22.Bölüm "Daha Bitmedi..."

618 22 17
                                    

22.Bölüm
"Daha bitmedi..."

AŞKIN

     "Ee? Anlatsana şu çocuğu?" dedi Sena yatağımın üzerine atlayarak. Karşısındaki koltuğa oturup bacaklarımı kendime çektim. Hiçbir zaman böyle bir paylaşımı yapmamıştım. Yani arkadaşların arasında olan o samimi konuşmalardan. Çünkü hiç arkadaşımın olduğunu hatırlamıyordum.

     "Nesini anlatayım Sena?" dedim. Gözlerini devirdi ve oflayarak bana baktı.

     "Dökül Aşkın. Birbirinize açıldınız herhalde..." dedi. Kaşlarımı çatarak ona baktım.

     "Bir kere sen onu nereden biliyorsun? Kimseye söylememiştim." dedim. Baygın bakışlarla baktı.

     "Emre'yle kavga eden çocuktan bahsetmiyor muyuz?" dedi kısmen emin gözüküyordu. Tabiki o akşam Sena da oradaydı.

     "Evet." dedim sabit bir sesle. Gülümsedi ve saçlarını geriye atarak baktı.

     "Gerçekten onunla yattın mı?" diye sorarken gözleri parlıyordu. Kaşlarımı çatarken gözlerimi şaşkınlıkla açtım.

     "Hayır tabiki!" diye çınladım. "Bunu düşündün mü cidden?"

     "Şey... Açıkçası düşündüm. Sağın solun belli olmuyor genelde. Ama yalan söylemediğini biliyorum. Yalandan nefret edersin." dedi. Tek kaşımı kaldırıp ' E yani...' dercesine baktım.

     Kapı tıklandığında yardımcımız Narin kapıda gözüktü. Kesinlikle adıyla uyumluydu. Girmek için izin isteyip önümüze meyve suyu ve birkaç abur cubur bıraktı ve kapıya yöneldi.

     "Teşekkürler Narin." dedim önümdeki masaya eğilirken.

     "Efendim?"

     Dönüp bana baktığını görünce gülümsemeden edemedim. Cidden bu kız saf olmalıydı. Berk ile yaptığı telefon konuşmasını hatırladım.

      "Teşekkür etmiştim. Şimdi dinlenmene bakabilirsin Narin." dedim. Başını eğdi ve odadan çıktı.

     "Gerçekten çok masum duruyor. Bizimkiler cadıya benziyor." dedi Sena gülerek. Omuz silktim.

     "Ee... Nasıl tanıştınız?" dedi. Yavaşça gülümsemeye başladım.

      "Yolda... Geldi ve tanıştı benimle... Tersledim işte ben de." dedim. Konuyu anlatmaktan rahatsız olarak. Benim hiçbir zaman sırdaşım olmamıştı. Her şeyimi günlüğüme dökerdim. Bir insana değil.

     "Yaa... Sonra peşine mi düştü?" dedi. Omuzlarımı silktim.

     "Ben onun peşine düştüm. Bir kere ona rastladım ve peşine düştüm. Öyle işte..." dedim konuyu savarak. Önümdeki kurabiyelerden aldım. Sena da cipse dadanmıştı.

     "Seni nereden bulmuş?" dedi. Bu soru karşısında ben ve ağzımdaki kurabiye birlikte durduk. Cevabını bilmediğim bir şeyi cevaplayacaktım.

     "Bilmiyorum. Çok önceden beni tanıyormuş." dedim. Kaşlarını kaldırıp baktıktan sonra ağzındakileri yuttu.

     "Teklif etti mi?" dedi. Ağzında cipslerle yeni bir dil yaratmıştı ama onu anlıyordum.

     "Galiba..."

     "Galiba?"

     "Önemli olan teklif mi? Bence sevdiğini belli etmesi bundan daha önemli. Ve ben bunu fazlaca görüyorum." dedim.

Nesil Serisi 1; Kıyıdaki İki Tekne MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin