Hemen kapıya gittim.
"Sen ne arıyorsun burada?!"
"Violetta seninle konuşmam lazım."
"Hayır,git buradan!"
"Gitmeyeceğim!"
"León mu gönderdi seni?"
"Ne? Hayır,hayır. Beni León göndermedi,onun için geldim."
"Nasıl? 'Onun için geldim' de ne demek?"
"Her şeyi anlatacağım."
"Dinliyorum"
Birlikte koltuğa oturduk.
"Biliyorum, senden kötü bir şey istiyorum ama bana yardım etmelisin."
"Ne konuda?"
"Sen buradan gittikten sonra León'la ayrıldık. Tam beş yıldır ayrıyız ve onu çok seviyorum, çok özlüyorum. Şimdi sen geldin ve tekrar arkadaş oldunuz. Belki de tekrar... birlikte olursunuz."
"Lara, biz asla birlikte olamayız! Şimdi ne istiyorsun benden?"
"León'la aramızı yapmanı."
"Ne?"
"León'la aramızı yap lütfen. Onu tahmin edemeyeceğin kadar çok seviyorum. Yalvarırım bizi barıştır. Şimdi söz vermeni istiyorum. Bana söz vermezsen gitmem buradan."
"Saçmaladığının farkında mısın Lara?!"
"Evet ama aşık olanlar her zaman saçmalar.Lütfen söz ver bana."
Kalbim parçalara ayrılarak "Söz" dedim.
Gülümsedi,teşekkür etti, teşekkür etti... ve nihayet gitti.
O gittikten sonra León'u aradım.
"León, buluşmamız gerek."
"Tamam. 'Öpücük Park'ta buluşalım."
"Öpücük Park mı?"
"Evet"
♪ ♫ Flashback ♫ ♪
Yazandan;
León, Violetta'yı bir parka getirdi.
"Neden geldik buraya?"
"Sana bir sürprizim var"
"Nedir?"
León, Violetta'ya yaklaştı,yaklaştı... ve dudakları birleşti.
Bir süre öpüştükten sonra ayrıldılar.
"Sürprizim nasıldı?"
"Ç-çok güzeldi."
"Beğendin yani?"
"Evet"
"Park nasıl?"
"Çok güzel!"
"İstersen bu parka bir ad verebiliriz. Sadece ikimiz arasında kalır bu isim. Ne dersin?"
"Harika olur!"
"Ne olsun parkımızın adı?"
"Aşk Park? Hayır,hayır kötü oldu. Mutluluk Park? Hayır ya! Bu da kötü oldu."
"O zaman, bugüne özel bir isim olsun.Olur mu?"
" 'Öpücük Park' ?"
" Bak,bu güzel oldu."
"Yani artık Öpücük Park mı oldu?"
"Evet.Yine mi beğenmedin?"
"Hayır! Çok beğendim de biz hep buraya Öpücük Park mı diyeceğiz?"
"Evet. Fikrimi kötü bulduysan söyleyebilirsin."
"Fikrin de çok güzel. Ne olursa olsun; ayrılalım, ayrılmayalım fark etmez. Hep Öpücük Park diyelim buraya olur mu?"
"Bence harika!"
El ele kalktılar ve yürümeye başladılar.
~
"Ta-tamam orada olacağım."
"Görüşürüz."
"Görüşürüz."
~
León, Violetta'dan önce gitmişti Öpücük Park'a.
Violetta'dan;
"Merhaba León"
"Merhaba Violetta. Ne konuşacaksın benimle?"
"Önce; sinirlenmeyeceğine dair söz ver."
"Anlatacağın şeye bağlı."
"León, 'söz ver' dedim."
"Peki, peki.Söz."
"Bugün Lara geldi.Evime geldi ama."
"Eee?"
"Benden, aranızı yapmamı istedi."
"Ne?! Sen ne dedin peki?!"
"Çaresiz kalıp 'Olur' dedim."
"Anlamadım!"
"Bağırma León! Bence aranızın tekrar düzelmesi en iyisi."
"Ne iyisinden bahsediyorsun Violetta?! Seni sevdiğimi biliyorsun ve benden bunu istiyorsun! Sen Madrid de düşündüğümden de kötü olmuşsun!"
"Beni aldatıp onunlar çıkmıştın ya! Şimdi en azından aldatmadan çıkacaksın!"
"Seni aldattığım için tahmin ettiğinden çok daha pişmanım! Ve asla Lara'yla çıkmam! Bunu kafana sok tamam mı?!"
Gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı.
"Lütfen León. Ben, Diego'yla mutluyum. Senin de Lara'yı sevdiğini biliyorum. Lütfen çık onunla.
"Çıkamam, Violetta"
"Neden ama?"
"Neden mi? Bile bile intihar etmiş olurum da ondan."
"Ne?"
"Violetta ben...Violetta sen boş ver."
"Ne oluyor León?"
"Boş ver"
"León, neyin var?!"
"Hiçbir şeyim yok, Violetta."
"Yalan söylüyorsun. Bir şey oldu sana ama bana söylemiyorsun."
" 'Boş ver' dedim. Ayrıca, peki. Lara'yla çıkacağım."
Duran gözyaşlarım tekrar akmaya başladı.
"İstemiyorsun ama 'Çık onunla' diyorsun."
"İstemediğimi de nereden çıkardın şimdi?"
Eliyle, çenemi tuttu ve tek kaşını kaldırdı.
"Nereden çıkardım acaba?"
"Bilmiyorum ve bilmek de istemiyorum" deyip kendimi toparladım ve arkamı dönüp, yürümeye başladım.
Birden kolumu tuttu ve beni kendine çekti.
"Seni çok seviyorum, minik yalancı" dedi ve dudaklarını, sertçe dudaklarımla birleştirdi.
-----
-Elif
