𝐓𝐄𝐀𝐂𝐇𝐄𝐑 ❦ 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 ✓

🌹54. BÖLÜM🌹

O gün Taehyung yüzünden tüm gün alışveriş merkezini gezmiştik ve sürekli bir şeyler almıştı sanki bir anda rolleri değişmiştik de alışverişe bayılan o gibiydi. Onun bu şekilde davranması bana oldukça garip ve alışılmadık gelmişti fakat yine de ses çıkartmayıp dediklerine uymuştum.

Akşama doğru Tanrı'ya şükür ki o bunaltıcı yerden çıkabilmiştik ve ben dışarıda doyasıya nefes alıp bütün ciğerlerimi canlandırmıştım. Muhtemelen bir beş dakikayı dahi kaldıramazdım o havasız ve sıkıcı alanda.

"Eve gidiyoruz öyle değil mi? Lütfen eve gidiyor olalım." Yalvarırcasına ona bakıp gözlerimi gözlerine dikmişken gülümsedi ve bana sarıldı. "Pekâlâ, seni daha fazla yormayacağım eve gidelim."

Sevinçten sıkıca ona sarıldıktan sonra resmen ondan önce arabanın yolunu tutmuştum. Otoparka gelip eşyaları arabaya yerleştirdikten sonra da arabaya binip direkt olarak eve gitmiştik. Ben o kadar yorulmuştum ki kolumu kaldıracak halim olmadığından üzerimi bile değiştiremeden yatağa girmiştim.

-

Ne kadar süredir uyuduğumu bilmiyordum fakat gözlerimi açmadan önce Taehyung'ın beni cezbeden parfümünün kokusunu çok yakından alıyordum. Aldığım kokuyla hafif gülümseyerek gözlerimi açtığımda ise yanağımda kuş tüyü kadar hafif ve bir o kadar da narin öpücüğü hissetmiştim.

"Nihayet uyanabildiniz hanımefendi." Gözlerinin içi gülümserken bakışlarını hala benimkilerden kaçırmayarak bakmaya devam ediyordu.

"Artık bugün ne kadar yorulmuşsam bir türlü uyanamadım." deyip yalandan kaşlarımı çatmaya çalışırken Taehyung'ın gülüşüyle kendime hakim olamayıp ben de onunla birlikte gülmeye başladım.

"O zaman bir özür yemeğine ne dersin?" diyerek beni kollarımdan tutup ayaklandırdığı sırada şaşırarak gözlerimi büyütmüştüm. "Yemek mi hazırladın? Ah, Taehyung inanamıyorum sana! Sen de yorulmuşsundur bugün neden tek başına yaptın?"

"Önemli değil zaten ben senin kadar yorgun değildim."

Parmaklarımın üzerinde hafifçe yükselip kiraz dudaklarına minik bir buse kondurdum ve elinden tutarak merdivenlere yöneldim. Merdivenleri birer birer inip mutfağın girişine geldiğimizde içeriden gelen güzel kokulara mı yoksa hem içerinin hem de masanın dizayn edilmiş olmasına mı şaşırmalıydım karar verememiştim. Afallamış biçimde dönüp Taehyun'a bakarken bir çocuk edasıyla omuz silkip sandalyemi çekti ve oturmama yardım etti. Ardından hemen karşımdaki yerini alırken yanağıma bir öpücük kondurmayı da ihmal etmedi. Bu kadar zahmet etmiş olması beni biraz mahcup etmişti.

Yemek boyunca biraz günlük hayattan konuştuktan sonra çoğunlukla ilişkimiz hakkında konuşmaya başlamıştım anlamadığım bir şekilde. Hem de bu konuyu açan kişinin Taehyung olması da beni oldukça afallatmıştı ama gayet sakin bir dille konuşmayı sürdürmeye yardımcı olmuştum.

Yemeğimiz henüz bitmişken Taehyung bir anda ellerimi tutup gözlerime bakmaya başlamıştı bir şeyler söyleyecek gibiydi bunu zaten fark etmiştim fakat bir türlü ne yapmaya çalıştığına anlam verememiştim.

"Eunsun," adımı söyledikten hemen sonra boğazını temizleyerek konuşmaya kaldığı yerden devam etti. "Biliyorsun uzun bir süredir bir ilişkimiz var ve sen de artık mezun olduğuna göre bence artık önümüzde hiçbir engel kalmadı."

Bir an sessizliğe gömülüp gözlerime bakmaya devam ederken az çok ne diyeceğini tahmin etmeye başlamıştım ama bu kadar erken olabileceğini beklemiyordum.

"Seni seviyorum Eunsun bunu biliyorsun ve senin de beni sevdiğini biliyorum..." yutkunup derin bir nefes aldıktan sonra devam etti. "Bu yüzden benimle evlenir misin?" Yavaşça ellerimi bırakıp cebinden çıkardığını tahmin ettiğim kutuyu bana doğru çevirip yavaşça kapağını açtı. Taehyung'ın yüzündeki gülümseme paha biçilemezken nasıl ona olumsuz bir cevap verebilirdim ki? Buna hem kalbim hem de aklım izin vermezdi.

Ona gülümseyerek başımı aşağı yukarı salladığımda sevinci iki katına çıkmıştı ve yüzüğü kabından çıkarıp hızlıca parmağıma geçirmişti ardından yerinden kalkıp dibimde biterek bana sıkıca sarılmıştı. Şu an ikimizin de sevince tavan yapmışken diyecek tek kelime bulamıyorduk sadece bu sevgimizi birbirimize sarılmaya devam ederek yansıtmaya çalışıyorduk.

.
.
.
.
.

Herkese merhaba!!! Umarıö bölümü beğenmişsinizdir final çok yakın 😉