The New Beginning (MWAC 2) [ON-HOLD]

CHAPTER 1

This chapter is unedited, so expect typographical errors, grammatical errors, wrong spellings, and whatsoever errors.

ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ

---- 5 YEARS LATER----

AGATHA's POV

["They're expecting you to come."] Saad ni Nixon sa kabilang linya.

"Matagal na akong umalis sa pagiging model Nixon it has been a year, and ano pa ang inaasahan nila sakin?" I asked

["Agatha, you're once a part of Lee Sky Company."]

"I don't know Nixon. I have a lot things to do." Sagot ko naman sa kanya saka napatingin sa mga paperworks na naka-pile sa katabing table.

["A lot of your fans are expecting you to come.] Aniya

Napapikit nalang ako ng mataimtim.

"Pag-iisipan ko." Ang tanging naging sagot ko bago binaba ang tawag.

It's been 5 years, simula nung araw na nalaman ko lahat, kung saan ang araw rin na pinatay ang puso ko for the nth time. I quit as a model, and now I'm managing my parents' company here in Upstate New York. Nandito ako ngayon sa opisina nung tumawag si Nixon sakin. Yes! I have contact with him and he called para sabihin sa akin ang about sa 20th Anniversary of Lee Sky Company.

Bumalik ang mata ko sa cellphone ko ng tumunog ulit ito, agad ko naman itong sinagot ng makita ang pangalan ni Brielle sa caller I.D.

"Hey, sweetie." I greeted

["Hi Mom, I'm just wondering if you're going home tonight, are you?"] She asked. Dalawang araw na akong hindi nakauwi dahil may seminar ako nung isang araw sa Manhattan, New York at pagkatapos doon ay dumiretso agad ako dito sa opisina para tapusin ang mga kailangan tapusin. We're already 2 days behind schedule kaya hindi na ako nakauwi.

"I am sweetie. I'll be home in 15." Sagot ko naman sa kanya.

["Okay Mom, see you and have a safe drive."]

At namatay na ang linya. Brielle is now 8 years old. Pinapasok ko si Brielle sa isang school kung saan tinuturo ang Filipino kaya fluent na siya ngayon sa Tagalog, unlike before.

Napatingin ako sa orasan. It's already 7:18 PM in the evening kaya inayos ko na ang gamit ko bago tumayo at lumabas ng office.

"Freyah, paki-email nalang sakin ang schedule ko for this week." Saad ko nung makalabas ako ng office ko.

"I will Ma'am." She answered while smiling at me.

Freyah is my secretary, and she's a Filipino.

"Pagkatapos mo jan pwede ka na rin umuwi. See you tomorrow." Paalam ko saka naglakas papunta elevator at pumasok sa loob and pressed B3.

"Good evening Ma'am." Bati nang Guard na nagbabantay sa gilid tanging ngiti at tango lang ang nasusukli ko sa kanya bago lumapit sa kotse ko at pumasok.

Naabutan ako ng light traffic. Kaya habang hinihintay na umusad ang traffic ay binuksan ko ang stereo to distract myself.

[Audio: Sad Songs, play in the media⬆]

~You and I, we're like fireworks and symphonies exploding in the sky
With you, I'm alive
Like all the missing pieces of my heart, they finally collide~

Napangisi nalang ako sa sarili ko ng marinig ang kanta sa mula rito. The lyrics hit different when you know the feeling too well because I was in that situation before.