AGATHA POV
Kanina pa ako nakatulala habang nakaupo sa isa sa mga benches dito sa hospital. Umalis si Mom kasama si Brayden, pupunta daw sila sa police para hanapin ang nakabangga sa anak ko.
Pagbabayaran nila ang ginawa nila sa anak! Mga hayop sila!
"Agatha"- rinig kong tawag sa akin ni Maya, pero hindi ko siya kinibo. Hanggang ngayon nasa isip ko pa rin ang nangyari kanina.
"Nasa m-morgue na d-daw si B-Brielle"- napatingin lang ako sa kanya ng banggitin niya ang pangalan ni Brielle.
"Nasaan si Brielle?"- agad na tanung ko.
"N-nasa m-morgue"- sagot naman ni Maya
Morgue? Anong ginagawa niya doon?
Bigla nalang nagsituluan ang mga luha sa mata ko ng matandaan kong wala na ang anak ko. Niyakap naman ako ni Maya
"Agatha, magpakatatag ka"- Maya, habang niyayakap ang ng mahigpit. Umiling naman ako sa kanya.
"I c-can't"- tanging nasabi ko habang umiiling.
Tinulungan ako ni Maya na pumunta sa morgue dahil hindi ko kayang mag-isa na makita ang anak ko. Nang bumukas ang pinto ay agad tinuro ng isang nurse ang isang table kung saan may nakatakip.
Nagsituluan ulit ang mga luha sa mata ko ng maisip kong isa sa anak ko ang natatakpan ng puting tila na ito.
Agad naman kaming lumapit sa isa sa mga nakatakip agad ko namang binuksan ang nakatakip na puting tela. Napahagulgol ako ng makita ang namumutlang mukha ni Brielle.
Agad ko naman siyang niyakap! Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Baby! B-bat mo iniwan si M-Mommy? Magiging m-model ka pa d-diba? Brielle! Please! W-wake up!"- saad ko habang nakayakap sa kanya. Nakahawak lang sa akin si Maya.
Napatingin naman ako sa mukha ng anak ko. Hinawakan ko naman ito, yung mga mata niya, pisnge at labi na laging nakangiti.
"B-Brielle.."- ako, saka niyakap ulit siya.
*FAST FORWARD*
Matapos ng nangyari sa morgue ay dumating na sina Mom at sabi ni Mom ay kailangan ko daw munang umuwi, nung una hindi ako pumayag pero pinilit ako ni Mom kaya nandito ako ngayon sa kotse kasama si Maya. Si Maya ang nagda-drive.
Hindi ko napansin na nasabahay na pala kami. Agad naman akung bumaba saka naglakad papunta sa gate at papasok na sana ako nung lumingon ako sa kalsada kung saan mismo nabanggaan si Brielle may bahid pa ng dugo doon. May pumatak naman na luha galing sa mata ko pero agad ko rin itong pinahiran saka pumasok na sa loob.
"Ate!"- bungad ni Alex na namumula ang mata. Mapait naman akung ngumiti sa kanya. Pinipigilan kong hindi mapahagulgol. Bigla naman akung niyakap ni Alex.
"Kakayanin mo to Ate"- Alex.
"S-salamat"- tanging nasabi ko saka agad na pumunta sa taas.
Nakalimutan ko na ring magpasalamat kay Maya pero wala na akung maramdamang iba kundi sakit at lungkot.
Pagkapasok ko sa kwarto ko ay agad ko itong ni-lock saka patakbong pumunta sa kama at dumapa. At doon na ako umiyak ng umiyak!
Brielle...
MARIAN POV
"MARIAN! ANO BANG GINAGAWA MO?!"- sigaw ni Calvin
Hindi ko rin alam ang ginagawa ko!
"Stop the car!"- Calvin at inagaw ulit sakin ang manibela pero di gaya ng kanina na nakipag-agawan ako this time I let him dahil tila nawalan ako ng lakas. I don't know why.
