'Eve girdiğimde Diego'yla yüz yüze geldik.
"Diego?!"
"Neredeydin?"
"Hoş geldin, neden haber vermedin?"
"Sürpriz yapacaktım. Sen neredeydin, Violetta?"
"Dışarıdaydım. Kızlarla gezdik."
"Sadece bu mu?"
İçimden bir şey, León'la beni gördü diyordu. Ama yine de bir ümit görmemiştir belki.
"Evet. Sadece bu."
"Yani, parkta León'la öpüşen de sen değildin."
"Ne?"
"Seni, León'la gördüm Violetta."
"Ama be-"
"Yalan söyleme lütfen."
"Nedenini bilmiyorsun."
"Öpüşmenin nedeni de mi olur? Birbirinize aşıksınız işte!"
"Vardı!"
"Neymiş peki?!"
"Onunla bir anlaşma yaptık. Eğer öpüştüğümüzde bir şey hissetmezsek, bir daha asla görüşmeyecektik."
"Sonuç?"
Keşke bunu hiç söylemeseydim..
Benden ses çıkmayınca gülmeye başladı.
"Seviyorsunuz birbirinizi dimi? Hatta delicesine aşıksınız!"
"Be-ben .."
"Bir şey söyleme Violetta. Ben anladım."
"Neyi?"
"Fazlalık olduğumu. Ben, sizin aranızda fazlalıktan başka bir şey değilim. Artık sevgili olmamıza da gerek yok. Beni orada görüp de öpüştünüz ya. Ne diyebilirim ki?"
"Ne? Biz görmedik ki seni."
"León? Beni gördü o!"
"Gördü mü?"
"Sana bir şey söylemedi mi?"
"Ha-hayır."
"İşte! Onun yüzünden yaptığımız ilk kavgada da bizi ayırmak istediğini söylemiştim. Ama sen ne yaptın? Kalbini kıran birini savundun!"
"Ben ne diyebilirim ki şimdi?"
"Ara León'u. Buraya gelsin, ne derdi varsa söylesin."
"Ama-"
"Dediğimi yap, Violetta."
"Tamam."
León'u aradım ve gelmesini söyledim. Olacaklardan habersiz, kabul etti.
~
Kapı tıklatıldığında, korkak adımlarla açtım kapıyı.
"Violetta, ne oldu sana böyle?" deyip, bana yaklaştı. Ondan hızla uzaklaştım.
"Ne oldu? Neden kaçıyorsun?"
"Senden nefret ediyorum."
"Ne?"
Diego göründü.
"Beni gördüğünü söylemedin, León."
León, şok geçirmiş bir şekilde bakıyordu.Sonra bakışları bana döndü. Çok üzgün bakıyordu. Sadece 'görmedim' demesini bekliyordum ama demedi.
"Gördün mü yani?"
"E-evet."
"Neden peki? Bana neden söylemedin?"
