27.Bölüm

1.4K 44 4
                                    

"Aileler çok iyi anlaştı! Evlilik tarihini belirledik!"

Cami, Fran ve ben çığlık çığlığaydık! Bu iki cümle, bizi havalara uçurmaya yetti!! Evlenecekler! Nedime olacağım! Çok mutluyum, çok!

"Ne zaman evleneceksiniz?"

"Üç ay sonra bugün."

"Hımm. Yaaanii 27 Mayıs mı?"

"Evet! Çok heyecanlıyım! Nasıl bir gelinlik almalıyım? Ya da saçlarımı nasıl yaptırmalıyım? Ya ev? Eşyalar?"

"Canım, bunları düşünecek çok zaman var daha."

"Hayır yok! Üç ay dediğin ne ki? Birden geçerse ben ne yaparım? Hemen bugün başlamalıyım! Hatta sizde geleceksiniz!"

"Ooof of! Sinirleri bozmaya başlıyorsun şimdiden yani."

"Ne yapayım Cami?!"

"Tamaaam, bir şey demedim."

"Nereden başlayalım? Ev! Evden başlayalım!"

"Fran, bu bizi aşar! Evi Marco'yla seçmelisiniz."

"Hıı evet haklısın. Gelinlik araştıralım o zaman. İnternet sitelerinden başlayalım. Ne bulursak toplayalım bir yerde. Bana nasıl model yakışır?"

"Askılı ve hafif kabarık."

"Sence Vilu?"

"Bence de böyle."

"Tamam. Araştırmalara başlıyoruz!"

"Bizim, nedime elbiseleri bakmamız lazım ama."

"Olmaz! Gelinlik daha önemli!"

"A-a. Biz önemsiziz yani. Öyle olsun."

"Hayııır! Siz her şeyden daha önemlisiniz ama gelinlik daha zor. Bu yüzden gelinlikten başlıyoruz."

"Peki."

"Ama beğenmemezlik edersen, bırakır kaçarım ona göre!"

"İyiii."

~

Hep beraber, gelinlik araştırmalarına başladık. 

Şu ana kadar benim beğendiğim bir gelinlik vardı. Fran'da beğendi ama tek seçenekte kalmak istemiyordu. Haklı da.

Bir sürü katalog karıştırdık ama güzel yoktu. Beğendiklerimizin bulunduğu sayfaları yırtıp, dosyaladık. Daha üç ay vardı ve mutlaka bir seçenek bulunurdu.

Marco'yu damatlıkla gördüğümü hayal ettim bir anda. Ve anında kahkaha attım. Kızlar da, deli görmüş masum köylüler tipinde bana bakıyorlardı.

"İyisin dimi? Dosyalar kafa filan yapmadı?"

"İyiyim. Sadece, Marco'yu damatlıkla gördüğümü düşündüm."

Bu seferde birlikte güldük. Nasıl durabileceğini de taklit ettik. León aklıma bile gelmemişti ama yolun karşısında onu görünce, tüm mutluluğum bir anda gitti.

"Vilu?"

"Efendim?"

"León'un yanına gitmek istiyorsan gidebilirsin."

"Hayır!"

"Tamam da neden bağırdın?"

"Biz onunla çıktık ve onu kullandım. Bunu fark ettiğinde de benden uzaklaştı. Dünden beri konuşmuyoruz. Çok özlüyorum onu."

"León'u mu kullandın?!"

"Sen birini kullanmazdın!"

"Evet ama bilmiyorum işte. Birden böyle oldu."

♪ ♫ GEÇMİŞİN İZLERİ ♫ ♪ |2.KİTAP|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin