(R18)Tinamaan Ako Sayo (DYLAN MONTERELAOS)

CHAPTER 29

"THIS IS TOTALLY SUCKS!"

Napasabunot ako sa aking buhok dahil sa sobrang irritation matapos ipagtapat sakin ni Dylan ang dahilan kung bakit kami kinasal ng biglaan.

Nagliliyab ako sa galit.

He told me, na lahat ng ito ay pakana ng kanyang ama. Nalaman daw kasi nito na may ka live-in si Dylan pero hindi sila kasal at ako ang tinutukoy sa balita.

Para daw sa kapakanan ko at ng anak ko ang ginawa nila. Once daw na malaman ng elders or whatsoever na puro kasinungalingan ang lahat ng sinabi ni Dylan ay mapapahamak ako at ang anak ko.

Ipapatapon daw kami ng elders, a fucking elders na tinitukoy nila. Hindi lang daw yon ang maaring gawin ng ginagalang nilang elders.

They could ruin everything in my life. Ganon daw katindi magalit ang kanilang elders.

Bwiset!

I have nothing to do with this fucking shit situation pero anong nangyare? heto ako't nasasangkot sa problemang dala nitong gagong Dylan na'to.

"Ako man ay naging tutol sa una pero sa huli naging agree na rin ako."Napahilamos sa mukha si Dylan na nakaupo sa tapat ko."Ayokong may masamang mangyare sayo at sa anak mo. Damn it! kasalanan ko'to! Hindi dapat ganito ang nangyayare. Fuck!"He's cursing while heaving a deep sigh.

"Talagang kasalanan mo! This is all your freaking damn fault."Bulyaw ko sa kanya.

Tumayo siya at lumuhod sa harapan ko."Patawad! Alam kong mahirap para sayong tanggapin ang nangyare pero wala na tayong magagawa. Ito lang ang paraan para sa kaligtasan niyo ni Hunter! i'm so sorry, Abi. I'm sorry!"Nakayuko niyang sambit.

Marahas ko siyang itinulak at tinalikuran ko siya.Galit ako sa kanya,galit ako sa kanilang lahat.

Wala silang karapatang pangunahan ako sa mga bagay-bagay tungkol sa buhay ko at ng anak ko.

Kaya kong protektahan ang anak ko at isa pa this is shouldn't be happening.

Kating-kati na akong makita itong elders na sinasabi nila. Gusto kong ipamuka sa kanila na wala silang karapatan paikutin ang mundo ko.

Hindi pa nila ako kilala! makikita nila kung sino talaga ako at kung ano ang kaya kong gawin.

Humanda sila.

"Abi? Saan ka pupunta?!"Habol sakin ni Dylan ng palabas na ako ng pinto.

"Asawa lang kita pero hindi mo hawak ang buhay ko...Gagawin ko kung ano man ang gusto ko. Kaya wag mo akong tatanungin kong saan ako pupunta."Tinitigan ko siya ng nakakapasong titig." Tandaan mo Dylan! galit parin ako sayong hudas ka."Malamig pa sa ice na saad ko.

Padaskol kong binuksan ang pinto at saka nagmarcha  palabas.

Kumukulo ang dugo ko sa galit.Gusto kong magwala pero hindi pa ako nasisiraan ng bait.

I calm down myself, huminga ako ng malalim. Pasakay na ako ng elevator ng may humablot sa braso ko. Nagtama ang mata namin ng taong gumawa non.

"Abi? tell me! what do you want me to do?!"Nakikita ko sa mata niya ang sadness.

Hinawi ko ng marahas ang kamay niyang nakahawak sa braso ko.

"Go to hell and die!"Madiing sagot ko."Nang saganon,matahimik na ang buhay ko."Dagdag ko pa.

Tinalikuran ko siya saka pumasok sa loob ng elevator. Bago pa sumara ang elevator,nagtama muli ang mata namin ni Dylan.

Parang may kakaiba sa kanyang titig. May klase ng determinasyon sa kanyang titig na para bang may binabalak siyang hindi maganda.