𝐓𝐄𝐀𝐂𝐇𝐄𝐑 ❦ 𝓣𝓪𝓮𝓱𝔂𝓾𝓷𝓰 ✓

🌹52.BÖLÜM🌹

~2 Hafta Sonra~

Yatağımda oturmuş tatilde başımdan geçenleri düşünüyordum. Neredeyse sıfır sıkıntı çıkartmıştı Sunhee belki de ben hep tetikte olduğum için yeltenememişti bilmiyorum ama o tatili gayet güzel geçirmiştim. Geri döndüğümüzde ise her şey eskisi gibiydi biz yine okulumuza gitmiştik sınavlarımıza girmiştik ve şu anda önümüzde kocaman bir yaz tatili vardı. Okul olmayacağı için ve Taehyung'la daha rahat görüşebileceğimiz için ayrı mutluydum. Zaman geçtikçe onun yanında kendimi daha da olgunlaşmış hissediyordum sanırım bunun sebebi tamamen Taehyung'ın kişiliğiydi. Her ortama ayak uydurabilecek bir yapısı olduğundan gerektiğinde benimle çocuklaşıp liseli ergen tavrına bile büründüğü zamanları hatırlıyorum ama gerektiğinde ise benim yaşımdan fazla büyük işlere tahammül etmemi sağladığını...

İyi kötü uzun bir süre geçirmiştik beraber ve umuyordum ki bundan sonrasını da beraber geçirecektik. Gelecek sene üniversiteye gideceğim için Taehyung'ı okulda görme gibi bir imkânım yoktu kendimi biraz biraz hazırlamıştım buna. Aslında benim için de garip olacaktı tamamen farklı bir ortama girecektim ve tamamen farklı insanlar tanıyacaktım üstelik henüz hangi okula gideceğime daha karar vermemiştim.

Taehyung'a kalsa en yakın okul neresiyse orası olsun taraftarıydı hatta aynı evde yaşama fikrini öne atan da o olmuştu. Sunhee'yi düşününce Taehyung'ın fikri pek bir cazip geliyordu bana. Henüz kararımı söylememiştim fakat oldukça sıcaktım bu konuya ve eminim ki babam da aynı sıcaklığı gösterecekti yani umarım gösterirdi.

Yatakta bağdaş kurmaktan acıyan dizlerimi çözüp yatağa dümdüz uzandım ve tavanı seyrederken düşüncelerim üzerinde biraz daha yoğunkaşmaya çalıştım.

Nasıl olmuştu da bu duruma kadar gelebilmiştim? Başımdan birçok şey geçtiğini biliyorum hatta lisedeki bir kızın yaşamaması gereken şeyler yaşadığımı da biliyorum fakat tüm bunlara nasıl katlandığımı hâlâ aklım almıyordu. Ne bileyim kimisine göre aşırı saçma kimisine göre hayal ürünü hatta kimisine göre hayallerden de uzak şeylerdi bunlar. Kafam hâlâ çok karışıktı ve ben içinde bulunduğum bu durumla ne yapacağımı bilmiyordum sadece gün geçtikçe yaşadıklarımı beynimin bir köşesine atıp orada öylece yok olmasını bekliyordum.

Derin bir iç çektiğim sırada kapım tıklatıldı. Kim olduğunu pek sormaya uğraşmadan gelmesi için komut verdim.

"Seni tembel uykucu neden hâlâ yataktasın?"

Taehyung'ın kadife sesi kulaklarımı doldurduğunda hafif kafamı kaldırıp göz göze geldiğimizde yatakta doğruldum. Bakışlarımız henüz birbirimiz üzerinde gezinirken elimle yatağın boş kısmına pat patladım.

"Uyumuyordum sadece biraz düşüncelere dalmışım." Dudaklarım gülümsemek isterken sadece düz bir çizgi oluşturabilmişti.

Gülümseyip yanıma oturduğunda gözleri hâlâ bendeydi ve ışıldıyorlardı.

"Bil bakalım ne oldu?" dedi gülüşü iyice suratına yayılırken. Tahmin edemeyeceğim için başımı iki yana 'ne oldu?' anlamında salladım. Dudaklarını büzüp mızmızlanarak omuzlarıma yapıştı.

"Ah Eunsun! Ölü gibisin biraz canlan!" Kendime gelmem için hafifçe sarstıktan sonra konuşmaya devam etti. "Babanla konuştum ve bu yaz tatili için senin benimle yaşaman konusuna onay verdi."

"Ah cidden mi?" Şaşkınlığımı gizleyememiştim.

"Sonuçta izin isteyen benim tabiki de verecek." derken ukalâca bir tavır takınmıştı. Dişlerimi sıkıp göz devirirken hafifçe bacağına vurdum.

"Dikkat dikkat Bay Ego konuşuyor."

O da benim hareketime karşılık olarak aynı tepkiyi vermişti. Çok kısa süren atışmamız benim dayanamayıp gülmemle sonlanmıştı. Ardından bileklerimden tutarak beni ayağa kaldırdı ve odadan çıkarttı.

"Hadi aşağıya inelim sen de babanla konuş ve senin taşınma işlerini halledelim." Bir çocuk edasıyla beni odadan çıkartıp aşağıya indirdi. Merdivenlerden âdeta koşarak inmiştik ve salona geldiğimizde kalbimin atışını düzene sokmak için biraz soluklanmak amacıyla ayakta dikildim. Ardından babamın karşısına geçtim ve Taehyung'la beraber koltupa yerleştim. Babamın bakışları bizi bulduğunda ne konuşacağımı tahmin etmiş olmalıydı ki duruşunu düzeltip elindeki telefonu kenara bıraktı ve bana odaklandı.

Derin bir nefes alıp sakince içimden geçenleri anlatmaya başladım. Açıkçası biraz duygulanmıştım da sanki evden ayrılınca onu bir daha hiç göremeyecekmiş gibi hissetmiştim, konuşmamız sonlana kadar da garip duygular içindeydim.

.
.
.
.
.

Yeni bölümü umarım beğenmişsinizdir. Bu arada bu hikayenin de sayılı bölümleri kaldı umarım istediğim gibi son yazabilirim, sizleri seviyorum! 💜