ဘုန္းေတာ္ႀကီးပညာသင္ ေက်ာင္းကေလး၏ အတြင္းဘက္တြင္......
"ကေလးတို႔.....ဒါဘာလဲ....."
"ကႀကီး...."
"ခေခြး...."
"ဂငယ္...."
"ဃႀကီး...."
"င....."
ရွပ္အက်ႌအျဖဴလက္ရွည္၊ ပုဆိုးအနက္ကြက္စိပ္ေလးကို
ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၏
လက္တြင္ကိုင္ထားေသာ တုတ္ေခ်ာင္းေလး၏
ညႊန္ျပရာေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွ စာလံုးမ်ားကို လိုက္လံၾကည့္ရႈကာ အားမာန္အျပည့္ႏွင့္ ေအာ္ေနၾကေသာ
ကေလးတစ္အုပ္......။
"ဒကာေလး......."
ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကားလိုက္ရေသာ အသံေၾကာင့္......
"စာဖတ္ေနၾကေနာ္.....ကိုကိုျပန္လာခဲ့မယ္..."
ထိုေကာင္ေလးထြက္သြားသည္ႏွင့္ စာဖတ္ေနေနာ္ဆိုသည့္စကားက ကေလးေတြရဲ႕နားထဲမွာ
ေပ်ာက္ကြယ္လၽွက္ ....စကားမ်ားတဲ့သူကမ်ား... ေဆာ့တဲ့သူကေဆာ့ေနၾကသည္။
"ဘုန္းဘုန္း....တပည့္ေတာ္ကိုေခၚတာ....
ဘာခိုင္းမလို႔လဲ...ဘုရား...."
"မခိုင္းပါဘူးဒကာေလးရယ္....ဘုန္းဘုန္းေျပာစရာရွိလို႔ပါ"
"တင္ပါ့ဘုရား...."
"ဒကာေလးဒီမွာေနလာတာ....ဒကာေလးအသက္ေတာင္
၂၂ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ....ဒကာေလးဘဝအတြက္ ဒီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ေနရာကို သြားသင့္တယ္လို႔
ဘုန္းဘုန္းထင္တယ္....."
ဆရာေတာ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ထိုလူငယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာက
ညႇိဳးႏႊမ္းသြားသည္။
"တပည့္ေတာ္ဒီမွာေနရတာ...အဆင္ေျပပါတယ္ဘုရား
အျပင္ေလာကက အရႈပ္အေထြးေတြထက္...ဒီက
ကေလးေတြကို စာသင္ေပးေနရတာကိုဘဲ တပည့္ေတာ္
ေပ်ာ္ေနပါၿပီ....."
ဆရာေတာ္ကေခါင္းၿငိမ့္သည္။ ေက်နပ္သေဘာက်၍
ေခါင္းၿငိမ့္ျခင္းမဟုတ္...။ ေျပာမရ၍ လက္ေလၽွာ့လိုက္သည့္ သေဘာႏွင့္သာ ေခါင္းၿငိမ့္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဆရာေတာ္ထြက္သြားၿပီးေနာက္ ခံုတန္းေလးေပၚတြင္
ထိုင္ကာ သူ႔ဘဝအေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနမိသည္။
သူငါးႏွစ္သားအရြယ္ေလာက္မွာ ဒီဘုန္းတာ္ႀကီးပညာသင္ေက်ာင္းကို စေရာက္ခဲ့တာ မွတ္မိသည္။ ငါးႏွစ္ဆိုတဲ့အရြယ္ဟာ အေဖ၊အေမကို ေကာင္းေကာင္းသိေနတဲ့အရြယ္.....။
YOU ARE READING
CHANGE(ခ်ိန္း)Completed(Z&U)
Romanceတစ္ေလာကလံုးကို သူလုပ္ေကၽြးထားရသလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ လူတကာကို ေခ်တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...... ဘဝမွာ စိတ္ထားေလးကလြဲရင္ ဘာပိုင္ဆိုင္မႈမွမရွိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ဆံုၿပီးတဲ့ေနာက္...Change........
