အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲငိုင္ကာ
ထိုင္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့နားသို႔ ဦးညိဳေရာက္လာသည္။
စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုခံစားေနရရင္
တစ္ေနရာရာကိုေငးၿပီး ငိုင္ေနတတ္တာ ကၽြန္ေတာ့အက်င့္...
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ဆို ဘယ္သူနဲ႔မွ
စကားမေျပာခ်င္ဘူး.....။
ဘာျဖစ္ေနလဲလို႔ ေမးရင္လည္း
ဘာျပန္ေျဖရမလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး.....။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တစ္ခုခုေတာ့
ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိေပမဲ့......
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တကယ္မသိတာပါ......
"သားလက္ေပး.....ဦးညိဳ
ေဆးလိမ္းေပးမယ္......"
အနားမွာလာထိုင္ၿပီး.....
ေဆးဘူးနဲ႔ အနာကပ္တဲ့ဟာ ယူလာကာ
ကၽြန္ေတာ့အား ေဆးလိမ္းေပးမယ္ လုပ္ေနေသာ
ဦးညိဳက ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ သိပ္တူတာဘဲ.....
ကၽြန္ေတာ္ ဒဏ္ရာတစ္ခုခု ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္
စိုးရိမ္တတ္တဲ့ ဘုန္းဘုန္းက ကၽြန္ေတာ့အတြက္
ေသြးသားရင္းထက္ ပိုကာ ခ်စ္ရတယ္..။
ဘယ္လိုဘဲ ဝိနည္းေတာ္နဲ႔ ညီေအာင္ေနေန ကၽြန္ေတာ္တို႔အေပၚမွာေတာ့ တကယ္ကို
ေမတၱာရွိမွန္း ခံစားႏိုင္တယ္.....။
၅၂၈ေမတၱာဆိုတာ ထုတ္ေျပာေနမွမဟုတ္
ထိုသူရဲ႕ အျပဳအမူကေနတစ္ဆင့္
ခံစားနားလည္ႏိုင္တာ မဟုတ္လား....။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြကို ေခၚေမြးထားတာနဲ႔တင္
ဘုန္းဘုန္းေမတၱာေတြက အတိုင္းအဆမရွိ ႀကီးမားေနၿပီဆိုတာ ေမးေနစရာမလိုေအာင္ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္....
ဘုန္းဘုန္းကို သတိရမိလို႔ မ်က္ရည္ဝဲစျပဳလာတဲ့
ကၽြန္ေတာ့ကို ဦးညိဳက.....
"အရမ္းနာေနလို႔လား....သား......"
ဦးညိဳရာ ကၽြန္ေတာ္ ေယာက်္ားပါ....
ဒီေလာက္ ဒဏ္ရာေလးနဲ႔ နာေနစရာလား.....
စိတ္ထဲကသာ ေျပာေနေပမဲ့
ပါးစပ္ကေတာ့ တစ္လံုးမွထြက္မလာ....
ေခါင္းခါကာ ျပံဳးျပလိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ဘာလို႔ ဒီေလာက္ ႏႈတ္ဆိတ္သြားရတာလဲ...
စိတ္ထိခိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ျပံဳးလိုက္တဲ့အျပံဳးက
အသက္ဝင္ပ့ါမလား ကၽြန္ေတာ္မသိေပမဲ့.....
ငိုတာထက္စာရင္ ျပံဳးတာက တစ္ဖက္လူကို
စိတ္မညစ္ေစဘူးမွတ္လား......။
.
.
.
.
ဦးညိဳကၽြန္ေတာ့လက္ကို ဆြဲယူလိုက္ေသာ္လည္း
စိတ္ရဲ႕အလိုအတိုင္းပင္ ဦးညိဳလက္ထဲမွ ျပန္ရုန္းမိသည္။
ESTÁS LEYENDO
CHANGE(ခ်ိန္း)Completed(Z&U)
Romanceတစ္ေလာကလံုးကို သူလုပ္ေကၽြးထားရသလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ လူတကာကို ေခ်တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...... ဘဝမွာ စိတ္ထားေလးကလြဲရင္ ဘာပိုင္ဆိုင္မႈမွမရွိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ဆံုၿပီးတဲ့ေနာက္...Change........
