"Violettaaaa! Uyan hadii!"
Son beş dakikadır bu sesleri duyuyordum.
Gözlerimi aralamayı başardığımda, Cami, Fran, Broudey, Marco ve León'un yüzleriyle karşılaştım.
İyice kendime geldiğimde de León'a yapışmış bir vaziyette olduğumu görüp, onu hemen bıraktım.
"Sonunda!"
"Ne var yaa! Uyuyordum ne güzel."
"Beni de bırakmıyordun. Daha eğleneceğiz, ne bu uyku böyle ya hu?"
"Yoruldum herhalde."
Yavaşça kalktım ve hamaktan indim.
"Ne yapacağız?"
"İp atlayacağız."
"Uykum varken bu eziyeti yapıyorsunuz bana...çok kötüsünüz, çoook."
"Biliyoruz."
Uykum açılsın diye yüzümü yıkadım. Azıcık da olsa açılmıştım.
Elime ipi tutuşturdular ve döndürdüm.
İnanılır gibi değil ama León bayağı güzel ip atlıyordu.
~
"Kaç kere yandın ya! Sıra bizde!"
"Yanmadım ki been."
"Broudey?"
"Sürekli ipe değdi bacağın. Hadi çekil artık."
"Üf iyi be!"
Fran çıktı ve ipi döndürmeye başladı.
İp atlamanın eğlencesini unutmuşum gerçekten...
"Ludmi'yle Fede'yi de çağırsaydınız ya."
"Hıı, sonra da kavga edin."
"Siz bilirsiniz."
~
İp atlamamız bittiğinde, gölün kıyısındaki taşa oturduk.
"Duyduğumuza göre sana kitap gelmiş. Yaşadıklarınız da yazıyormuş."
"Sen mi söyledin?"
"Evet."
"Hım. Evet, geldi. Kimin yaptığını da mutlaka bulacağım."
"Bulduğunda bize de söylersin dimi?"
"Tabii ki!"
"Eee sizin düğün hazırlıkları nasıl gidiyor?"
"Sen mi söylersin, ben mi?"
"Sen söyle."
"Aileler anlaştı ama düğün yeri konusunda kavga çıktı."
"Ne kavgası?"
"Biz, sahilde istiyoruz. Çok da güzel olur ama benim annem bir bahçede, Marco'nun annesi de büyük bir yapıda istiyor. Hepimiz birbirimize girdik."
"Bu sizin düğününüz. Bence istediğiniz yerde yapmalısınız."
"Evet ama bağırıyorlar. Neymiş? 'Bir tanecik oğulları varmış.' .Sanki benim annemin on tane kızı var!"
"Bağırmasak?"
"Kusura bakma."
"Hım. Umursamayın onları. Bu sizin gününüz ve istediğiniz gibi yapma özgürlüğünüz var. Her şeyi gizli gizli halledin. Yeri de sonradan söylersiniz."
"İyi fikir aslında."
"Evet, bende beğendim."
"Nereyi düşünüyorsunuz?"
