𝐓𝐄𝐀𝐂𝐇𝐄𝐑 ❦ 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 ✓

🌹23.BÖLÜM🌹

İşte vakit gelmişti ve ben seçmeler için kendimi hazır hissediyordum.Yarışmaya katılan her öğrenci,jüri karşısına kurulan masada yerini almıştı.Bende nasıl bir şans var bilmiyorum fakat Bay Kim de o jürilerden birisiydi.

Onun karşısında durup resim çizmek beni geren şeylerden birisiydi.

"Ever,öğrenciler hazırsanız başlayalım."

İçlerinde en yaşlı olan jüri konuşmuştu.

"Şey efendim,sizden tek bir ricam var.O da resim çizerken müzik dinlerim ben hep.O şekilde daha verimli çalışabiliyorum.Sizin için bir sakıncası var mı?"

Soruma karşılık jüriler birbirleriyle bakıştılar.En sonunda konuşan Bay Kim olmuştu.

"Bizim için bir sakıncası yok."

Gayet düz ve sert bir tonda konuşmuştu.Onun o sevimli hallerinden eser kalmamıştı artık ve sanırım onun o sevimli hallerine aşık olmuştum ben.Kendini zorla katılaştırmaya çalışması aksine beni ondan soğutuyordu.Kulaklıklarımı takıp resmimi çizmeye başladım..
●●●●●●●●●●●●●●●

"Sonuçlar bir kaç güne belli olur biz size haber vereceğiz."

Yine en yaşlı jüri konuşmuştu.Konuşması bittikten sonra herkes dağılmıştı.Aklıma koyduğum gibi annemi çizmiştim fakat ilk defa bir çizim sırasında bu kadar zorlanmıştım.Karşımda Bay Kim oturmuş,yaptığım her hareketi incelerken çok tedirgindim ve elim ayağıma dolaşmış durumdaydı.

Neyseki bunu da atlatmıştım ve önüme bakabilirdim.

"Nasıl geçti ilk eleme? Umarım ki kazanan sen olacaksın."

Baekhyun'u gülerek karşıladım.Beni düşünüyor olması hoşuma gitmişti.

"Şimdilik güzel diyebiliriz ama sonuç jüri kararına bağlı.Kazanan kişi ikinci eleme ve ödül almak için Avrupa'ya gidecekmiş sanırım.Umarım ki o ben olurum."

Baekhyun gülümsedi ve bana sarıldı.Kendimi garip hissetmiştim ama ona da belli etmemiştim.Karşılık verip ondan ayrıldığım da birlikte sınıfa gitmiştik.

~3 Gün Sonra~

Resmen tırnaklarımı kemiriyordum ve sonucun açıklanmasını bekliyordum.Herkesi okulun büyük sunum salonuna toplamışlardı ve sonucu açıklamak için bekliyorlardı.

Bay Kim sahneye çıktı.Öncesinde kısa bir konuşma yaptı ardından elindeki karttan kazanan ismi okuyup sahneye davet etti.Okunan isimle resmen kulaklarım tıkanmıştı.Etraftaki alkış seslerini bile duymakta zorluk çekiyordum.Tüm gözlerin üzerimde gezindiğini hissedebiliyordum.Bu çok utandığım bir durumdu.Elbetteki de ilk elemede birinci olduğum için değil,herkesin beni izliyor olmasıydı asıl problem.

"Kang Eun Sun! Bir teşekkür konuşması için sahneye lütfen."

Bay Kim'in tekrar sesi kulağımda çınladığın da kendime geldim.Kulaklarımı dolduran alkış tufanı kalp atışımın hızlanmasına neden oldu.

Derin bir nefes alıp sahneye çıktım.Gerekli konuşmayı zar zor yaptım ve ilk ödülümü,her ne kadar küçükte olsa Bay Kim'in elinden aldım.Alırken o kadar gerilmiştim ki gerçi sadece ben değil o da en az benim kadar gergindi.Ödülü onun elinden alırken parmaklarımızın birbirine değmesi sonucunda elinden hızla ödülümü kavrayıp eğilerek teşekkür ettim.

Karşımızda duran ve fotoğraf çekmek isteyen kişi biraz yakınlaşmamızı söylediğin de,durulan kalp atışlarım tekrardan hızlandı.

"Peki fotoğraf gerekli mi?"