León'un istediğini yapıp, Öpücük Park'a gittim. Dün gece, bu yüzden uyuyamamıştım. Ne söyleyecekti? Neden gelmiştim buraya? Ve, neden 'Söz Yaşlarım' kitabını almamı özellikle istemişti?
Nihayet parka geldiğimde, gözlerim ilk iş olarak onu aramıştı. Neredeydi?
Hızlı adımlarla ağacın ilerisine doğru gittim. Yoktu. Neden çağırdığını söylemeden, yok olmuştu!
Arkamı döndüğümde, León'la, burun buruna geldik. Şokun etkisiyle, ufak bir çığlık attım.
V: "Ödümü kopardın!"
L: "Özür dilerim."
V: "Neyse. Neden geldim ki buraya? Daha doğrusu, neden çağırdın?"
L: "Sadece bir dakika bekle."
Dediğini yapıp, bir dakika boyunca bekledim.
Bir anda, karşımızdaki yapay ağaçtaki Noel Lambaları ışık saçmaya başladı. Akşam olduğu için, oldukça güzel görünüyordu.
V: "Bu muydu? Güzelmiş."
L: "Daha olmadı."
Biraz daha bekledim.
Arkamızdan birkaç çocuk geldi ve bana gül verdi.
Gülü alıp, León'a döndüğümde, León diz çökmüştü ve elinde de bir yüzük vardı.
L: "Kitabın son sayfasındaki, son cümleyi okur musun?"
Heyecanla dediğini yapıp, okudum.
Tekrar ona baktığımda, cevabımı bekler gibiydi?
L: "Eee...ne diyorsun? Senin için o kitabı yazan, bu salakla evlenir misin?"
Ağlamaya başlayıp, Evet' anlamında başımı salladım. Sonrada ona sarıldım. Neler söyleyeceğimi nereden bilmişti?
V: "Seni çok seviyorum."
L: "Bende seni, Tatlı Baş Belası."
Burnumu çekip, onun gözlerine baktım. Elimi tutup, yüzüğü nazikçe parmağıma taktı. Sonrada şu sözleri söylemeye başladı:
'Cuando miro en tus ojos
Me veo, veo nuestro amor
Conozca usted
Siento el amor'
Gözyaşlarımla boğuşmaya devam edip, dudağına minik bir öpücük kondurdum. Artık, sadece benimdi.
~
Dün gecenin büyüsü bozulmasın diye hiç uyumamıştım. Sanki uyuduğumda her şey yok olacaktı. Sürekli yüzüğüme bakıyordum, o ayrı.
León, kıpırdanmaya başladı. Uyanacağı belliydi.
Homurtu gibi bir sesle, "Günaydın," dedi.
V: "Günaydın."
L: "Ne zaman uyandın?"
V: "Hiç uyumadım ki."
Gözleri şaşkınlıkla açıldı.
L: "Neden?"
V: "Dün gecenin rüya olmasından korkuyorum."
Kıkırdayıp, beni kendine çekti. Yanağıma büyük bir öpücük kondurup, "Rüya değil," dedi.
V: "Biliyorum ama uyursam, yok olacak gibi."
L: "Olmaz. Hem, yanında ben varım. Bende mi yok olacağım?"
