Walka o Miłość

10. 21.11.2018

Carmen

Kilka dni przed kolejnym ważnym egzaminem znów się uczyłam, a przynajmniej próbowałam, bo Wizzow skutecznie mi to utrudniała gadając o swoim nowym chłopaku – Mike'u, studencie prawa. Westchnęłam i przewróciłam stronę w książce od Anatomii.

- Powiem Ci coś Cara – zaczęła Wizz i usiadła prosto na moim łóżku, na którym próbowałam się uczyć. – Nie mogę patrzeć, jak się męczysz nad tymi książkami, zdradzę ci mój sekret – powiedziała ciszej i zaczęła grzebać w swojej torebce. Spojrzałam na nią zdziwiona z pytaniem w oczach, a ona wyjęła z torby małe metalowe pudełeczko. Byłam coraz bardziej zaniepokojona. Podała mi małą foliową torebeczkę, z niewielką różową tabletką w środku. Wzięłam głęboki wdech.

- Co to jest? – zapytałam poważnym tonem, a Wii zaśmiała się.

- Twój ratunek. Bez tego raczej nie zdasz tych studiów. To PeH. Magiczna tabletka, dzięki której szybciej się nauczysz. Mi wystarczy jeden raz. Biorę ją, czytam notatki, idę na egzamin i dostaję piątkę. Wszyscy to biorą – wyjaśniła z uśmiechem. Ja dalej byłam zszokowana. Nie sądziłam, że taki jest jej sekret. Myślałam, że ściąga albo ma fotograficzną pamięć, ale narkotyki? Tego absolutnie nie rozumiałam. – Dalej Cara. Spróbuj – zachęciła mnie i położyła kilka paczuszek na moim łóżku.

- Nie dzięki Wizz. Ja nie ruszam takich rzeczy.

- Jak chcesz – wzruszyła ramionami i wstała z łóżka. – Ja idę na randkę. Nie mogę się spóźnić... Bye... Widzimy się jutro na zajęciach – powiedziała, a ja odprowadziłam ją do drzwi. Wróciłam do sypialni i spojrzałam na zostawione przez nią narkotyki. Patrzyłam się w nie długo. W końcu zgarnęłam je i schowałam do szuflady w komodzie. Oddam je dziewczynie przy najbliższej okazji. Pewnie wydała na nie dużo pieniędzy. Jeśli ona chce się truć, to niech to robi. Ja nie mam zamiaru. Zebrałam z łóżka notatki, ułożyłam je na biurku i położyłam się na łóżku musiałam zdrzemnąć się kilka godzin. Nastawiłam budzik i przykryłam się kocem. Nawet nie wiem, kiedy usnęłam.