25.Bölüm

1.3K 45 0
                                    

"Ben...yapamam Marotti."

"Nedeen?"

"Sevgilim var, hayatım var... Bütün bunların elimden alınmasını istemiyorum."

"Sevgilin Diego Carabelli (Dizideki soyadıymış.) mi?"

"Evet."

"Onun sahneye çıktığı günkü halini İnternet'e koymuşlar. Onu gördüm ve çok beğendim! O da kabul ederse, sizinle çalışmasını isteriz. Hatta daha iyi olur. Kızı elde etmeye çalışan iki erkek! Muhteşem!"

"Marotti be-"

"Benim çalışmalara başlamam lazım, sende sevgiline haberi verirsin." dedi ve gitti.

Arkasından bakakaldım. İnanamıyorum! İki aşık olduğum ve iki çıktığım erkekle de aynı projede mi olacaktım?! Sanırım çılgınlıklarım kaldığı yerden devam ediyor!

"Ne yapacağız şimdi?"

"Bilmiyorum."

"Violetta, ben senden ayrılamam!"

"Ayrılacağımızı kim söyledi?"

"Diego buraya gelecek ve siz eskisi gibi olacaksınız. Ya ben? Lara'yla evcilik oyunu mu oynayacağım?"

"Diego'ya haber vereceğimi nereden çıkardın?"

"Nasıl yani? Bilmeyecek mi?"

"Bilmeyecek. Öğrenirse, denememiz de suya düşer ve mecburen ayrılırız."

"Ondan ayrılsan?"

"Yapamam."

"Yapabilirsin."

"Yapamam, León! Anlamıyorsun işte!" deyip, oradan uzaklaştım.

Eve dönerken, Diego'yu da düşünüyordum. Rüyam da vardı tabii. Ah, yine mi rüya dedim ben ona? Kabusu da düşünüyordum...

Bütün bunlar bir işaret olabilir mi? Yani Diego'dan ayrılmalı mıyım? Ya Diego masum, León kötü biriyse? 

Keşke bunları bilebilsek...

~

Odama çıkıp, günlüğümü açtım.

"Yine aynı şey oldu. Seçim yapmak ne kadar zor! Ve her zamanda yapılması gerekiyor. Diego'yu seçsem, León üzülecek. León'u seçsem, Diego üzülecek...

Seçim yapmak keşke kolay olsa. Keşke kimi seçebileceğimi bilsem..."

Günlüğümü kapattığımda, bugünü düşündüm. Ben bir yıldız olacaktım. Hemde U-Mix'te! Yıllar önce böyle karar vermiştim. Yıldız olmalıydım. Hem sesim de güzelmiş. U-Mix yıldızı olmama da çok az kalmışken, León'la olanlar oldu. Şimdiyse... şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Ludmila'nın istediğini, Ludmila'dan önce kazanma şansım varken şimdi de bu meseleler. Sanırım hayatım hiç değişmeyecek.

Bunları düşünürken sanırım uykuya daldım. Çünkü gerçek dışı şeyler görüyordum.

'Diego gelmişti. Hemde şirketten istifa edip! Ve U-Mix projesinden de haberi vardı! 

Hep birlikte, yani León,ben ve Diego çalışmalara başlamıştık. Sonra ne olduysa oldu ve Diego'dan da León'dan da ayrıldım. Ve hayatım yine çekilmez hale geldi.' 

Gözlerimi araladım ve pencereye doğru ilerledim. Ne yapacaktım ben? U-Mix'te çalışmayı her şeyden daha çok istiyordum! Çok! Ama Diego? Bu durumu öğrense ne derdi bana? 

Beynim aramamamı söylese de, kalbimi dinledim ve Diego'yu aradım.

"Nasılsın hayatım?"

"İyiyim."

♪ ♫ GEÇMİŞİN İZLERİ ♫ ♪ |2.KİTAP|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin