GİTMENE İZİN VEREMEM |1+2|

21.BÖLÜM

Beğenileri ve yorumları eksik etmezseniz sevinirim. İyi okumalar. 🌹  

Yağmur'dan

Neymiş, ben onunmuşum. Neymiş, bu eve giren bir daha çıkamazmış. Demek ki ilk evden çıkan ben olacaktım. Sırf Savaş'a inat evden çıkıp evin arka tarafında olan ormanlık bölgeye gidecektim.
Beni ormanda bulması gayet zor olurdu.
Fakat daha pijamalarım üstümdeydi. Hızlı bir şekilde üstümü değişip evden kaçacaktım. Kararım kesin ve netti. Telefonumu alıp hızlı adımlara Savaş'ın odasından çıktım ve kendi odama girip gardırobu açtım.

Beyaz alt taraflı inci işlemeli kolları dar fakat bileklerime geldikçe bolalan kısa kazağımı giydim. Altıma, siyah dar kadife pantolonumu giydim ve saçlarımı tarayıp doğal haline bıraktım. Telefonumu cebime arka sağ cebime koydum. Beyaz tüylü, dizime kadar gelen kabanımı giyip, beyaz şapkamı taktım. Siyah düz taban botumu giydikten sonra siyah eldivenlerimi taktım ve hazırdım. Aşağı yavaş adımlarla inip oturma odasına gittim. Arka bahçeye çıkan kapıdan hızlı bir şekilde çıkıp ana girişten kolaylıkla çıktım.

Artık evin dışındaydım. Tek bir şey kalmıştı. Savaş'a mesaj atıp ona göstermekti. Fakat içimdeki ses bunu yapmamamı söylerken mesaj atmam biraz zor oldu. Fakat yapacaktım. Savaş, beni zorla yönetemezdi. Sağ tarafa yönelip ormana doğru yürümeye başladım. Neredeyse on dakika yürüdükten sonra ormanın girişine geldim ve Savaş'a mesaj atmak için durdum.

Gönderilen: Savaş

Evden çıktım.

Bu kadarı onun delirmesine yeterliydi. Telefonumu kapatıp cebime koydum ve ormana doğru giriş yaptım. Sabah olduğu için ormandan şu anlık korkmuyordum fakat geceye kalmasam iyi olabilirdi sanırım.
Düşüncelerimi bir kenara itip dikkatli bir şekilde yürümeye başladım.

Savaş'tan

Terastan tahminen bir saat sonra çıktım ve odaya girdim. Fakat içerde Yağmur yoktu. Büyük bir ihtimalle odalardan birindedir diye düşündüm ve Yağmur'un nerede olduğunu aramaya gerek duymadım. Banyoya girip duş almak istedim. En iyi böyle rahatlayabilirdim. Banyoya girip kıyafetlerimi çıkardıktan sonra duşa girdim. Fakat beynimde hâlâ Yağmur varken rahatlamam zordu.
Başımı ve vücudumu yıkadıktan sonra duştan çıktım. Bornozumu giydim ve giyinme odasına girdim. Rahat bir tişort ve eşofman giydikten sonra saçlarımı kurutmak için tekrar banyoya girdim. Bir gariplik vardı. Yağmur yanıma hiç uğramamamıştı. Ne yapıyordu acaba?

Saçımı tarayıp kurutma makinası ile hızlıca kurutup dağıttıktan sonra telefonumu cebime koyup aşağı mutfağa indim. Yağmur'u mutfakta görmeyi umuyordum fakat yağmur, mutfaktada yoktu. Çalışanım olan Ali'yi çağırıp
"Yağmur'u bulup mutfağa inmesini söyle." Dediğimde Ali
"Peki Savaş Bey. "Dedi ve neredeyse yarım saat sonra gelen Ali'nin yüzünde bir tuhaflık vardı. Ali'ye bakarak
"Ne oldu?" Dediğimde Ali başını eğdi ve "Yağmur Hanım evde yok Aavaş Bey."
"Nasıl? " Kan beynime sıçramıştı. Nereye gidebilirdi bu soğukta? "Emin misin?" Dedim normal bir sesle.
"Evet Savaş Bey, her yere baktım. Yok." Cebimden saate bakmak için telefonumu çıkardım ve büyük bir sürpriz ile karşılaştım. Mesaj gelmişti. Hemde Yağmur'dan. Mesajı okuduktan sonra Ali'nin haklı olduğunu gördüm.

