Part 23

16.8K 1.4K 83
                                    

"ၾကည့္ပါဦး.....ဒီအရြယ္ေတာင္ ရွိၿပီဘဲ....."

ထိုအေဒၚႀကီးအား ၾကယ္ခဏမၽွ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။

ရင္းႏွီးေနေသာအသံ၊ မစိမ္းေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ေက်ာျပင္တို႔က ျကယ့္ရဲ႕ရင္ကို ပို၍မြန္းၾကပ္ေစသည္။

သူထင္ေနမိသည့္သူလား.......။

မျဖစ္ႏိုင္ဘူး....ဒီေလာက္ ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးၾကာၿပီး
အခုမွ....အခုမွေပၚလာတယ္ဆိုတာ....မျဖစ္ႏိုင္ဘူး....။

"အေဒၚက.....ဘယ္......"

"အိမ္ထဲဝင္ရေအာင္ေလ......"

ၾကယ့္ရဲ႕စကားကို ဆံုးေအာင္ေတာင္ နားမေထာင္ဘဲ
ထိုအေဒၚႀကီး၏ ေျခလွမ္းေတြက အိမ္ထဲသို႔ ဦးတည္လၽွက္...
.
.
.
အိမ္ထဲလည္းေရာက္ေရာ တစ္အိမ္လံုးအႏွံ႔ လိုက္ၾကည့္ေနျပန္တဲ့ အေဒၚႀကီးအား ၾကယ္ထပ္ေမးလိုက္ျပန္သည္။

"အေဒၚကဘယ္သူလဲ........
ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ......."

သူမက ၾကယ့္ရဲ႕အေမးကို ျပန္မေျဖဘဲ
ဦးအသၤေခ်တို႔ မိသားစုပံုကိုၾကည့္ရင္း......

"ေရစက္ေတြမ်ား ဆန္းၾကယ္လိုက္တာေနာ္......"

သူမေျပာသည္ကို ၾကယ္နားမလည္.....

ေၾကာင္ကာၾကည့္ေနသည့္ ၾကယ့္ကို
သူမကျပံဳးျပလိုက္ကာ.....

"အေမ့ကို မွတ္မိလား သား........"

ဒီစကားေၾကာင့္ ၾကယ့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး
ေတာင့္တင္းသြားေပမဲ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုပင္.......

"အေဒၚေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္.....နားမလည္ဘူး....."

သူမက ျပံဳးရင္းႏွင့္ပင္ ေခါင္းညိတ္ေနသည္။

ထို႔ေနာက္.......ၾကယ့္ရဲ႕ ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ....

"အေမက သားအေမဘဲ.....
သားကိုေမြးခဲ့တဲ့ အေမေလ....
အေမ့ကိုေတာင္ မမွတ္မိဘူးလား......"

ေမြးခဲ့တဲ့အေမမို႔လို႔ မွတ္မိရမယ္တဲ့လား....
ေကာင္းတဲ့အမွတ္တရဆိုလို႔ တစ္ခုမွမရွိခဲ့တာေတာင္

ၾကင္ၾကင္နာနာ ဆက္ဆံခံရတာ
တစ္ႀကိမ္မွမရွိခဲ့တာေတာင္

CHANGE(ခ်ိန္း)Completed(Z&U)Where stories live. Discover now