"What have I done?"- biglang tanung ko. Bigla namang pinarada ni Calvin ang kotse. Lumabas naman siya ng passenger seat saka patakbong papunta sa driver seat.
"I'll drive"- presenta nito. Agad naman akung gumalaw papunta sa passenger seat at nilagay ang seatbelt. Sumakay naman si Calvin saka binuhay makina. Bigla naman siyang nag U-turn.
"Saan tayo pupunta?"- agad na tanung ko sa kanya.
"Pupunta tayong police e-report natin ang nangyari"- sagot nito na nagpakaba sa akin. Agad ko namang hinawakan ang braso niya.
"No! Hindi tayo pupunta doon! Lumiko ka! Lumiko ka!"-ako at pinipilit na inaagaw sa kanya ang manibela.
"Kailangan nating e-report sa Pulis ang nangyari Marian! Ano ba! Tumigil ka nga!"- Calvin
"No! Ayukong makulong!"- ako at biglang tinapakan ang break! Dahilan biglang mapatigil ang kotse, naumpog naman ang ulo ni Calvin sa manibela samantalang ako medyo napadausos sa dash board. Pero agad akung umayos at hinablot ang susi para hindi na ulit ito makaalis.
"Akin na yan Marian! Akin na!"- saad ni Calvin habang nakahawak sa kanyang noo na dumudugo.
"No! Hindi ako pupunta sa pulis"-mariin kong saad.
"Kailangan nating pumunta doon. Nakabangga tayo Marian and worst anak pa ni Agatha! Anak pa ni Brayden"-madiin na saad ni Calvin.
Napaisip naman ako sa sinabi niya but No! I won't! Hindi ko to kasalanan.
"It's all you're fault Calvin! Kung hindi mo inagaw sa akin ang manibela si Agatha sana ang masasagasaan!"-asik ko sa kanya
"Parehas tayong may kasalanan Marian! Parehas tayong nakahawak sa manibela!"- Calvin
"No! Get out! Get out of my car!"- sigaw ko.
"Marian let's go kailangan nating pumunta sa pulis par---"- Calvin
"I SAID GET OUT!"- sigaw ko dahilan mapatigil siya. Tinignan niya naman ako ng mataimtim saka lumabas ng kotse.
Agad naman akung napahawak sa ulo ko. It's bleeding.
Pero hindi ko iyon pinansin at agad na lumipat sa driver seat at nilagay ang susi at binuhay ang kotse at pinaharurot ang kotse. I need to get out to this place.
BRAYDEN POV
Humingi kami ng tulong sa pulis para hanapin kung sino ang nakabangga sa anak ko. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala.
Kung sino man gumawa sa anak ko nito, pagbabayaran niya ang ginawa niya!
"Brayden"- napalingon ako sa Mom ni Agatha ng magsalita ito.
"T-tita"- ako
"Lilipas din to. Mahahanap din natin kung sino gunawa nito sa apo ko"- Tita
Tumango naman ako sa kanya.
"Yes Tita"- ako
"Kamusta ka pala?"- Tita
"Okay po ako kanina pero ngayon, hindi ko alam"- pag-aamin ko saka yumuko.
Napatingin ako sa kanya ng hawakan niya ang kamay ko.
"Huwag mong hahayaan si Agatha. Alam kong marami kayong napagdaan lalong-lalo na ngayon. Pero si Agatha kailangan ka niya, kailangan niya kayo"- Tita.
Napaisip naman ako sa sinabi ni Tita. She's right. Si Agatha ngayon ang nahihirapan sa aming dalawa.
Mahirap sa ina ang mawalan ng anak.
_______________________
VOTE AND COMMENT
-FOLLOW ME SWEETIE💕
BINABASA MO ANG
The New Beginning (MWAC 2) [ON-HOLD]
Teen Fiction(Highest Rank: #20 in Teenfiction) |Filipino-English Story| Book 2 of Married with a Casanova By: FlatteringDaisy🌼 ________________________________ This book was written around September 2018