Derin bir nefes aldım ve, "Ameliyat olacaksın dimi?" diye sordum León'a.
L: "Hayır."
V: "Ne demek 'hayır'?! Olmak zorundasın! Yoksa öleceksin! Bunu, benim için yapmak zorundasın."
L: "Değilim. Beni seviyorsan, böyle de sevebilirsin."
V: "Seni her türlü severim ama kaybedemem, León. Lütfen..."
L: "Son kararım; olmayacağım. Boşuna uğraşma."
Yatağa yumruk attım ve kalktım.
L: "Nereye?"
V: "Senin olmadığın herhangi bir yere!"
Kapıyı sertçe çarpıp, odadan çıktım.
Bu ameliyatı olmak zorunda!
♪ ♫ Flashback ♫ ♪
León'la birlikte, o doktora gittik. Kötü herhangi bir şey söylemeyeceğini düşünüyordum, düşünüyorduk.
Saatler süren beklemeden sonra, odaya girebildik.
D: "Hoş geldiniz. Şikayetiniz nedir?"
León her şeyi, en başından anlatmaya başladı. Doktor da notlar alıyordu. Sanki psikolog...
Bu sinirimi bozmuştu ama dikkat çekmemek istiyordum.
D: "Birkaç test yapacağız. Umarım gereken ameliyat olmaz."
Gerekli testleri yaptırdık. Sonra da doktor incelemeye başladı. Yüzü fazlasıyla asıktı ama olumlu düşünmek gerek dimi?
L: "Ne olacak?"
D: "Ne yazık ki ameliyat olmalısın."
V: "Neden bu kadar kötüymüş gibi söylüyorsunuz? Olacak, bitecek."
D: "O kadar basit değil. Ameliyatın tehlikeleri çok fazla."
V: "Hım. Biz...gidelim o zaman?"
D: "İyi günler."
V: "Size de."
Doktorun odasından çıktık. León'un yüzü çok asıktı. Büyük ihtimalle ameliyatı düşünüyordur.
Benim kararımsa; o ameliyatı olacak.
~
Misafir odasındaki yatağı hazırladım ve yattım ama uyuyabildim mi? Tabii ki, hayır.
Kapım tıklatıldı. Kimin olduğunu da iki kişi olduğumuz evde anlamak zor değildi.
V: "Gelme!"
Bu cevabıma inat, odaya girdi.
L: "Konuşma ve beni dinle."
"Konuşmaya niyetim yoktu zaten," deyip, kollarımı göğsümde birleştirdim. Ne söyleyecekse, umurumda değil.
L: "Ameliyat olamam. Biliyorsun iğne türü şeylerden korktuğumu ve bir daha...senin gözlerini görememek var. Buna dayanamam. Biliyorum ameliyatı ben olacağım ama senin gözlerini sürekli görmeliyim. Bana bir şey olursa, ışıltısına bayıldığım gözler bir daha asla ışıldamayacak. Senin ağlamamanı her şeyden daha çok istiyorum. Lütfen anla beni."
V: "Asıl sen anlamıyorsun! Ben, bunların hepsini düşündüm ve kararım bu! Beni düşünüyorsan, mutluluğumuzu da düşünmelisin! 'Ya ona bir şey olduysa?' korkusuyla yaşamak istemiyorum ben!"
L: "Her şeyin farkındayım ama bu ameliyatı olmayacağım."
Ellerimi sıkıp, başımı yastığa attım. Gözlerim bir anlığına karardı ama sonra eski halime döndüm.
