73.Bölüm

1.4K 49 2
                                    

Nihayet bir hafta geçmişti ve bir güzel banyo yaptım. Tabii León Bey'de hiçbir şekilde rahat durmadı. İşi gücü sapıklık. Pis sapık.

L: "Sana kıyafet hazırladım."

V: "Neden?"

L: "Giyersin diye."

V: "Çocuk muyum ben? Kendim de seçebilirim."

L: "İçimden geldi. Kabul etsen ne olur ki?"

V: "Of, iyi."

Hazırladığı kıyafetlere baktım. Hepsi dantel işlemeliydi. Transparan oluşlarını saymıyorum bile. Yok artık ya! Aştı kendini bu. Cidden aştı!

V: "Yuh! Bunlar ne ya?"

L: "Kıyafeeeet..."

V: "Ciddi olamazsın(!). Bende araba sanmıştım. Açıklık getirmen harika oldu doğrusu."

L: "Ya, dalga geçmesene. Giy hadi."

V: "Ben giyemem bunları. Ne biçim kıyafet bunlar? Devamı yok mu bunların?"

L: "Dolapta buldum. Senin eşyalarının arasında. Hoşuma gitti. Hem, bugünün bir özelliği de var."

V: "Ne özelliği varmış? Ayrıca, böyle kıyafetlerim olduğu bilseydim, eşyalarımı tek tek seçerdim."

L: "Bugün, ilk birlikte olduğumuz gün."

Şaşkınlıktan ağzım açılmıştı. 

Unutmamış mı? Üstelik ben unutmuşken? Bu işte bir yanlışlık var ama...

V: "Unutmadın mı? A-aaa...çok ilginç."

L: "İlginç olan ne?"

V: "Unutmamış olman. Senin gibi biri, böyle bir günü unutmamış. Değişik."

L: "Ama sen unuttun."

V: "Olabilir."

L: "Ben unutunca da 'öküz' oluyorum dimi?"

V: "Öyle olduğun için, evet öküzsün. Hem, sadece sıradan bir gün. Ne yapılabilinir ki?"

"Sence?" deyip, pislikçe sırıttı ve tek kaşını kaldırdı.

V: "Yeni banyo yaptım, olmaz."

L: "Olur olur."

V: "Olmaaaz..."

L: "Oluuur..."

Her kelimede, bir adım geriliyordum; o da, ilerliyordu. Sırtım duvara değdiğinde, şansıma küfrettim. Odanın kapısı olmalıydı orası! Ve ben odaya girip, kapıyı kilitlemeliydim!

Bana iyice sokulup, aramızdaki mesafeyi yok etti. Sıcak nefesini boynuma veriyordu. Bu, titrememe neden oluyordu ama ona kapılmamalıyım!

Bacaklarımdan tutup, beline doladı. Sonrada hemen yanımızdaki yatak odasına soktu.

~

León'un göğsünde daireler çiziyordum. Rahatsız olmuş olmalı ki, elimi tuttu ve durdurdu.

L: "Yapma şunu."

V: "Ama neden?"

L: "Huylanıyorum."

Elime bir koz geçtiği için çok mutluydum. Madem beni böcek ve gıdıklamayla tehdit ediyor, sonuçlarına da katlanmalı.

Onu gıcık etmek amacıyla devam ettim. Bu sefer daha hızlıydım. 

Gülüp, "Yapma!" dedi. Omuzlarımı silkip, "Bana ne?" dedim ve devam ettim. Artık kahkahalarla gülüyordu. Yıllardır tanıdığım León'un, gıdıklandığını yeni öğreniyordum. Herhalde önceleri hiç umursamadığımdan kaynaklanıyordur.

♪ ♫ GEÇMİŞİN İZLERİ ♫ ♪ |2.KİTAP|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin