GİTMENE İZİN VEREMEM |1+2|

55. BÖLÜM(28 BİN ÖZEL)

Beğenileri ve yorumları eksik etmezseniz sevinirim. İyi okumalar. 🌹

3 Hafta sonra

Yağmur'dan

Sabahtan beri kusup, başım döndüğünden yatağın içinde ölü misali gözüm kapalı bir şekilde yatıyordum. İyi değildim, gece pencere açıktı ve sabaha kadar odanın içi buz gibi olunca üşütmüştüm sanırım. Savaş'ın birden, "Yağmur kalk, doktora gidiyoruz." demesiyle korktuktan sonra gözlerimi açtım. Ayağa kalkacak halim yokken nasıl doktora gidebilirdim?

"Savaş," dedim yorgunlukla. "ayağa kalkacak halim yok. Ne doktorundan bahsediyorsun?" Savaş birkaç saniye yüzüme baktıktan sonra dudaklarını alnıma değdirdi, ateşime bakıyordu. Birkaç saniye sonra Savaş dudaklarını anlımdan çektikten sonra hiçbir şey söylemeden gitti. Yoksa oda benim gibi, bir yandan hamile olduğumdan mı şüpheleniyordu?

Ellerimle destek alıp yavaşça yatakta oturur bir pozisyona gelip, "Efsun Abla!" diye bağırdığımda kapı birden açıldı ve Savaş içeri daldı, "Ne oldu?" dedi panikle. "Bir sorun mu var?" Olumsuz bir anlamda başımı sallayıp cevap verdim. "Hayır, canım çorba istiyor. Sen bana Efsun Ablayı çağırır mısın? Bana çorba yapmasını isteyeceğim."

Savaş yüzüme bakıp birkaç saniye durdu ve,"Ben söyleyebilirim. Ne çorbası istiyorsun?" dediğinde hemen itiraz ettim. Aklımda bir plan vardı ve bunu Savaş bozmayacaktı. "Hayır, lütfen bana Efsun Ablayı çağar." Dedim ve rica ettim, umarım daha fazla ısrar etmezdi. Savaş birkaç saniye yüzüme şüpheli baktıktan sonra "Tamam, biraz bekle." dedi ve gitti. Kuşkulandığı çok belliydi.

Yapacak bir şeyim olmadığından gözlerimi aynaya diktim ve aklıma sürekli gelen "Ya hamileysem?" sorusu geldi. Gerçekten de ya hamileysem? Karnımdaki bebeği Savaş ister miydi? Onu kabullenip "Baba oluyorum!" diye sevinir miydi? Yoksa bebeği istemeyip "Bebeği aldırmalıyız." mı derdi? Aman, derse desin! Ben karnımdaki benden olan, benden ve Savaş'tan olan bebeği öldüremezdim. İkimizden olan bu minik fidanın yaşamına son veremezdim.

"Yağmur, beni çağırmışsın kızım." Diyen Efsun Abla'nın sesini duyduğumda hemen aynadan gözlerimi çekip sesin sahibine kenetledim, Savaş'a söylediğim gibi bir çorba mı istemeliydim yoksa hamile olup olmadığımı anlamak için bir test mi? "Şey," dedim ve birkaç saniye bekledim, bu fırsat bir daha elime geçmeyebilirdi. Testi istemek en doğru seçenek sanırım. "Bana hamilelik testi bulabilir misin?" Dedim çekinerek ve sessizce. Efsun Abla bu söylediğim cümleyi hiç beklemediğini çok net bir şekilde ifade etti, "Bulurum ama.." dedi ve tıkandı. Kadın haklıydı, ben olsam aynı tepkiyi verirdim.
"Ama?" "Bulurum. Sorun değil, ama bana Savaş Bey çorba istiyor deyince şaşırdım. " Efsun Abla'ya birkaç saniye bakıp gülümsedim. "Savaş'ın test istediğimi bilmesini istemiyorum. Bu yüzden birde tavuk çorbası yapar mısın?" Dedim ve cevabı bekledim, çok şey istediğimin farkındaydım. Efsun Abla, sevimli bir şekilde gülümsedikten sonra, "Tamam ben hallederim. Çorban yarım saate hazır olur. Testin ise birkaç saat sonra elinde. Başka bir isteğin yoksa gideyim. Savaş Bey çakmasın." Minnettar bir şekilde bakıp gülümsedim, bu kadın tıpkı anneme benziyordu. "Hayır yok, her şey için teşekkür ederim. Gerçekten. Bu iyiliğinizi unutmayacağım." Efsun Abla'nın samimiyetinden gülümsemesi iyice yüzüne yayıldı ve hiçbir şey söylemeden odadan çıktı. Gerçekten çok tatlı ve samimi olduğunu düşündüğüm Efsun Abla'nın anneme benzer yönlerini düşünürken birden ağzıma gelen acı safra tadı ile midem bulandı ve hızlı adımlarla banyoya gitmeme neden oldu.

ஜ

Yatağın içinde Instagram'da gezerken Efsun Abla'nın sesi geldi, "Çorban hazır, testini de getirdim. İstersen önce çorbanı iç. İçini batırır." Gözlerimi telefonumdan çekip Efsun Abla'ya baktım ve gülümsedim. "Teşekkürler dediğinizi yapacağım." Elimdeki telefonu yatağımın üstüne bırakıp Efsun Abla'nın elindeki tepsiye uzandım. Çorba çok nefis kokuyordu. Tepsiyi dizimin üstüne koyduğumda tekrar teşekkür ettim. "Tamam Efsun, sen çıkabilirsin, ben Yağmur'la ilgilenirim." Diyen Savaş'ın sesini duyduğumda irkildim. Lanet olsun! Her şeyi öğrenmiş olmalıydı!