51.Bölüm

1.4K 44 2
                                    

Anahtarımı portmantodaki anahtarlık bölümüne koydum ve salona geçip, kendimi koltuğa attım.

León'un annesi gelmişti ama bir akrabasının ameliyat olması mı ne gerekiyormuş, tekrar gitti. Bizde -León'la, ben- León'un eşyalarını toparlayıp, evine götürdük.

León'u yalnız bırakmak hiç içime sinmiyordu ama ona gidersem de, yalnız uyuma ihtimalim çok düşük olurdu. Çünkü, evleri çok büyük ve korkutucu.

O: "León yerleşti mi?"

V: "Yerleşti." 

O: "Hım. Onunla kalırsın diye düşünmüştüm."

V: "Neden ki?"

O: "Geçen hafta birbirinize yapışmış bir şekilde uyuyordunuz. Bende, seni kahvaltıya çağırmak için gelmiştim ama geri döndüm."

Koltukta hemen doğruldum.

Ne yani, bizi o halde mi görmüştü?!

V: "N-ne?"

"Utanacak bir şey yoktu canım." deyip, sırıtmaya başladı. Olga bu durumdaysa, kesin utanılacak bir şey yoktur! Kesin! 

V: "Surat ifaden, nedense bunu söylemiyor."

Yüzü bir an asıldı, sonra tekrar sırıtmaya başladı, sonra da gitti.

Ah lanet olsun! Rezil oldum...

~

L: "Bana gel istersen?"

V: "Sabah sendeydim ama."

L: "Olsun. Bir şeyler yaparız."

V: "E-evde mi?"

L: "Yuh! Ben öyle bir şey demedim ki! Sapıttın mı ya hu?"

V: "Hayır! Yarım saate kadar gelirim."

L: "Bekliyorum."

~

León'un evinin önündeydim ve tuhaftır ki, heyecanlanıyordum.

Yavaşça kapının önüne gittim ve tıklattım. Çok geçmeden de kapı açıldı.

L: "Hoş geldin."

V: "Hoş buldum."

Beni içeri aldı ve salondaki üçlü koltuğa oturmamı söyledi. Bu tuhaftı işte.

V: "Neden üçlü koltuk?"

L: "Rahatça otur diye."

V: "Ben, tekli koltukta da rahatça oturabilirdim ki."

L: "Peki. 'Sığmazsın' diye düşünmüştüm. Bu cevabı mı bekliyordun?"

Kollarımı birleştirdim ve evi incelemeye başladım.

Daha önce de defalarca gelmiştim ama incelemek hoşuma gidiyordu.

V: "Saatin yeri değişmiş."

León bir süre boş boş baktı. Sonra da anladı...

L: "Ne bu dikkat böyle?"

V: "Aslında dikkat etmezdim de, böyle oldu işte."

L: "Hım. Yemek yapalım mı?"

V: "Olur. Ne yapacağız?"

L: "Patates kızartması. Sen, yemek yapmayı öğrenene kadar kolay olacak."

V: "Peki. Ben mutfakta seni bekliyorum."

Hızla mutfağa gittim ve malzemeleri hazırlamaya başladım.

♪ ♫ GEÇMİŞİN İZLERİ ♫ ♪ |2.KİTAP|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin