ထပ္မက္ျပန္ၿပီ.....
ဒီအိပ္မက္မက္တိုင္း....
တစ္ေယာက္ထဲ ကူကယ္ရာမဲ့လို အျမဲခံစားခဲ့ရတာ
မြန္းက်ပ္ေနတဲ့အသိက ေၾကာက္ရြံ႕မႈကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္....
ဒါေပမဲ့.....ကယ္မဲ့သူ ဘယ္သူမွမရွိဘူး.....
ဒယ္ဒီေရာ....မာမီေရာ.....
ကၽြန္ေတာ့အနားမွာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး.....
မေန႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အိပ္မက္ထဲကို
ဘိုးဘိုးလာတယ္....ေၾကာက္လန္႔ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့လက္ေတြကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔
ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္......
အရမ္းေႏြးေထြးလြန္းလို႔ စိတ္ထဲမွာ
လံုျခံဳမႈအျပည့္ ခံစားရတယ္....
သို႔ေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္လာတဲ့
ဘိုးဘိုးရဲ႕ပံုရိပ္ကို လိုက္ဖမ္းရင္း အျပင္ကမၻာသို႔
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေရာက္လာတယ္....
အျဖဴေရာင္ မ်က္ႏွာက်က္က ရွင္းလင္းေနေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာ ေအးခ်မ္းမႈကို မခံစားရဘူး.....
မ်က္လံုးက စိုစြတ္ေနပံုေထာက္ရင္
ထပ္ၿပီးေတာ့ ငိုေနမိျပန္တာလား......
လက္တစ္ဖက္နဲ႔ မ်က္လံုးကိုပြတ္သပ္လိုက္သည္...။
က်န္ေနေသးတဲ့ လက္တစ္ဖက္ရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈေၾကာင့္
ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ကုတင္ေပၚ ေခါင္းအံုးကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ၾကယ့္ကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္။
အိပ္မက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ေပးထားတာ
ဘိုးဘိုးမဟုတ္ဘဲ ၾကယ္ျဖစ္ေနတာလား.....
ထိုစဥ္ အဓိပၸါယ္မေဖာ္ႏိုင္တဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုခုက
ေခ်မိုးရဲ႕စိတ္ႏွလံုးသားထဲမွာ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္
စတင္ေပါက္ဖြားလာသည္။
လံုျခံဳသြားတယ္လို႔ ခံစားရတဲ့အသိ....
အဲ့ဒီ့အသိကို လုပ္ေပးသူက ၾကယ္ဆိုတာသိလိုက္ရေတာ့
ေခ်မိုးျပံဳးမိသည္။
အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္၃နာရီခြဲ.....
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက သူအနားမွာ ရွိေနခဲ့တာလဲ....
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ၾကယ့္ကိုၾကည့္ၿပီး
လက္ကို ျပန္မသိမ္းခ်င္ေတာ့သလို ႏွိုးလည္းမႏွိုးခ်င္ေတာ့....
YOU ARE READING
CHANGE(ခ်ိန္း)Completed(Z&U)
Romanceတစ္ေလာကလံုးကို သူလုပ္ေကၽြးထားရသလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ လူတကာကို ေခ်တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...... ဘဝမွာ စိတ္ထားေလးကလြဲရင္ ဘာပိုင္ဆိုင္မႈမွမရွိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ဆံုၿပီးတဲ့ေနာက္...Change........
