Adamantine

Chapter 25

Embrace

Nagbagusbos ang hangin pagkadating namin sa isang café. Nasa tabing-dagat ang cafe kaya maririnig mo rin ang hampas ng mga alon.

Gabi ito dinadagsa ng tao. Ito ay dahil sa mga nag-iilaw na mga rosas sa hardin na nakapalibot sa cafe. Hinawakan ko ang buhok ko upang hindi gumulo. The white lights below illuminated the whole area.

"What do you want to drink?" Tanong ni Shun.

"Brewed coffee will do," I answered.

Nakakita ako ng pwesto sa rooftop ng cafe. Mas maganda dito. Maganda ang view.

Ilang minuto ay na-serve na ang aming order. I took a sip of my brewed coffee. Sa malamig na simoy nang hangin, nainitan din ang sikmura ko.

"Ano ba ang gusto mong pag-usapan?" Tanong ko.

"Nothing in particular," sabi niya at napahilig siya sa kanyang upuan.

Napairap ako. "Akala ko ba naman kung anong importante. I have to go if we will just talk nonsense."

Shun suddenly held my hand. Bahagyang napataas ang kilay ko. His hands were warm but I do not feel anything other than that.

"What?"

"I don't want Lyon for you," aniya.

"Bakit?" Nanliit ang mga mata ko.

"I just don't want him for you," ulit niya.

Binawi ko ang kamay ko sa kanya. "I don't get you." Ano na naman ba ang problema?

"Erina, just listen to me."

"Ano?" I breathe sharply. "So what do you want me to do? Break up with him? Didn't you told me once that we fit each other?"

Hindi ko pa kaya nakakalimutan ang sinabi niya noong nasa Japanese restaurant kami!

"Then, I'm taking it back! Erina, I don't want you to get hurt." Halos pagmamakaawa na ang tono niya.

"Shun, I don't see anything wrong with Lyon."

"Ano ba ang nagustuhan mo sa kanya? Dahil ba perpekto siya?"

"Shun, if you don't like him, then don't. Just don't dictate me!" He has to know that he cannot control me. "Hindi nga kita pinakikialaman kahit alam kong pinaglalaruan mo ang mga babae mo eh at kahit hindi ko 'feel' ang mga nagiging syota mo. Tapos kapag ako, pagsasabihan mong hiwalayan 'yung tao dahil ayaw mo sa kanya."

"I just care for you. Erina, if that guy is perfect, then he is invincible. Paano ka? You are still a girl. Kung may masasaktan man sa inyo, ikaw iyon."

I understand him. Concerned siya. I just cannot stand how he imply that Lyon will do me no good. It is annoying me.

"Sa lahat ng pinagdaanan ko, Shun, I think I can endure the pain that is yet to come. Hindi mo na kailangang mag-alala," ani ko. "At tao rin si Lyon, okay. He may excel in almost all fields but he still is a human. At kung perfect nga siya hindi siya magloloko..."

"Being perfect is not just a positive complement, Erina. Hindi ba pwedeng maging perfect manloloko rin siya?"

Parang may pumutok na ugat sa ulo. Shun is irritating me! Mali-mali ang judgement niya eh. I have the urge to defend Lyon.

"Shun, ano ba ang problema mo kay Lyon? Ayaw mo sa kanya?"

"Oo." Diretsahan niyang sagot. "Ayaw ko sa kanya para sa'yo. End your relationship before it gets any deeper."

Naninibago ako sa kanya. He seems like another person. Shun is not in his own self. Parang may sumapi sa kanya.

"Ano naman kung ayaw mo? It's not like ikaw ang magiging girlfriend niya or something."