Leonel'le aramızda geçenleri León'a söylememiştim. Ama suçluluk duygusu da yarattığı söylenemezdi. Duygusuz birine mi dönüştüm acaba?
León'la özel zamanlarımız, iki katına çıktı. Her fırsatta yapmak çok tuhaf ama yapıyoruz. Sanki birlikte olduktan sonra, sadece bunun için benim etrafımda. Ama eminim yanlış düşünüyorum.
L: "Bugün sana çok büyük bir sürprizim var!"
Günlüğümü bırakıp, "İpucu verme ihtimalin var mı bakalım?" dedim.
Başını olumsuz anlamda salladı ama sanki bir şey bekliyormuş gibiydi. Sürekli saatine ve kapıya bakıyordu.
Bir süre sonra da zilin sesi duyuldu. Ben daha yerimden kalkmamışken, o kapıya gitmişti bile.
"Teşekkürler, iyi günler," dedikten sonra, kapıyı kapattı.
Elinde bir paket vardı.
V: "O ne?"
L: "Balayı biletlerimiz."
Gözlerimi kocaman açıp, "Balayı biletlerimiz mi?" dedim. Sesim, endişeli gibi çıkmıştı ama şaşırmıştım.
L: "Neden böyle bir tepki verdin ki? Balayına gidiyoruz."
V: "Ama...balayı evlenmiş çiftler için değil mi? Biz evlenmedik ki. Yoksa gizlice bir şeyler çevirip, evlendirdin mi bizi?"
Kahkahasını bastırmak için dudaklarını dişlemeye başladı. Sonra da, "Hayal gücüne hayranım," dedi.
V: "Ama haksız mıyım? Yapabilirsin. Beklerim senden."
L: "Bende, kendimden beklerim ama evlenmedik. Sadece tatil yapmak istedim."
V: "Nereye gideceğiz?"
L: "Madrid'e."
V: "Madrid'e mi? Ama ben o-"
L: "Oradan yeni geldiğini biliyorum ama merak ediyorum. Hem...orayı özlemişsindir."
V: "Hayır! Orada en kötü zamanlarımı yaşadım ben."
L: "Benimle ilgili olanları unut, lütfen."
V: "Seninle ilgili olanları unuttum sayılır ama babam...orada öldü."
Nefes alıp, "Peki. İstemiyorsan, gitmeyiz," dedi.
Onu üzdüğümü fark etmiştim. Fark etmemekte imkansızdı. Çünkü bakışları değişmişti bir anda.
Söyleyeceğimden pişman olmama rağmen, "Tamam, gidiyoruz," dedim. Bunu söylediğim gibi de gözleri ışıldamıştı. Bu halini çok seviyorum!
L: "Gerçekten mi?!"
V: "Gerçekten!"
Bana sıkıca sarıldı ve hızla döndürmeye başladı. Birlikte düşeceğimizi sanmıştım ama öyle sıkı tutuyordu ki, düşmemizin imkansızlığını anladım.
V: "Lütfen, dur artık!"
Gittikçe yavaşlayarak, durduk. Ama sarılmaya devam ediyordu.
V: "Çok mu sevindin?"
L: "Evet..."
V: "Madrid'i bu kadar merak ettiğini bilmiyordum."
L: "Etmiyorum zaten. Seninle tatil yapmaktı amacım."
Şapşal şapşal sırıtmaya başladım. Bu, benimde isteklerimden biri ama bizim bir gurubumuz var. Çok yakında da tanıtım turnesine çıkacağız. Nasıl gidebiliriz ki?
