50.Bölüm

1.5K 45 2
                                    

Habla Si Puedes (Konuşabiliyorsan Konuş)'in klibini çektik.

Klip çekiminde, mecburen Diego'nun etrafında olmam gerekiyordu...

Çekimler sırasında aklıma, ilk yazdığım ve söylediğim zamanlar gelmişti.

♪ ♫ Flashback ♫ ♪

Tomás ve León'a aşıktım ama seçim de yapmam gerekiyordu. Kalbim de Tomás'ı istiyordu. Çünkü onunlayken, şarkım tamamlanıyordu. Hayatım da tabii...

Ama Tomás, Ludmila'yla çıktı ve benden nefret etti. Bunun sebebini öğrenmek için çok çaba harcamıştım...öğrendim de. 

Sebep: Ludmila'nın dolduruşlarıydı. Her zamanki gibi.

Tomás'la tekrar bir araya geldiğimizde, seçimimi tekrar ondan yana kullanmıştım ama sonra León'la öpüştük ve kimi istediğimi anladım. Tomás'a olan duygularım asla değişmedi ve bu yüzden de defalarca kavga ettik León'la...

Sonra da dayanamadım ve duygularımı bu şarkıya döktüm...

~

Daldığım geçmişten, Diego'nun sesiyle çıktım.

D: "İyi misin? León'la da düzelmişsiniz."

V: "Çok iyiyim. Sadece, bu şarkıyı yazdığım zamanlar geldi aklıma."

D: "Hım. Tomás meselesi yani..."

V: "Ne yazık ki."

D: "Tomás nerede? Yani, ilk geldiğinde buradaydı ya."

V: "Hiç bilmiyorum ki. Haber alamadım uzun zamandır."

"Peki. Sonra görüşürüz." dedi ve gitti. Arkasından gülümseyerek bakıyordum. León'da bu halimi gördü ve öfkeli bakışlarla yanıma geldi.

L: "Ne konuştunuz? Yine ne dedi de aklın onda kaldı?"

V: "Hiçbir şey demedi ya. A-aa neden böyle davrandın ki şimdi? Kıskandın mı yoksa?"

L: "Evet, kıskandım. Ne konuştunuz? Konuştuğunuzu gördüm."

V: "Bu şarkıyı ilk yazdığım zamanlardan ve Tomás'tan bahsettik."

L: "Tomás'tan mı bahsettiniz? Ne konuda?"

V: "Öf ya! Ne merak bu böyle."

L: "Ne konuştunuz onun hakkında?"

V: "Pek bir şey konuşmadık ki. Onun nerede olduğunu sordu filan. Bu kadar."

L: "Emin misin?"

V: "Bana inanmıyor musun?"

L: "Sana inanıyorum ama Diego'yla konuşabileceklerine inanmıyorum."

V: "Aağh! Gerçekten bunları konuştuk!"

L: "Peki."

V: "İnanmadığının farkındayım."

L: "İnanmaya başladım."

V: "Hı hı kesin öyledir."

L: "Ama öyle."

V: "Şimdi de ben inanmıyorum."

L: "Pekii..."

V: "Bu cevabı beklemiyordum ama olsun."

Birlikte stüdyodan çıktık.

Yolda bir şey aklıma geldi.

V: "León, sen Studio'nun öğretmeni değil miydin? Neden hiç gittiğini görmüyorum?"

♪ ♫ GEÇMİŞİN İZLERİ ♫ ♪ |2.KİTAP|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin