𝐓𝐄𝐀𝐂𝐇𝐄𝐑 ❦ 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 ✓

🌹33.BÖLÜM🌹

Sabah uyandığımda yanım bomboştu.Biraz kırılmıştım bu duruma yani beni belki bir günaydın öpücüğüyle uyandırabilirdi,öyle değil mi?

Her zamanki uyuşukluğumla hazırlandım ve saçlarımı taradıktan sonra çantamı alıp aşağıya indim.Sun Hee her sabah olduğu gibi kahvaltı hazırlıyordu ve babam da elinde gazetesi masa başına geçmiş kahvesini yudumluyordu.

"Günaydın! Bu sabah canım pek bir şeyler yemek istemiyor.Sen de hazırsan eğer birlikte çıkalım?" dedim babama.Ona böyle bir teklifte bulunduğum için şaşırmıştı doğal olarak.Çünkü genelde ondan önce çıkıp giderdim okula.Hatta onun tekliflerini ben reddederdim.

"Sen ayakkabılarını giy,arabaya git ben geliyorum."

Bir şey demeden dediklerine itaat ettim.Bu gün nedense yüzüm ayrı bir gülüyordu.Şoförü bile belki de ilk defa güler yüzle karşılamıştım.Kapımı açmasına izin verdikten sonra arabaya bindim.Cebimden telefonu çıkarıp Taehyung'a mesaj attım.

'Okulda mısın?'

'Hayır.Sanırım bu gün gelemeyeceğim.'

Çok geçmeden geri cevap gelmişti.Güler yüzle açtığım mesaj bölümünde somurtarak geri cevap attım.

'Peki o zaman.Neyse yarın görüşürüz.'

Babam geldiğinde hemen telefonun ekranını kilitledim ve yanıma otururken ona gülümsedim.

"Bay Kim neden sana ders vermeye gelmiyor? Zaten okulda da pek göremiyorum onu.Yoksa bir problem mi var?"

Babam neden birden böyle bir soru sormuştu? Bir şeyler düşün Eunsun!

"Babacım sanırım nezle olmuş ve bana bulaştırmak istemediği için gelmiyor.Zaten bu gün de okula gelmeyecekmiş."

"Sen nerden biliyorsun gelmeyeceğini?" Dediğinde afallamıştım.Haklıydı,neden gereksiz yere açıklamada bulunmuştum ki? Zorla başıma bela arıyordum.

"Yani sınıftaki kızlardan aldım haberi.Onların dediğine göre bu gün de gelmeyecekmiş."

Babam biraz düşündükten sonra benimle konuşmaya devam etti.

"O zaman bu gün ailecek okuldan sonra bir geçmiş olsuna gidelim."

Ne? Baba ne geçmiş olsunu?! Asıl hasta olmadığını görürsen o zaman bir şeyler için geçmiş olacak...

"Babacım ne gerek var ki? İyileşince okula gelir ve o zaman geçmiş olsun dersin olur biter.Ne diye evine gidelim hasta adamın?"

"Olmaz kızım,sonuçta senin öğretmenin ve benimde çalışanım.Elbetteki de ona bir geçmiş olsuna gitmemiz gerekir.İnsanlarla ilişkilerini kuvvetlendirmek için onlarla iyi geçinmen ve onlara iyi davranman gerekir.O yüzden bu konu tartışmaya kapandı,gideceğiz."

Gözlerimi devirdim ve ellerimi onun görmeyeceği bir anda yumruk yapıp sıktım.Ne inatçı adamdı! İlla da gideceğiz diyor başka bir şey demiyor.Okula geldiğimizde arabadan iner inmez babamdan ayrılınca hemen Taehyung'u aradım.

"Neredesin şu an?"

"İşlerim var ne oldu? Acele et kapatman gerekiyor."

"Şimdi şöyle bir durum var ki her ne işin varsa çabuk halletmeye bak çünkü babam senin hakkında neden özel derse gelmiyor deyince ben de hasta dedim ve hiç beklemediğim bir şekilde seni ziyaret etmekte ısrarcı oldu."

"Ne? Neden böyle bir şey dedin ki? Benim eve geçmem çok uzun sürer ve ayrıca ben rol yapamam ki hasta olmadığım halde nasıl hasta gibi davranacağım?!"

Sakin kalmaya çalışarak ses tonumu düzenledim.

"Sence şu an yapabileceğim bir şey var mı? En kötü bir ya da iki saate evde olman gerekiyor.Eminim ki babam erkenden ziyaret etmek isteyecektir."

"Eunsun! Şu işi bir atlatalım sana ödeteceğim ben bunu.Neyse bir şekilde halletmeye çalışacağım artık." dedi ve telefonu kapattı.

Derin bir nefes alış-verişinden sonra üzerimi düzelttim ve sınıfa çıktım.Yerime oturup telefonumda bir şeylerle uğraştım.İlk dersimiz İngilizceydi en azından babamı oyalamaya yetecek kadar süre kazandırırdı.Çünkü muhtemelen babam Taehyung'un ders saatinde onu ziyarete gidecekti.

~~~

İngilizceden sonraki ders matematikti yani boştu ve ziyaret saatiydi.Hızla Taehyung'a mesaj attım.

'İşin bitti mi? Ne olur bitti de çünkü şu an senin dersin ve biz büyük ihtimalle birazdan yola çıkacağız.'

'Maalesef bitmedi.Biraz daha oyalayamaz mısın? Sadece bir kaç saatcik daha?"

'Taehyung umarım ciddi değilsindir.Çünkü -bir kaç saatcik- diye bir zaman dilimi yoktur babamın çizelgesinde.'

'Ne çizelgesinden bahsediyorsun? Sen sadece biraz daha babanı oyalamaya bak,lütfen.'

'Off,neyse bir şeyler bulmaya çalışacağım ama sende elini çabuk tut."

Mesajı yazıp gönderdikten sonra hızla babamın odasına gittim.Henüz ayaklanmamıştı ve masasının üzerindeki nakil öğrenci kağıtlarıyla uğraşıyordu.Okula gelebilecek öğrencileri seçen kişi kendisiydi.

Beni görünce önündeki kağıtları bir kenara ittirdi.

"Eunsun hazırsındır umarım,şoför anneni de getirdikten sonra çıkacağız."

İçimden bağıra çağıra -o benim annem değil- dedim.Bunu dışımdan da söylemek isterdim ama odada bizden başka müdür yardımcıları da olduğu için susup kalmıştım.

Bir kaç dakika sonra babamın titreyen telefonu şoförün geldiğinin habercisiydi.Elindeki işleri bırakıp ayaklandı ve üzerini düzeltti.

"İstersen önce kağıtları hallet.Biraz geç gitsekte bir şey olmaz babacım."

"Ben onlara sonra da bakabilirim.Hadi çıkalım." dedi elini sırtıma koyup hafif ittirirken.Tanrı'ya dua ettim ardından arabaya doğru ilerledik.

********************

HEPİNİZE MERHABA!!! UMARIM YB'Yİ BEĞENİRSİNİZ <3 HEPİNİZİ ÇOOOK AMA ÇOOOOOOOK SEVİYORUM :D <3 <3 <3 <3