𝐓𝐄𝐀𝐂𝐇𝐄𝐑 ❦ 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 ✓

🌹9.BÖLÜM🌹

Nefessiz kalıp ayrıldığımızda utanmıştım.Bay Kim'in yüzüne bakabilmek o kadar zor gelmişti ki anlatamam.

Uzun ve kemikli parmakları tekrardan çenemi kavradı ve ona bakmamı sağladı.

"Seni öpmüş olabilirim fakat burada durmamız gerekiyor.Çünkü sonucu başka yerlere gitmemeli."

Dedi ve göz kırptı.Tanrım! Ah,o mükemmel gülüşü,sanırım cidden öleceğim! Fakat ima ettiği şeyi anladığım için gözlerim halı deseninde gezmeye başladı.

"Hemen utanma.Doğru olan şeyi söyledim ben.Neyse sanırım acıktım bir şeyler hazırlayalım mı?"

"Peki.O zaman aşağıya inelim ben hazırlarım bir şeyler siz salona geçin."

Birlikte aşağı indik ve onu uzun uğraşlar sonucu salona gönderdikten sonra mutfakta yemek işine koyuldum.Şu an kendimi,onun öğrencisi değilde eşi gibi hissediyordum.Sanki işten yorgun argın gelmiş ve ona süpriz bir yemek hazırlıyormuş gibiydim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Her şeyi kısa süre içinde hazırlamıştım.

"Tat-lım..."

Sesim bir anda içime kaçmıştı çünkü hangi vasıfla bunu söylediğimi bilmiyordum.Sadece kendimi âna o kadar kaptırmıştım ki ağzımdan dökülenler kulağıma ulaşamıyordu sanki...

Boğazımı temizleyip masanın son dokunuşunu yaptım.

"Bay Kim! Yemekleri soğutmadan yiyelim!"

Çağırışıma cevap olarak mutfağa gelmişti.Yemek masasını görünce gözleri açılmıştı.

"Woah! Sen yemek yapabiliyor muydun?" Dedi ve kıkırdadı.

Gözlerimi devirip,"Elbette ki de yapabiliyorum.Çocuk değilim herhalde." Dedim.

Yemek masasına oturup kafasını salladı.

"Biliyorum,biliyorum."

Tekrardan güldü.Artık gülme işine son vermeliydi yoksa ben gerçekten ölecektim.Bende masadaki yerimi aldım ve ortamda derin bir sessizlik oldu.Birden aklıma yukarıda olanlar geldi.Birde aklımda sürekli olarak dönen şu soru: Biz şimdi neyiz? Sorsam mı bilmiyordum çünkü olumsuz cevap vermesinden korkuyordum.

"Ihm..Şey bir şey soracağım Bay Kim,fakat vereceğiniz cevaptan çok korkuyorum."

"Soracağın şey,biz neyiz? Mi?"

Birden bu cevabı duyunca ben de şoka uğramıştım.Sanki aklımı okuyordu.Umutsuzca kafa salladım.Fakat cevap korktuğum gibi değildi.

"Eun Sun,şu an bu yaptığımız şey ne kadar doğru bilmiyorum ama seni seviyorum bu bir gerçek.Bana kendini çok çabuk sevdirdin ve ben bunun ne zaman olduğunu fark etmedim bile ama sana diyebileceğim şey şu ki,sen şu an benim sevgilim konumundasın."

Ağzından çıkan son 3 kelime mutluluktan ölmeme sebep olabilirdi.Bay Kim'in ağzından bunları duyabileceğimi hiç düşünmezdim.Aniden gelen sevinçle masadan kalktığım gibi Bay Kim'e sarıldım.Sanki bir daha hiç sarılamayacakmışcasına.

Bir öksürük yükseldi.Arkamı döndüğümde Sun Hee'ye gülümsedim.

"Imm..Şey,dersle alâkalı bir şeye çok sevindim de.Bay Kim'de iyiye gittiğimi söyleyince çok mutlu oldum."

Diye geçiştirdim.Umarım bir şeyler çakmamıştır.Babam'ın bundan haberi olursa hem beni okuldan alır ve başka yere verir hem de Bay Kim'i işinden kovar.

Hızla yerime geçtim ve tek kelime etmeden yemeğimi bitirdim.Ben masayı toplarken Bay Kim gitmek için hazırlanıyordu.Odama çıktım ve o eşyalarını toplarken onu izledim.Gitmesini,beni bırakmasını istemiyordum.