"ေအးကြယ္.....ဒကာေလး.....သြားေလရာ၊ ေရာက္ေလရာမွာ....ခလုတ္မထိ၊ဆူးမၿငိဘဲ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ.....အားတဲ့အခါ ဘုန္းဘုန္းတို႔ဆီလည္း....လာလည္ေပါ့....ဟုတ္လား....."
ဆရာေတာ္အား ဦးသံုးႀကိမ္ခ်ေနရင္းနဲ႔မွ
ဝမ္းနည္းလို႔ ေဝ့လာေသာ မ်က္ရည္ေတြအား....
အျပင္သို႔ထြက္မက်ေအာင္ မ်က္ေတာင္ ပုတ္ခတ္၊ပုတ္ခတ္
လုပ္ၿပီးမွ..."တင္ပါ့ဘုရား"...ဟုေျပာလိုက္သည္။
ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဖို႔....လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္အတြင္း....
ေခါင္းမီးပြင့္မတက္ အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားခဲ့ရသည္။
ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေလပူေတြအား အျပင္ဘက္သို႔
တြန္းထုတ္မိခဲ့တာလည္း ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္၊ဘယ္ႏွစ္ခါ မွန္းမသိေတာ့.......။
ညဘက္ေရာက္လို႔ မ်က္လံုးမွိတ္စဥ္းစားလိုက္ရင္
ေပၚလာတတ္တဲ့ ျဖဴစင္တဲ့အျပံဳးနဲ႔ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြ....၊
ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ဖန္တီးေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ပံုရိပ္ေယာင္ေလးေတြ...
ေနာက္ဆံုးအႏိုင္ယူသြားတာက ျဖစ္မလာေသးတဲ့
ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ကူးယဥ္မႈ၊ သူတို႔ေလးေတြအေပၚထားတဲ့
ကိုယ့္ရဲ႕ေစတနာ....။
ဘယ္သူ ဘယ္လိုဘဲတားတား....ၾကယ္သြားမွျဖစ္မယ္လို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့ ၾကယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ဘုန္းဘုန္းက
ေခါင္းၿငိမ့္ေထာက္ခံပါသည္။
ဒီအေၾကာင္းကို ၾကယ္ဘယ္သူမွေျပာမထား.....
ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ၾကယ္သာ သိသည့္ကိစၥ.....။
ဘာမွမသိေသးတဲ့ ကေလးေတြကေတာ့ အဲ့ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ ၾကယ္နဲ႔ေပ်ာ္လို႔မဆံုး.....။
မသြားရက္ဘူး.....။ၾကယ္ထြက္သြားရင္
သူတို႔ေလးေတြ ဘယ္လိုေနမလဲ.....။ ဒီကိုစေရာက္စတုန္းကလို ထမင္းမစားဘဲ
ေအာ္ငိုေနၾကမလား.......။
ၾကယ္ကေရာ.....သူတို႔ေလးေတြကို ထားရစ္ခဲ့တဲ့
သူထဲကတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမွာလား......။
ဒါေပမဲ့....ၾကယ္က သူတို႔ကိုစြန္႔ပစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး....
သူတို႔ေလးေတြအတြက္ ၾကယ္ထြက္သြားမွာ....
ဟုတ္တယ္....ၾကယ္ထားခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး....။
သူတို႔ေလးေတြဆီ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ၾကယ္ျပန္လာမွာ....။
YOU ARE READING
CHANGE(ခ်ိန္း)Completed(Z&U)
Romanceတစ္ေလာကလံုးကို သူလုပ္ေကၽြးထားရသလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ လူတကာကို ေခ်တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...... ဘဝမွာ စိတ္ထားေလးကလြဲရင္ ဘာပိုင္ဆိုင္မႈမွမရွိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ဆံုၿပီးတဲ့ေနာက္...Change........
