон шүүдээ, охин тань байхаа больсноосоо хойш.

  Тиймээ, энэ миний чин сэтгэлийн үг.. 

  Мэдээж түүнд дурласнаасаа хойш би түүнийг эр хүн л гэж хардаг болсон.. 

 Царайлаг, халамжтай, хайр татам, төгс.. бас халуухан залуу..

+18.. [[My Goddddd Энэ хэсгийг яаж бичиж оруулсныг мэдэхгүй ч үнэхээрийн ичиж үхэхийн даваан дээр устгаж амжлаа.. GOD BLESS ME

lol одоо би л сэргээж уншиж чадна xD]]

  Тэр шөнийн халуухан үйл явдлын дараагаар бид дулаахан хөнжилдөө чангаас чанга тэврэлдэн хэвтэж байлаа..

  Үүнээс илүү амар амгалан байна гэжүү?

       - Миний жаахан охин ч үнэхээр том болжээ? хэмээн түүнийг надаар даажигнахад би чимээгүй л цээжинд нь шигдэнэ.

       - Биеэ арайхийж барьдаг байсан тэр олон удаагийнхаа өшөөг өнөөдөр л чамаас арай гэж нэг юм авч байх шиг байна.

  Уг үгсийнх нь дараагаар л би харц өргөн түүний төрхтэй тулгараад хэлсэн зүйлийнх нь талаар лавшруулан асууна.   

       - Хэлсэн дээ, чи намайг байж ядуулдаг байсаан гэж. Ахлах сургуульд орсоноосоо хойш ч тэр гэртээ байнга шалдан шахуу гүйгээд л бүр хүнд наалдаад байхаар чинь би яаж тоохгүй байх юм? Тийм биздээ?

        - Таныг тийм аймар донтой гэж би яаж мэддэг юм?

        - Тэгсэн ч би чамайг гүйцнэ гэжүү? Ичгүүргүй донтой охин минь.. Жоохон байсан байж.. хэнийг халуухан залуу гээд байлаа? Ахиад тэгмээр байна уу?

  Түүнийг ёжтой нь аргагүй мишээсээр намайг өдөж эхлэхэд би дургүйлхэн царайлж арайхийн эсэргүүцэл үзүүлэн биеэ хойш эргүүллээ.

       - Ядарч байна. Бас хангалттай шдээ, одоо Хусог ч ирэх байх. Энэ тухай мэдвэл ч таныг ална даа?

  Гараас нь мултрах гэж тийчигнэх тусам тэр тэврэлтээ улам л чангаруулаад байсан тул ямар ч нэмэр байсангүй.

  Хаалга аяархнаар нээгдэх чимээ дуулдахад бид хөдөлгөөнөө хорьцгоон цочисхийцгээгээд тэр зүг рүү анхаарлаа хандууллаа.

        - Аав охин хоёр янаглаж болоо юм бишүү? Хичнээн удаан хүлээлгэдэг юм? Хэлэх юм байна, хурдан гараад ир.

  Тэгтэл Хусог нэг гарынхаа алгаар нүд хэсгээ даран уруулаа хазалсаар ийн хэлмэгцээ санаа алдсаар эргэн гарав...