The New Beginning (MWAC 2) [ON-HOLD]

CHAPTER 47

AGATHA POV

Kakatapus lang ng board meeting namin. Kaya pala biglang nagpatawag ng board meeting ang financial department dahil may mga pera daw na nagkulang pero agad rin itong naagapan.

At nakaupo lang ako sa swivel chair ko ng marinig ko ang ingay sa labas.

"Ma'am bawal po kayong pumasok!"- boses iyon ni Freyah.

"I need to talk to her!"- saad naman ng isang babae

"Ma'am bawal po talaga!"- Freyah

"Just let me in!"- babae saka bumukas ang pinto at tumambad sa akin sina Freyah at Marian. What? Anong ginagawa nito dito.

"Ma'am, nagpupumilit po kasing pumasok"- Freyah.

"It's okay"- ako saka tumango sa kanya. Tumango naman siya sa akin.

Lumabas na siya ng office ko saka sinirado ang pinto. Nang tuluyan na niyang naisarado ang pinto tumingin ako kay Marian.

"Anong kailangan mo?"- tanung ko kay Marian. Namumula ang mata nito. Anong nangyari sa kanya?

Tinignan niya ako ng masama saka lumapit sa akin at sinampal ako.

*PAKK*

"It's your fault!"- Marian, napahawak naman ako sa pisnge ko.

"It's kind of rude that papasok ka dito sa office ko at sasampalin lang ako"- saad ko. Saka diretsong tumingin sa kanya.

Namumula ang kanyang mata habang nakatingin sa akin.

"YOU BITCH!"- sigaw ni Marian.

I try to calm myself dahil walang patutunguhan ito kung papatulan ko siya.

"Get out of my office,  my company rather kung mangugulo ka lang dito"- saad ko. Narinig ko namang tumawa siya.

"Wow! Nagpapakaanghel ka? Di bagay sayo"- Marian saka tumawa at luampit sa akin. May nakita naman akung luha na tumulo sa mata nito.

"You know that I love Brayden, right?"- Marian.

Anong pinagsasabi nito?

"BUT BECAUSE OF YOU! HE LEFT ME!"- sigaw ni Marian.

What? Iniwan siya ni Brayden? Kaya ako siya nandito't nanggugulo dahil ako ang sinisisi niya.

"C'mon Marian! We know that masyadong contreversal ang nangyari sa amin ni Brayden. In fact, isa ka nga rin nga sa dahilan kung bakit ganito ang buhay ko!"- sagot ko naman sa kanya

"Ohh! Shut up! You f*cking whore!"- Marian.

"Tandaan mo Marian, kompanya ko ang inaapakan mo! Ipapatapon kita palabas kung gusto ko! Kaya rumespeto ka naman!"- madiin na saad ko.

Tinignan niya ako ng masama. Hindi niya ako madadala sa masamang tingin niya.

"HAHAHA! Kung alam ko lang na mas wala kang respeto kaysa sa akin! Nagpapanggap ka lang naman eh!"- Marian

"Get out of my office!"- tanging nasagot ko sa kanya.

Sinasagad ng babaeng to ang pasensiya ko!

Mas lumapit pa siya akin lalo at tinignan ako na nanlilisik ang kanyang mata.

"Agatha, ano bang meron sayo na wala ako?"- tanung nito sa akin.

Anong pinagsasabi ng babaeng to?

"You're Crazy!"- saad ko saka kinuha ang telephone para tawagan ang security.

Peto nagulat ako ng hablotin niya ang telephone saka tinulak ako.

"ANO BA!"- sa gulat ko ay napasigaw ako.

"MALANDI KA!"- sigaw nito saka sinampal ulit ako. Agad ko rin naman siyang sinampal. Nakakailan na tong babaeng to!

Bigla naman siyang lumapit sa akin saka hinablot ang buhok ko. Sh*t! Ang lakas ng loob ng babaeng to na manggulo dito sa kompanya ko!

Gaya ng ginawa niya sa akin ay hinablot ko rin ang buhok niya dahilan mawalan siya ng balanse kaya natumba ito.

"F*CK YOU!"- sigaw nito sa akin

"THE FEELING IS MUTUAL!"- pabalik na sigaw ko sa kanya.

Sagad na sagad na ang pasensya ko sa babaeng to! Hindi ko nga alam kong saan ko nakuha ang pasensya ko para sa babaeng to.

Bigla naman siyang umiyak pero tumawa agad. She's really insane.

"Freyah!"- tawag ko kay Freyah.

Alam kong nakikinig lang sa amin si Freyah. Bumukas naman ang pintuan at binungad nito si Freyah.

"Tumawag ka ng security, may basurang nakapasok sa kompanya"- saad ko saka tumingin kay Marian na nakaupo sa sahig habang umiiyak.

"Yes Ma'am"- Freyah, saka lumabas na ng office ko. Lumapit naman ako kay Marian.

"Get out of my office kung ayaw mong mapahiya! Model ka pa naman"- seryoso kong saad habang nakatingin sa ibang direksyon.

Nakita ko naman sa peripheral view ko na tumayo si Marian kaya tumalikod ako sa kanya pero hindi ko inasahan ang sunod niyang ginawa.

Hinablot niya ulit ang buhok ko dahilan mapatumba ako. Sh*t!

"LET ME GO!"- sigaw ko. Imbis na sundin niya ay pinatungan niya ako at doon kinakalmot ang mukha ko. Hinaharang ko ang kamay ko dahil mahaba ang kuko ni Marian kaya may chance na makalmutan niya ako.

"I SAIT LET GO!"- sigaw ko ulit pero tila binge ito dahil hindi manlang siya tumigil. At makikita mo sa mata niya na kaya niyang pumatay ng tao.

Tanging harang lang ang nagagawa ko dahil wala akung lakas dagdagan pa na nakaupo siya sa tiyan ko.

"MA'AM!"- rinig kong sigaw ni Freyah. Saka may humatak kay Marian dahilan nakahinga ako.

"BITAWAN NIYO KO! PAPATAYIN KO YANG BABAENG YAN! ANO BA?! I SAID LET GO!"- patuloy na sigaw ni Marian.

Tinulungan naman ako ni Freyah na tumayo. Napahawak ako sa kanya ng muntikan na akung matumba.

"Okay lang kayo Ma'am?"- tanung ni Freyah saka tinignan ako sa mukha, nanlaki naman ang mata nito.

"May sugat kayo Ma'am"- saad nito. Napahawak naman ako sa pisnge ko at nung parang may nahawakan akung  part medyo masakit. Napabuga nalang ako. Humarang pa ako kung makakakuha rin ako nito, baka nakalaban pa ako.

"I SAID LET GO! GANITO NA BA KAYO KA BOBO?! HINDI KAYO MAKAINTINDI?! BITAWAN NIYO KO!"- Marian

"Ilabas niyo siya dito"- Freyah at inilalayanan akung umupo sa swivel chair.

"Okay po"- dalawang security.

Saka lumabas na sila ng office ko. Maririnig mo pa rin ang sigaw ni Marian.

"Kukuha lang ako ng first aid kit Ma'am"- Freyah, at aalis na sana kaso pinigilan ko siya.

"I'll do it. Paki sabi nalang sa front desk na ipa-banned si Marian dito sa kompanya"- saad ko saka inayos ang buhok bago lumabas ng office.

Pinagtitinginan ako ng mga empleyado pero hindi ko nalang sila pinansin saka pumunta sa C.R, meron kasing first aid kit dito sa C.R namin.

____________________

VOTE AND COMMENT