RUYI

၆။ ရင္တြင္းမွ အေၾကာက္တရား...

"Ruyi က ဒီလိုပံုစံနဲ႔ပဲ ေမြးဖြားခဲ့တာ…"

အနီရင့္ရင့္ ဝတ္ရံုအစြန္းမွ ေပၚထြက္ေနေသာ မင္းသား၏ ေတာင့္တင္းေသာ လက္ေမာင္းေပၚမွ ေသြးေၾကာမ်ားကို Ruyi ျမင္ႏိုင္သည္။ မင္းသား၏ လက္မသည္ ပါးျပင္ကို ပြတ္ဆင္းသြားၿပီး ႏႈတ္ခမ္း ေအာက္စြန္းကို လာထိေသာအခါ Ruyi ေျခေထာက္မ်ားပင္ တုန္လာသည္။

"ဒီလိုပံုစံနဲ႔ဆို ကိုယ့္ရဲ႕ အိပ္ရာထဲမွာ တစ္ညေတာင္ ခံပါ့မလား…ဟမ္…"

သူ႔အိပ္ရာထဲ ဝင္ဖို႔ Ruyi တစ္ခါမွေတာင္ မစဥ္းစားဖူးေပ။ Ruyiတို႔ မဂၤလာဦးညတုန္းက တျခား အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ အိပ္စက္ျခင္းျဖင့္ Ruyi႕ကို သေဘာမက်မွန္း သြယ္ဝိုက္ ေျပာၿပီးၿပီပဲ။

"နယ္စားက မင္းအေၾကာင္းကို တစ္ခါမွ မေျပာဖူးဘူး။"

သူေျပာတာကို Ruyi နားမလည္ေပ။ ႏႈတ္ခမ္းကို ပြတ္ေျခေနေသာ မင္းသား၏ လက္ေၾကာင့္ စကားေျပာရန္ မဆိုထားႏွင့္ လႈပ္ရန္ပင္ ခက္ခဲလွသည္။

"အစားအေသာက္ေတြ ျပင္ဆင္လိုက္"

Ruyi သတိျပန္ဝင္ေသာအခါ သူက စားပြဲတြင္ပင္ ဝင္ထိုင္ေနၿပီ။ အေစခံမ်ားက အစားအေသာက္ ပန္းကန္မ်ားႏွင့္ ဝင္လိုက္၊ ထြက္လိုက္ လုပ္ေနခ်ိန္တြင္ သူကေတာ့ Ruyi႕ကို ျပံဳးၿပီး ၾကည့္ေနသည္။ ထမင္းစားခ်ိန္မွန္း သတိရေသာအခါ Ruyi ျပန္ရန္ ဦးၫႊတ္လိုက္သည္။

"မင္းက ကိုယ္နဲ႔ အတူတူ ထမင္းမစားႏိုင္ရေလာက္ေအာင္ ကိုယ္က ရြံစရာေကာင္းေနလို႔လား!!"

မင္းသားသည္ အနီး႐ွိ ပန္းကန္မ်ားကို ကိုင္ၿပီး နံရံသို႔ ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။ မင္းသား၏ အျပဳအမူေၾကာင့္ အကုန္လံုး ဒူးေထာက္လိုက္ၾကသည္။

"Ruyi ဒီမွာ စားရမွာလား?"

Ruyi ေမးလိုက္ေတာ့ သူ႔ေဒါသမ်ား တမဟုတ္ခ်င္း ၿငိမ္းသြားသည္။ သူက Ruyi႕ကို နားမလည္သလို တစ္ခ်က္ၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ား တဖ်တ္ဖ်တ္ လက္သြားသည္။

"ထိုင္"
သူက ပထမ ျငင္ျငင္သာသာ ေျပာသည္။
ထို႔ေနာက္ ေအာ္သည္။
"ဒီမွာ ထိုင္ေလ!"

Ruyi က သူႏွင့္ အေဝးဆံုးတြင္ ထိုင္တာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူက Ruyi႕ကို သူ႔ေဘးမွာ ထိုင္ေစခ်င္သည္တဲ့လား။ အေစခံတစ္ေယာက္က Ruyi႕ေ႐ွ႕သို႔ ထမင္းပန္းကန္ ခ်ေပးၿပီးေသာအခါ ဟင္းပြဲမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနေသာ စားပြဲသို႔ Ruyi ၾကည့္လိုက္သည္။ Ruyi႕ဘဝမွာ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ဟင္းပြဲေတြကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျမင္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ Ruyi႕ ထမင္းစားပြဲသည္ အမ်ားအားျဖင့္ အေရာင္အဆင္းမဲ့ကာ ႐ိုး႐ွင္းသည္။