Nadia jest zwykłą dziewczyną. Przynajmniej ona tak uważa. Jest ponad przeciętnie inteligentna, ma wielu przyjaciół, uczęszcza do szkoły, więc.. Co ją podkusiło by zadzierać z nowo przybyłym nauczycielem? Czym poskutkuje walka Nadii i Sebastiana? Woj...
-Gdzie.. gdzie ja jestem? - złapałam się za pulsującą głowę
Podparta o łokieć wstałam do siadu i się rozglądnęłam
-CO TO DO JASNEJ KURWY NĘDZY JEST? - nie mogłam się powstrzymać
Naokoło mnie był jakiś straszny las, a ja stałam tuż koło ogniska, które było jedynym źródłem światła. Normalnie jak w jakiejś grze z przewodem horroru. Czekaj.. a ja przypadkiem nie zostałam wciągnięta do..
-SHIT! - krzyknęłam zirytowana
-Panienko! Język..
-Sebastian? Gdzie..? - odwróciłam się i z szokiem na twarzy starałam się powstrzymać nadchodzącą falę śmiechu
Sebastian Michaelis stał się nastolatkiem, "ciuteczkę" wyższym ode mnie, ubranym w podobny strój do tego, który Ciel nosił w cyrku, ale o czarnym kolorze, połączonym z białym i fioletowym. Na dodatek ten mały cylinder na boku jego głowy z tym wielkim fioletowym piórkiem. I ten kucyczek na boku z kokardką! Powiedziałabym, że.. nie, nie mogę..!
Wybuchnęłam śmiechem. Złapałam się za brzuch i śmiałam, nie mogąc przestać. Sebastian w takim stroju..! Nie wytrzymam! Po długim, naprawdę długim śmiechu wstałam z ziemi, gdyż w trakcie już nawet na nogach nie mogłam się utrzymać. Ogarnęłam się i wytarłam łzy śmiechu.
-Nie chciałem przerywać panience, ale.. proszę zobaczyć siebie - był zirytowany
-Co..?
Popatrzyłam w dół i prawie się wywaliłam ze zdziwienia. Co to jest? I czemu jest różowo białe!? Co ja mam na głowie?! Co to za wstążka? Osz.. i ten długi tył.. Przynajmniej nasze buty to trampki.. U Sebastiana to przecież chyba adidasy... Czy to są ochraniacze? Łokcie i kolana.. a Sebastian czemu nie ma?! I te rękawiczki połączone z ochraniaczem... Czy ja mam dwa wysokie kucyki!? I gdzie moja opaska na oko?! Sebastian w zasadzie też nie ma swoich rękawiczek... Czy tylko ja jestem traktowana jak dziecko?! Noż kurde! Jak mi ta wstążka na szyi razem z żabotem przeszkadza! Jak Ciel mógł w tym chodzić?! Jedyna dobra rzecz to fakt, że moje piersi się powiększyły!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(Wyglądała mniej więcej jak na obrazku powyżej Ciel)
-Czemu..? Czemu jesteśmy w to ubrani!? - spytałam się, patrząc na Michaelisa - Co tak właściwie się stało?!
-Najprawdopodobniej gra wciągnęła nas do swojego wnętrza tym samym zmieniając nasz wygląd, razem z ubraniami
-Co przez to rozumiesz?!
-Jesteśmy uwięzieni w grze - oznajmił
Spojrzałam na niego jak na debila
-Jak to "w grze"? "Uwięzieni"??
-Na to wygląda panienko - obserwował mnie czujnym wzrokiem
Zaczęłam chodzić w te i z powrotem. Jak to znaleźliśmy się w grze? Przecież to niemożliwe... Chyba, że jest w to zamieszane stworzenie nadnaturalne. Taki Sebastian na przykład.. Ale on by raczej nie wciągnął mnie i siebie do gierki. Czyli serio to może być JEGO sprawka?? Nie rozumiem! Czemu gra!? Co ON tym razem wykombinował!?
