in hart en nieren (voltooid)

Naar huis?

Er komt iemand binnen, het is de verpleegster die zijn verband komt vervangen. Mila zet haar even op de stoel naast het bed en de verpleegster doet Jonas zijn broek uit. Mila kijk een beetje jaloers. Ze ververst het verband en smeert zijn been goed in, ze lacht eens naar Jonas en hij lacht terug. Ze doet zijn broek weer aan en verlaat ze kamer. Jonas kijkt naar Mila die daar super jaloers zit te kijken. 'Het is haar job' zegt hij terwijl hij naar haar hand rijkt . Mila komt bij hem en zegt :'kan wel maar met haar ogen was ze u aan het binnendraaien.' Jonas moest lachen.

'Er is maar één iemand die mij kan binnendraaien en dat ben jij' zegt Jonas wanneer hij over haar poep aait . Mila kijkt gelukkiger en zet zich wee op het randje van Jonas zijn bed. Ze kust hem  op zijn voorhoofd en neemt afscheid.
Mila komt thuis bij het appartement tori is er nog maar geeft een teken dat ze weg moet. 'Dankjewel' zegt Mila en Tori knikt terug.

Jinne is aan het slapen en Charlie komt bij Mila langs. Ze zitten in de keuken en babbelen over het moeder zijn. Charlie haar wallen kunnen zelfs niet bedekt worden met make-up. Ze praten ook over hun gevoel hun moeheid en de angst om hun vriend te verliezen tijdens deze tijd dat ze nog niet terug helemaal Oke zijn. Mila en Charlie vallen zonder het zelf te vermoeden naast elkaar in slaap op de bank.

Jonas wordt wakker het is acht uur in de ochtend en hij heeft goed geslapen. De dokter komt bij hem langs om te kijken of alles goed is en de verpleegster komt ook langs om hem terug wat op te lappen. Na een uurtje mag hij naar het revalidatie centrum, ze helpen hem daar weer om te leren stappen en het gaat al goed. Jonas moet even zitten het is wel zeer lastig. Hij heeft net tien minuten gewandeld op de loopband met de brace aan . Ineens komt Mila binnen terwijl hij de volgende keer is aan het stappen , de tien minuten zijn om maar hij blijft stappen, hij zet door de pijn door. De dokter stopt de band maar hij blijft doorstappen. 'Stop maar Jonas ' zegt de dokter. Jonas blijft voort wandelen, je ziet de pijn in zijn ogen.

Mila kruipt bij hem op de band en knuffelt hem:'het is goed, rustig aan' fluistert ze hem in zijn oor. Hij wordt rustig maar barst in tranen uit en gaat dan zitten. De dokter stopt de sessie voor vandaag en Mila gaat mee naar zijn kamer.
Ze liggen samen op het ziekenhuisbed Jonas op zijn rug en Mila op haar linkerzijde tegen hem met haar handen op zijn borstkas. Jonas heft met zijn twee vingers haar kin op en kust haar dan. Ze verplaatst haar handen naar zijn kaken.

Even later komt de dokter met het goede nieuws dat hij mee mocht naar huis onder enkele voorwaarden: hij mag niet auto rijden of fietsen tot de dokters toestemming geven ervoor. Hij mag hem niet overdoen. Maar daar zal Mila wel voor zorgen. Hij mag niet te zwaar heffen maar wel nog de baby. Hij moet gezond eten en veel proberen te stappen. Mila en Jonas waren allebei blij, ze stapten in de auto. Mila achter het stuur en daar wordt Jonas zot van. Hij wil altijd zelf rijden. Eenmaal thuisgekomen zagen ze iemand die ze niet verwacht hadden....