Jonas wacht vol ongeduld. Hij denkt :'komaan vertel het me' net op dat moment komen Manu, tori en jinne ook weer binnen. Ze luisteren naar de dokter.
"Mevrouw Santiago had te weinig suiker en voedingstoffen in haar bloed waardoor ze even een beroerte heeft gehad , ze zal nu elk moment wel wakker worden maar ze moet zeker nog twee dagen hier blijven om haar te controleren of het zeker niet iets blijvend is" zegt de dokter formeel. Jonas was al gespot met luisteren toen hij zei:'ze zal nu elk moment wakker worden' hij is euforisch hij knijpt in haar hand als teken van 'ik ben hier' de grote glimlach op zijn gezicht kan niemand meer wegnemen. Tori zet haar in de stoel met Jinne op haar schoot en Manuel gaat om een koffie voor Jonas.
Jonas weet dat als ze wakker wordt dat nog hun problemen niet opgelost gaan zijn. Maar hij is bereid, bereid om zijn hart meer open te zetten en er aan te werken. Stap voor stap, hij gelooft erin , hij gelooft in hun twee. Jonas voelt kneepjes in zijn hand. "Ze ze knijpt me" zegt hij verwonderd. Manuel stekt hem aan de andere kant van het bed en drukt op de rode knop. Een verpleegster komt binnen.
"Ze kneep me" zegt Jonas. " ik zal de adembuis verwijderen"zegt de verpleegster vriendelijk.mila kucht, ze ademt weer zelfstandig en haar hartritme is goed. "Jonas" zegt ze brak.
Hij wrijft met zijn hand over haar voorhoofd. "Ssstt het is goed"zegt hij en hij geeft haar een kus op haar kruin. Ze kijkt naar haar vader. Die staat met tranen in zijn ogen , van geluk. Hij kust haar oo haar hand en zegt:"ik laat jullie even" jinne geeft een kus aan haar mama en vertrekt dan met Tori en Manuel naar huis.
"Jonas het spijt me" zegt ze. "Doe me dit nooit meer aan, ik.... jinne kan niet zonder jou" stottert hij. "En eigenlijk ik ook niet"zegt hij. Ze tuit haar lippen als teken dat hij haar moet kussen en dat doet hij dan ook. Jonas komt bij haar in het ziekenhuisbed liggen en ze legt haar in zijn armen. "Ik hou van je en van niemand anders"zegt Mila. Een glimlach siert weer zijn gezicht en hij kust haar. "Ik u ook"zegt hij. "En ook van jinne"zegt ze dan.
Jonas kijkt gespeeld boos. Ze moet er om lachen en ze kust hem in zijn nek en dan zijn wang tot aan zijn lippen. De glimlach komt terug en ze vallen in slaap.
"Goeiemorgen" horen ze een stem zeggen in hun kamer. Ze schrikken wakker. " oeps Goeiemorgen dokter"zegt Jonas en hij stapt uit het bed. "Mevrouw Santiago, u bent veel beter maar u moet hier wel nog twee dagen blijven ter observatie" zegt hij. Mila zucht. Ze wil niet blijven , ze wil het goedmaken met Jonas en dat gaat niet in dit bed. Jonas pakt haar hand vast en daar is ze blij mee.
Als de dokter weg is kont het ontbijt. "Help je me eens recht?"vraagt Mila. Jonas volgt de orders en zet haar rechter.ze pakt de lepel maar die wordt afgepakt door Jonas. Ze kijkt hem aan met een veelzeggende blik. "Meneer van Loo ik kan wel nog zelf eten he" zegt ze speels. "Ik wik het doen" zegt hij zelfzeker.
"Hier een hapje voor Jinne" zegt hij terwijl hij de pudding naar haar mond brengt. Ze moet lachen. "Hier een hapje voor de beste man van de wereld" zegt hij weer. Ze glimlacht."hier een hapje voor het goedmaken overmorgen" zegt hij. "Hier een hapje voor hij komt terug wonen" zegt hij bij de volgende lepel pudding. "Hier een hapje voor een uitstap met drie" zegt hij. "Hier een hapje voor ..... voor .....Weer samen zijn"zegt hij bij het laatste hapje pudding.
Ze glimlacht en trekt hem naar haar toe. Ze kust hem op zijn lippen en zegt:"Dankje lief" "je moet het wel goed maken"zegt Jonas ondeugend. "Ik ken wel een manier" knipoogt ze naar hem. "Ik ga jinne en jouw kleren halen"zegt Jonas als Manuel binnenkomt. Hij kust haar vaarwel en verlaat de ruimte.
"Dag vader" zegt mik vriendelijk. "Dag kleintje" zegt hij en hij kust haar op haar kruin. Daarna plaatst hij hem in de stoel.
"Was dat nu echt nodig ?" Vraagt hij boos .
JE LEEST
in hart en nieren (voltooid)
Fanfiction#2 fanfictie op 11/1/18 Het vierde seizoen is gedaan maar hun leven gaat verder volg in mijn verhaal het leven van Mila ,Jonas ,Jimmy,Charlie en Alex . Volg verder mijn visie op hun verhaal. Jila komt zeer veel aan bod naar eigenlijk ook een beetje...