Of Yağmur! İnadı yüzünden evden kaçtımıştı. Ali'ye dönüp "Bütün adamlarımı çağır. Evin etrafına dağılın ve Yağmur'u arayın. Yanınıza telsizlerinizi alın." Dedim sesim sert çıkmıştı.
"Tamam Savaş Bey." Dedi. Ali hızlı adımlarla mutfaktan ayrıldı. Bende bir kaç saniye sorna mutfaktan çıkıp koşar adımlarla odama yöneldim.

Odama gidip siyah kabanımı giyip siyah botlarımı giydim. Aynı hızla odadan ve evden çıktım. Durdum. Nereye gidecektim? Nereye bakacaktım. Bilmiyordum.
Bir kaç saniye düşündükten sonra aklıma evin arka tarafında olan orman geldi.
Ana girişten çıkıp koşarak ormana doğru ilerlediğimde durdum. Telefonumu elime alıp açtım. Mesaj geleli kaç saat olmuştu ona bakarak hareket etmem daha mantıklı olurdu.

Telefonumun mesaj kısmına girip mesaja baktığımda mesaj saat 12:03'de gelmişti, şimdi saat ise 15:21'di. Mesaj geleli üç saat olmuştu. Nereye gittiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Havanın kararmasına ise dört saat vardı. Zamanım bol olsada Yağmur'u tek parça hâlinde bulmak için acele etmem lazımdı.
Telefonumu cebime koyup hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Bir yandan hızlı adımlarla yürürken bir yandanda "Yağmur!" Diye bağırıyordum.

                        ஜ

Güneş batmaya başlamış fakat yağmur'u bulamamıştım. Endişelenmeye başladım. Koşar adımlarla biraz daha gür sesle "Yağmur!" diye bağırırken kurt sesleri gelmeye başladı. İşte şimdi sıçtık. Endişemden dolayı önüme bakmıyordun. Birden ayağım bir şeye takılıp yüz üstü düştüm. Başım acımıştı. Elimi başıma koyduğumda başımın kanadığını gördüm. Başımın kanaması şu an önemseyeceğim bir şey değildi. Ayağa kalktığımda düştüğüm yere baktım ve beni düşüren şeyin bir ağaç dalı olduğunu gördüm. Ağaca sağlam bir küfür ettikten sonra yorulduğumu hissettim. Bir kaç adım ilerledikten sonra bir ağacın altına oturdum fakat hâlâ bağırmaya devam ediyordum. "Yağmur!" Boğazım artık ağrımaya başlamıştı. Son kez "Yağmur!" diye bağırdığımda Yağmur'un sesini duymuş gibi oldum. "Savaş! Buradayım!" Şaşırmıştım ve sevinmiştim fakat kendimden emin olmak için tekrar bağırdığımda Yağmur'un sesini tekrar duydum. "Savaş! Burdayım!"

Artık yorgun falan değildim. Ağacın altından kalkıp Yağmur'u aramaya başladığımda havada bir yandan kararmayı istiyordu sanki. Güneşin batmasına bir kaç dakika kalmıştı fakat ben hâlâ Yağmur'u bulamamamıştım. Tekrar umutsuzluğun kollarına giderken Yağmur'un sesini tekrar duydum, "Savaş, burdayım." Diye bağırdığında sesin sol taraftan geldiğini fark ettim. Sol tarafıma dönüp koşarak Yağmur'u aramaya başladığımda gözlerim Yağmur'u gördür görmez bedenim durdu. Yağmur'un arkası dönüktü. Yağmur'a seslendiğimde içim rahatlamıştı. "Buradayım."

Yağmur, arkasını dönüp bana baktıktan sonra koşarak yanıma geldi ve kollarını boynuma doladı.
Sonunda bulmuştum.
Siyah hayatımı, griye çeviren inatçı, baş belası meleğim artık kollarımdaydı.

=>=>=>DEVAM EDECEK=>=>=>